U bent hier

Review Cthuluminati - Reliqideus

Posted by KDeCraene op Thursday, 9 April 2020

Rating:

Uw beoordeling: 8

Artiest: Cthuluminati

Album: Reliqideus

Genre: Psychedelic Metal

Label: Eigen beheer

"What else did you expect?"

Dat we hier op GigView niet vies zijn om een totaal nieuw genre van metal te leren appreciëren, hebben we al meermaals bewezen. Kregen we nu op ons bord: avant-garde psychedelic blackened stoner doom. Een hele mond vol, maar de heren van Cthuluminati doen het uitstekend werken. En we kregen een album met wat er beloofd werd. Heerlijk uitgesponnen doomy riffs, gepresenteerd op een kussentje van psychedelica met blackened peper, dit allemaal geserveerd onder een stolpje gevuld met verse stonerrook. De rare avant-gardische ober hebben we er maar bij moeten nemen.

Elk nummer van het album maakt uitstapjes naar verschillende genres. Zo is muzikale opener Illumni Fhtagn een duidelijk psychedelisch stonernummer dat niet zou misstaan op Desertfest. En zoals het in het genre wel meer het geval is, komen we niet onder de vijf minuten. Ook in eerste single El Lizard Birth niet. De Nederlanders van Cthuluminati zingen en spelen hier over dood en verderf in een uitstekend groovy nummer dat een wel erg zwart randje heeft. Sterkste nummer van de plaat heet dan weer Svartálfr, een nummer dat heerlijk begint in de psychedelica, om dat zich onder te dompelen in pure post black metal. Zanger Devi Hisgen bewijst hier dat hij een uitstekende grunter is. Bereid je voor op bijna 12 minuten muziek die je alle hoeken van het universum laat zien.

Na deze trip mogen onze dansbenen ook even laten zien wat ze kunnen. De term 'black 'n roll' werd voor nummers als Supernatural Selection uitgevonden en dit nummer bewijst zich meteen als een uitstekende ambassadeur voor het genre. Ik hoor het nog niet op de eerstvolgende chiro- of scoutsfuif, maar hier in de huiskamer werd er al grondig gefeest. A Thin Line trekt dan weer de echte metalkaart en is dan ook het minst interessante nummer op de plaat. Wat het zeker niet slecht maakt, maar als je het naast al het voorgaande legt valt het toch wat uit de toon. Gelukkig is daar nog laatste nummer Umibozo, een nummer dat leunt op heerlijke drums, kerkbellen en een krachtige riff, drenkend in tonnen LSD. Nodig alvast je vrienden uit, het wordt een interessante avond!

Toen ik de naam van deze band zag was ik meteen geïntegreerd en ben dan ook enorm blij dat ik ze heb leren kennen. Ik kreeg eigenlijk bijna perfect wat ik verwachtte met een naam als deze. But hey, what did you expect?

Tracklist: