Review 36 Crazyfists @ AB

Datum: 
donderdag, 25 januari, 2018

De werkweek loopt ten einde en vooraleer het weekend echt van start gaat bevinden we ons alweer in de AB in Brussel. Deze keer niet in de Grote Zaal, maar in de kleine gezellige Club voor het uitverkochte concert van de stevige bands 36 Crazyfists en voorprogramma's 68 en All Hail The Yeti.

De avond werd op gang getrapt door het tweekoppige 68. De band bestaat uit zanger/gitarist Josh Scogin en drummer Nikko Yamada. De zaal was nog nagenoeg leeg toen deze band aan hun set begon. De capriolen van beide heren pastten bijzonder goed bij hun chaotisch aandoende post-punk/groovy rock. Moeilijk om op deze band een genre te plakken. Het weinige volk bespelen kon Josh als de beste, humor slaagt altijd aan. Zo was hij bijvoorbeeld verheugd om met al zijn vrienden in een band te spelen, bedankte hij All Hail The Yeti om zo ‘lief’ te zijn en kondigde hij een aantal nummers aan waarbij hij cd’s aanprees in de merchandise-stand waar deze nummers niet opstonden. Dit was best een leuke opener en een goede aanzet voor het verdere verloop van de avond.

Van een totaal ander kaliber was de Hollywood-band All Hail The Yeti. De zaal begon al aardig vol te lopen en die aanwezigen hadden wel zin in een feestje. Alsook de heren op het podium die een vette set neerzetten. Al van de eerste noten uit de gitaar van Alan Stokes en uit de keel van Connor Garrity had deze band me in zijn greep. De furieuze mix van een sound zoals Pantera en invloeden uit recentere metalcorebands stond als een huis. Het was hard, strak en het swingde. De band is momenteel bezig aan een opvolger voor het in 2016 verschenen 'Screams For A Black Wilderness'. Dat ook Alan Stokes over een knappe zangstem beschikt, kregen we meermaals doorheen de set te horen. Terwijl Connor vooral de ruwere vocalen voor zijn rekening nam, zorgde Alan met zijn southern-rockstem voor de melodische inbreng. Nicolas Diltz op zijn beurt zorgde dan weer voor wat backing vocals en de nodige schwung met wat lekker basgetokkel. Dit alles strak in het ritme gehouden door drummer Ryan ‘junior’ Kittlitz, uitgedost met twee vlechtjes en op het einde van de set met een lichtgevende zonnebril. Dit tot hilariteit van de andere bandleden. Dit is alvast een band die ik in de gaten ga houden, want hun nieuwste single Slow Season klinkt alvast veelbelovend.

En dan was het tijd voor de hoofdmoot van de avond, namelijk 36 Crazyfists. Deze metalcoreband, post-hardcoreband, nü-metalband (of hoe je hun muziek ook wilt omschrijven) uit Alaska is reeds actief sedert 1994 en bracht in het najaar van 2017 de nieuwe cd 'Lanterns' uit bij Spinefarm Records. Daarmee kwam het viertal onder leiding van zanger Brock Lindow naar Europa afgezakt. En ditmaal werd dankzij de AB-programmator België niet overgeslagen, waarna 250 mensen de AB-Club op voorhand wisten uit te verkopen, missie geslaagd. 36 Crazyfists hield gedurende bijna anderhalf uur de aandacht vast met een zestal nieuwe songs uit 'Lanterns', alsook een uitstekende dwarsdoorsnede van de rest van hun oeuvre (enkel de cd 'Collisions And Castaways' uit 2010 werd genegeerd). De voorste rijen toeschouwers gingen helemaal loos op de luidkeels meegezongen tonen van onder andere At The End Of August, I'll Go Until My Heart Stops, The Heart And The Shape, Sorrow Sings en Bloodwork, waarna er als apotheose nog een machtige bisronde volgde met Eightminutesupsidedown, een coverversie van We Die Young van Seattle-helden Alice In Chains en uiteraard het onvermijdelijke Slit Wrist Theory. Zulke feestjes mogen wat ons betreft nog vaker in de AB-Club.

Bekijk ook de foto's in het photo report.

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!