Review Crystal Lake - Helix

Rating: 
8
Uw beoordeling: 8

Artiest: Crystal Lake

Album: Helix

Genre: Metalcore

Label: Sharptone Records

"This album hits so hard that we still have trouble getting back on out feet."

Uit volle borst durven wij hier roepen "lang leve Japan" en dan eigenlijk vooral "lang leve Crystal Lake". Met hun ondertussen al vijfde album maar hun eerste onder Sharptone Records deden ze hier menige monden openvallen. 

We zagen hen eerder dit jaar aan het werk in het voorprogramma van Bury Tomorrow tijdens diens Black Flame tour en toen deden ze onze harten al sneller slaan. Toen werd al een tipje van de sluier gelicht voor hun album 'Helix'. Dit album opent met titeltrack Helix dat niks meer is dan een korte intro die met robotstemmen ons brengt tot eigenlijke opener Aeon. Een track die ons onmiddelijk van onze sokken blaast. Een bulderende metalcore track die flirt met de deathcore grens door de intense grunts. Deze Japanners weten wel van wanten, ook de electronische deunen mijden ze niet. Dit brengt ons even naar landgenoten Crossfaith die nog meer gebruik maken van deze electronische tonen.

Ook op Agony worden we verwend door de energie die door onze speakers de woonkamer in knalt. Er is geen ontwijken aan de kracht van Crystal Lake die met 'Helix' een duidelijk doel voor ogen hebben. De hele wereld overtuigen van hun onmiskenbare talent. Hou de festivalaffiches voor deze zomer maar in de gaten. +81 is de volgende track die staat te drummen. Dit is een track waar de hardcore invloeden duidelijk hoorbaar zijn en ook de sfeer van deze track ademt hardcore. De tough-guy atttitude die zanger Ryu hier naar voor brengt wordt extra in de verf gezet door z'n rappende/ hiphop vocals. De tracks blijven aan een razend tempo door de speakers knallen, en we kunnen bevestigen dat ook op het podium deze band aan het razend tempo tekeer gaan. Zelf een kleine rustpauze in Lost In Forever geeft ons amper tijd om even op adem te komen. Op Outgrow wordt dan toch even de voet een beetje van het gaspedaal genomen, een toch ietwat eigenaardige track vergeleken met de voorgaande op dit album. We krijgen djent invloeden te horen en zelfs door de terugkomende rap/hiphop nijgt de band even naar nu-metal. Maar toch blijven ze indruk maken, net door deze veelzijdigheid. Niet altijd vanzelfsprekend binnen een genre waar we meestal te maken krijgen met duidelijke lijnen zoals scremas, cleans en breakdowns.

Met Ritual krijgen we weer een intro die de aanzet moet geven naar Hail To The Fire, een track waar de band duidelijk geluisterd heeft naar Max Cavalera's Soulfly. De tribal thrash is niet weg te denken als je deze track hoort. Devilcry weet een gevoelige snaar te raken met de aangrijpende intro over verlies maar laat dan deze emotie exploderen naar een rauwe beukende track. Als een idioot keken we naar onze smartphone gedurende de eerste seconden van deze Just Confusing, jullie zullen bij het beluisteren van deze track onmiddelljk begrijpen waarom. De band neemt voor de eerste maal op dit album duidelijk afstand van de rauwe metalcore en brengt voor deze track eerder rap/hiphop met een rauwe vibe. De langste track van 'Helix' is het intense Apollo, ruim 5 minuten lang houdt deze track je in beweging. Vanaf de eerste noten hebben we zin om rondjes te lopen, hevig op en neer te springen en onze weinige haren te laten bewegen. Het einde van het album wordt ingezet door Sanctuary, maar dit album gaat gewoon weer op repeat want dit gevoel willen we nog even vasthouden. Grote kanshebber voor metalcore album of the year als je het aan ons vraagt.

Tracklist: 

  1. Helix
  2. Aeon
  3. Agony
  4. +81
  5. Lost In Forever
  6. Outgrow
  7. Ritual
  8. Hail To The Fire
  9. Devilcry
  10. Just Confusing
  11. Apollo 
  12. Sanctuary

Meer info over Crystal Lake:

crystal lake helix album cover

Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!