U bent hier

Review Beyond The Labyrinth - The Art of Resilience

Posted by Erik op Friday, 10 March 2017

Rating:

Uw beoordeling: 9

Artiest: Beyond The Labyrinth

Album: The Art of Resilience

Genre: Melodic Hard Rock

Label: Spinal Records

Het blijft ons verwonderen. De vele Belgische metalbands die doorheen de jaren parels van platen hebben uitgebracht, zelfs internationale erkenning daarvoor hebben gekregen, maar blijkbaar nooit echt doorbreken tot een heel ruim publiek. We vragen ons al heel lang af, hoe dat komt? Een antwoord op die vraag hebben we nog steeds niet gevonden. Beyond The Labyrinth timmeren sinds 1995 stevig aan de weg, en met succes! En toch, die grote doorbraak? Het laat op zich wachten. The Art of Resilience is het ondertussen vierde album van Beyond the Labyrinth en laat een band horen die emoties in hun muziek steekt, waardoor een hemelse kruisbestuiving ontstaat die een telkens opnieuw een krop in de keel bezorgt.

The Set Up (Innocence Presumed) bezorgt ons direct een eerste adrenalinestoot, die we nodig hebben om over te gaan tot een potje headbangen tot de vroege uurtjes. En dan zijn we nog maar aan het begin gekomen van deze trip. Naast de hoogstaande riffs, vocalen die de haren op de armen recht doen komen en drumsalvo's die blijven kleven aan de ribben. Willen we ook een lans breken voor Josey Hendrix (o.a. Ostrogoth, HeartAttack) die deze song door zijn vocale capaciteiten naar ongekende hoogte opstuwt.

Echter de song die het meest naar de keel grijpt - om een heel andere reden - is Carry On. Hierop hoor je de stem van eind vorig jaar overleden zanger Wizz Wizzard nog eens terug. Hier blijkt ook wat voor een begenadigde artiest deze man toch was, niet enkel door zijn unieke stem maar ook door zijn uitstraling. Deze song is bovendien een mooie ode aan iemand die onvervangbaar was en zal blijven binnen het metalgebeuren in ons land. Ook de gitaarinbreng van Erwin Suetens (Fireforce), Louise Fieuw (backing vocals) en de meesterlijke gitaar solo van Geert Annys (HeartAttack) zijn een absolute meerwaarde binnen het geheel.

Die toch wel heel unieke samensmelting tussen de talentvolle muzikanten binnen Beyond the Labyrinth en de hulp van vele vrienden, stuwt de plaat dan ook naar een ongekende hoogte. Nog zo een hoogtepunt - van de vele op deze schijf - is Salve Mater. De kruisbestuiving tussen de stem van Filip ''Lype'' lemmens (FireForce) en 'choir vocals' van Elena Fieuw? Het doet iets magisch ontstaan, dat we moeilijk onder woorden kunnen brengen. Waiting for the Dawn waaraan John Ferreira (As the world Burns) zijn vocale medewerking verleend, gaat door merg en been en laat je verweesd achter.

Voorbeelden genoeg, we zouden er zelfs een paar vergeten. Echter staat één ding vast. The Art of Resilience is een meesterwerk geworden. Waar melodieuze hardrock en progressieve metal elkaar vinden, binnen een omkadering die harten breekt, je een krop in de keel bezorgt en bovendien je hart verwarmt. Elk van de songs schipperen dan ook tussen stevige rock en indrukwekkende ballades, die inderdaad aan de ribben blijven kleven tot die gevoelige snaar enorm diep raken. Het is meteen ook de rode draad doorheen de volledige plaat geworden.

We kunnen dan ook besluiten: Beyond The Labyrinth hebben een schijf naar voor gebracht die zowel vocaal als instrumentaal heel diep door ons hart snijdt, als een vlijmscherp scheermesje. Elke riff, elke drumsalvo en elke vocale inbreng bezorgt ons koude rillingen of zorgt ervoor dat, bij voorkeur tijdens het spelen van een potje luchtgitaar, we stevig beginnen headbangen. Elke artiest die heeft meegeholpen aan de plaat tot de bandleden - Geert Fieuw, Michel Lodder, Sjoerd Bruyneel, Dominic Henderickx - hebben van deze schijf een unieke parel gemaakt. Echter, het meest opvallende binnen het geheel. Telkens voelen we de geest van Wizz Wizzard neerkijken van hierboven, met een brede glimlach, eveneens een traan wegpinkend. En dat is nog het meest buitengewone aan The Art of Resilience geworden.

Tracklist: