U bent hier

Review Beneath the Massacre - Fearmonger

Posted by Anoniem (niet gecontroleerd) op Friday, 1 May 2020

Rating:

Uw beoordeling: 7

Artiest: Beneath The Massacre

Album: Fearmonger

Genre: Death Metal

Label: Century Media Records.

"Een album dat je het gevoel geeft verscheurd te zijn en dat één deel van je lichaam zich in de hel bevindt waar het een epische strijd aan het uitvechten is, terwijl het andere deel op aarde blijft en probeert te redden wat er te redden valt."

Heb je soms ook het gevoel dat er meer is dan alleen de plaatsen die wij kunnen zien hier op aarde? De heren van Beneath the Massacre delen dat gevoel met jou en dat laten ze duidelijk blijken in hun nieuwe album. Deze band uit Canada, met roots in Montreal, Quebec, laten er geen gras over groeien met hun nieuwe album. Al snel word duidelijk dat het hier niet gaat om een stukje muziek gemaakt voor de barmhartigen te spijzen. In tegendeel zelfs. De woede en de agressie die in dit album verwerkt zit laat blijken dat deze Canadezen niet met zich laten sollen en dat iedereen die hen, of anderen onnodig pijn of leed aandoen, genadeloos worden gestraft voor hun daden.

Doorheen dit album geeft het de luisteraar een beetje het gevoel alsof hij diegene is die nu wordt gestraft. Het geeft je een beeld van iets dat jij hebt gedaan waarvan je weet dat het iets was waar je later zeker niet trots op zult zijn, maar tegelijkertijd besef je dat zelf en het lijkt ook wel alsof je eigenlijk niet met opzet hebt gedaan.

Wanneer het album begint, voel je dat meteen. Je wordt na een korte inleiding zeer krachtig meegesleurd de dieperik in. Maar tegelijkertijd heb je ook weer het gevoel dat je toch ook gewoon blijft stilstaan. Er zijn zoveel dingen verwerkt in dit album: zeer snelle stukken waarop je zeker niet zal blijven stilstaan, gitaarsolo's die je zullen laten rondduizelen, om nog maar te zwijgen van de breakdowns die je zullen laten neerdalen op aarde om gelijk opnieuw te worden opgetild. Kortom: Fearmonger bevat alles wat een hedendaags metal album moet hebben.

Het is wel pas op driekwart album dat die eerste zware breakdown eraan komt. De fans zullen dit moment koesteren want als je dit moment als fan beleeft op een festival, dan is er maar één vraag in je hoofd aanwezig: "Waar is die moshpit?!" En daar zal jij ook induiken met al je lijf en leden en je ziel er in kwijtgeraken en wanneer deze dan toch uiteindelijk weer een beetje afzwakt dan heb je het volgende nummer op de lijst. Dat nummer is getiteld Astronomous Mind en neemt je helemaal mee de dieperik in met zijn enorme, brutale breakdown. Het gitaargedeelte hierin klinkt onwerelds goed en je hebt het gevoel dat je in de put van Tartarus valt en het mag gaan uitvechten met de duivel hemzelve.

Return to Medusa is het nummer dat je tijdens dit gevecht begeleidt en eindigt met een cliffhanger van jewelste dat je bij jezelf denkt: "Wat gaat er gebeuren?" En totaal onverwacht wordt je opnieuw meegesleept in het volgende nummer met een snel technisch stuk om even later terug een beetje op adem te kunnen komen op een simpele, doch prachtige breakdown, die doorheen het hele nummer je meeneemt naar het einde. In het voorlaatste nummer zal je op het einde weer even volledig je gedachtengang kwijt kunnen spelen met een geweldige breakdown.

Als je heelhuids het laatste nummer hebt bereikt zullen daar de laatste krachten die je nog had, nu definitief uit je worden weggezogen. Even opnieuw ademhalen op een zeer prachtige solo, om dan je laatste kracht te geven in een adembenemend einde waar je op je kniëen, uitgeput en en leeg neervalt, maar wel met een voldaan gevoel en grijns van oor tot oor op je gezicht.

Dit album zal je niet snel vergeten, klinkt het in je achterhoofd, terwijl alles nog nazindert van wat je net hebt meegemaakt.

Tracklist: