Review Cave In - Final Transmission

Rating: 
8.5
Uw beoordeling: 8.5

Artiest: Cave In

Album: Final Transmission

Genre: Spacerock

Label: Hydra Head Records

"Voor Cave In is Final Transmission een therapeutische plaat, een afscheid nemen van Caleb Scofield"

De afgelopen jaren hebben we afscheid moeten nemen van een aanzienlijk aantal muzikanten, recent nog Mac Rebennack oftewel Dr John. Op 28 maart 2018 werd de Amerikaanse band Cave In helaas overdonderd door zo’n nieuws: hun bassist Caleb Scofield was overleden in een auto-ongeluk onderweg naar hun repetitieruimte. Als steun voor de familie van hun gevallen kameraad organiseerde Cave In zelf enkele benefietshows, zelfs ISIS kwam eenmalig terug onder de naam Celestial om een tribute te brengen. Voor vele bands zou dit het einde betekenen, maar niet zo voor Cave In. Mee gebouwd op ideeën en zelfs opnames van Caleb hebben ze nu een nieuwe plaat uit genaamd Final Transmission. Niet enkel is dit album het ultieme eerbetoon, het is ook één van de sterkste platen van 2019 tot op heden.

Cave In zag het licht in Massachusetts, VS in 1995. De naam van de band is een referentie naar het gelijknamige nummer van de groep Codeine. Waar ze origineel begonnen als een post-hardcore band, hebben ze vrij snel de spacerock omarmt en hun toch wel eigenzinnige sound gecreëerd. Er zitten voor iedereen behoorlijk veel herkenbare elementen in de muziek van Cave In maar toch blijft het eigen klinken, een opzet waar niet al te veel bands in slagen. Een hiatus tussen 2006 en 2009, stoelendans qua bandleden,…niets kon de groep onder leiding van zanger/gitarist Stephen Brodsky (tevens frontman van te gekke Mutoid Man) klein krijgen. Na eerst de drummer van Converge ingelijfd te hebben, neemt nu ook diens bassist Nate Newton deel in de groep. De band zal ook met de nieuwe plaat touren; Brodsky heeft reeds gedeeld dat hij de herwonnen appreciatie en vooral steun en samenhorigheid enorm waardeert. Het is dus niet uitgesloten dat na deze promotie cyclus de groep zal blijven verder werken.

Maar nu de plaat zelf. Deze wordt geopend door de korte akoestische titeltrack, een demo als het ware. Je hoort Caleb Scofield de beginselen van een nummer tokkelen op zijn gitaar, hij neuriet zelfs een tweede melodielijn mee. Dit onderstreept het fragiele en gevoelige karakter waarmee de plaat verder opgenomen en afgewerkt is. Vervolgens zet All Illusion de toon voor de rest van het album: krachtige hoekige spacerock met een vettig hardcore sausje. Het is heerlijk om te horen hoe de ziel van Led Zeppelin tot op heden groepen blijft beïnvloeden. Na het tweede refrein barst het nummer ook compleet open, inclusief bas solo. Shake My Blood geeft geen moer om standaard popsong structuren maar bezweert met Arabische accenten en zwevende gitaren.

Night Crawler brengt ons de eerste terugkeer naar de roots van de band. Het is duidelijk meer ‘in-your-face’ dan de voorbije nummers. De rechtlijnige hardcore drum, knorrende bas, ze dragen moeiteloos bij aan de sfeer die reeds is opgebouwd. Neem daarbij de ijle spookachtige gitaren in een (mini)break die op zich uitmonden in oase aan riffs en zang dewelke probleemloos een stadion kunnen vullen. Lunar Day is een noisy intermezzo die klinkt alsof je ‘opgebeamd’ wordt door psychedelisch sterrenstof. Je herkent vage gitaaraanslagen en de etherisch hoge stem is hypnotiserend. Vervolgens zet Winter Window je opnieuw op jouw spacerock surfplank, verder reizen op de golven aan gitaargeweld. Het moet tevens vermeld worden dat de gitaren niet verdrinken in een te lage en luide ‘wall of sound’, een val waar menig band wel in trapt. Het trio nummers dat hierop volgt schotelt je wat meer klassieke Cave In voor, zonder het nieuwe pad waar de band is ingeslagen, volledig te verlaten.

Het moge duidelijk zijn dat voor Cave In Final Transmission een therapeutische plaat is met een helende werking. Wij luisteraars hebben met dit album op onze eigen manier afscheid kunnen nemen van Caleb Scofield. Hij wordt uitgewuifd met een verzameling nummers waaraan hij zelf meegewerkt heeft, en dit is inderdaad ijzersterk werk. Ook al is Cave In niet meer de jongste band, ze tonen met dit album de honger en creativiteit van wellustige wolven. Van de eerste tot de laatste noot is de muziek pakkend zonder een enkel moment op automatische piloot te vliegen. To infinity, and beyond!

Tracklist:

  1. Final Transmission
  2. All Illusion
  3. Shake My Blood
  4. Night Crawler
  5. Lunar Day
  6. Winter Widow
  7. Lanterna
  8. Strange Reflection
  9. Led To The Wolves

Meer info over Cave In:

cave in final transmission album cover

Tags: 
Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!