Review Rise Against @ AB

Datum: 
dinsdag, 28 februari, 2012

Rise Against was normaal te zien op Pukkelpop 2011 op donderdag 18 augustus. Een helse storm dacht er die dag anders over en het concert werd geannuleerd net zoals het hele festival. Rise Against besloot om toch iets voor de fans terug te doen en ze kondigden een concert aan in de AB. Pukkelpoppers konden via een speciale link aan goedkope kaartjes geraken. Een mooi gebaar van de band. Op een mum van tijd was concert uitverkocht en ook Festivalblog was erbij.

Rise Against bracht niet één, maar ze brachten maar liefst twee voorprogramma's mee naar de Ancienne Belgique. Touché Amoré en The Architects mochten het voorprogramma zijn van de Chicago'ers. En The Architects mogen we zeker geen klein naampje noemen.

Eerst was Touché Amoré (een Amerikaanse post-hardcore band) aan de beurt die de avond vroeg op gang mochten trekken. De zaal liep aardig vol voor de eerste band. De die-hard fans stonden vooraan en zongen gretig mee. Het samenspel zat goed en de muziek kon het publiek aardig smaken. Enkel de vocals van zanger Jeremy Bolm kwam er niet goed uit. Of het was gewoon niet goed genoeg. De band speelde wel met vol enthousiasme en Jeremy ging dikwijls (letterlijk) de feeling zoeken met het publiek.

Daarna begon het echte werk met The Architects. Deze band is beter gekend bij het publiek en dat merkte je ook meteen. Meer volk kwam de zaal binnen en vanaf dat de eerste noot door de AB sloeg werden de mensen enthousiaster. Bij het tweede nummer vroeg de band om een wall of death... en dat kregen ze ook. De zaal splitte in twee in een mum van tijd en toen brak het feestje echt los.

Op muzikaal vlak zat alles strak en goed. De drummer drumde alsof zijn leven er van af ging, steengoed! De ideale opwarmer voor de act van de avond: Rise Against.

Iets over negen was het zover, de heren van Rise Against betraden het podium. Openen deden ze met 'Survivor Guilt'. Het zat er meteen 'boenk' op. Vanaf de eerste noot wrongen mensen langs alle kanten. Stil staan was geen optie meer. Al snel vormden er enkele moshpits en dat bleef zo het hele concert door. De band had er duidelijk zin in om hun geannuleerde concert op Pukkelpop meer dan ooit goed te maken. De zang van Tim McIlrath zat goed, het gitaarspel was strak.

'Broken English' was het begin van enkele hoogtepunten van de avond. Het nummer werd echt goed gebracht. Na een paar nummers (waaronder de bekende nummers: 'Blood to Bleed', 'Satellite' en 'Prayer of the Refugee') gespeeld te hebben besloot de band om van het podium te gaan. Na lang gejoel en gefluit kwam Tim alleen terug het podium op met een akoestische gitaar in de hand.

Hij herinnerde ons nog eens aan het drama in Pukkelpop en zijn slachtoffers. Dit kon op veel appreciatie rekenen van het publiek en de woorden werden ontvangen met een stevig applaus. Daarna zette Tim het liedje 'Swing Life Away' in. Mensen omhelsden elkaar en aanstekers gingen spontaan de lucht in. Een echt kippenvel moment.

Vervolgens kwam de hele band terug op het podium en speelde ze het nummer 'Make it Stop (September's Children)'. De o-zo rustige AB werd toen terug een kookpot als het ware. 

Daarachter volgde nog een tweede bisronde. Daarin werd het nummer 'Give it all' gespeeld en tot slot: 'Savior'. Tim besloot om een geslaagde avond af te sluiten bij de fans en kroop op het hekken bij het publiek. De sympathieke zanger van de band greep het hoofd van een van de fans en liet hem zingen. De gekte brak helemaal los en het publiek brak da AB nog eens voor de laatste keer af.

De band was in form, de muziek zat goed, het publiek was enthousiast. Conclusie: het was een meer dan geslaagde avond.

We kijken al uit naar Rock Werchter waar de band op donderdag 28 juni zal spelen op de Mainstage.

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!