The Horrors - V

Rating: 
8.5
Uw beoordeling: 8.5

Artiest:The Horrors

Album:V

Genre:Rock

Label:Caroline Benelux

Een nieuwe plaat van The Horrors…. Zaten we hier wel op te wachten? Laten we wel zijn… De rijkelijk met  early eighties newwave omzwachtelde garagerock van Faris Badwan en co. sloeg gensters in de periode 2007-2009 met de briljante platen Strange House en Primary Colours. De flauwe afkooksels die nadien volgden zijn nauwelijks het citeren waard. Is hun vijfde album, toepasselijk V getiteld,  de plaat die de glorieuze comeback inluidt?

Hologram laat alvast het beste verhopen. Een trage bombastische synthgestuurde sleper die fel refereert aan good old Gary Numan. De nijdigheid is weliswaar ver te zoeken in Press enter to exit maar deze synthpopwind zorgt voor een aangenaam briesje. Britpop komt om de hoek loeren maar een kniesoor die hierom maalt. Na de break aan minuut 5 kondigen gierende gitaren een grote finale aan genre Stone Roses. Geen idee welk virus Badwan in zijn macht kreeg maar het zorgt voor de herontdekking van verloren gewaande songwritersskills in het geweldige Machine. Pompende bassen tegen een geluidsmuur die perfect dichtgetimmerd is door een overtuigende ritmegitaar. Met gemak 8 jaar geleden dat The Horrors nog zo een straf nummer maakten.

Ghost herbergt de ziel van The Knife maar dan zonder de horror… Klaterende en jengelende synthdreunen zorgen voor een waterval die ons op het einde 2 volle minuten lang meesleuren naar ongekende diepten. Verrassend anders maar verdomd knap. Point of no reply slaat een brug tussen Beach House en jawel Arsenal. Ze doen er iets leuk mee en hebben zich op deze plaat gespecialiseerd in midbreaks en briljante hernemingen. Weighed down is donkere Suede en past dus wonderwel op deze plaat die iets over halfweg is en alleen nog maar kon bekoren. Straf!

Met Gathering schrijven The Horrors zelfs een nummer dat overloopt van de pathos, en zelfs hier geraken ze mee weg. Pure Britpopballad wel, en niet meteen een nummer dat opvalt of de vlam terug in de pan doet slaan. Daar slaagt World Below gelukkig wel weer in. Vintage Horrors as in Primary Colours. Knikkende hoofden en vuisten in de lucht! En wat dan gezegd van het compleet onverwachte slotakkoord. Iets om blijvend in het achterhoofd te houden. Something to remember me by is met mijlen voorsprong het beste nummer dat New Order nooit heeft gemaakt. Misschien wel kanshebber op de titel ‘single van het jaar’. Niemand kan dit slecht vinden, dit is wereldwijde lekkernij voor oortjes, jong en oud.

The Horrors slaan op deze cd nieuwe wegen in, wegen die verfrissende en snelle invalshoeken etaleren. Badwan is geen badass meer en wist zijn band net op tijd nieuw leven in te blazen. Het hemelse slotnummer vat het mooi samen. Discobaltoestanden, wiegende heupjes en er een scheve gitaar onder zwieren. Perfect recept voor een uurtje ‘weg met alle zorgen’, net het omgekeerde wat de vorige platen als effect sorteerden…

Tracklist:

  1. Hologram
  2. Press enter to exit
  3. Machine
  4. Ghost
  5. Point Of No Reply
  6. Weighed Down
  7. Gathering
  8. World Below
  9. It's A Good Life
  10. Something To Remember Me By

Meer info over The Horrors:

 

Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!