U bent hier

Review Deathrite - Nightmares Reign

Posted by Avon Moltoy op Tuesday, 11 December 2018

Rating:

Uw beoordeling: 6.5

Artiest: Deathrite

Album: Nightmares Reign

Genre: Death Metal

Label: Century Media

Het spreekwoord ‘beter goed gejat dan slecht bedacht’ is meer in zwang bij onze Noorderburen maar we kennen ook hier allemaal wel voorbeelden van oude wijn in nieuwe zakken. En niet zelden verkopen die nieuwe zakken beter dan het origineel. Onze geschiedenis hangt zelfs aan elkaar van dit principe, wat zeg ik, zowat elke katholieke feestdag is een schaamteloze rip-off van oorspronkelijke heidense festiviteiten. Kerstmis is een pluchen versie van het Joelfeest, Pasen was oorspronkelijk de feestdag van de heidense godin Astarte en het Feest Der Doden werd het halfzachte Allerheiligen. Geen wonder dus dat ook in de muziekwereld het spelen van leentjebuur schering en inslag is. Denken we maar aan de schaamteloze diefstal van een baslijn door Vanilla Ice (Ice Ice Baby) met als benadeelde Queen (Under Pressure) of Radiohead die hun hit Creep zonder blikken of blozen grotendeels baseerden op The Air That I Breathe van Albert Hammond.

Het Duitse Deathrite kwam drie albums lang weg met het trouw kopiëren van het Zweedse Dismember en ze deden dat niet onverdienstelijk. Erg origineel was het allemaal niet maar het klonk zeker niet verkeerd en wie loopt nu niet warm voor een lekker potje old school deathmetal (mijn familie, ex-lieven, collega’s en buren, … maar voor de rest)?

Voor hun vierde album ‘Nightmares Reign’ wist de band een deal te versieren met Century Media en blijkbaar vond men meteen ook de tijd te komen om wat te schaven aan het geluid. Overboord dus de diepe putluchtstem, de zagende riffs en de rechttoe rechtaan nummers. Op het nieuwe album neemt men letterlijk wat meer ruimte om de songs te ontwikkelen en slaat men eerder de richting in van zwartgeblakerde midtempo thrash die nog het meest doet denken aan het eeuwig onderschatte Bewitched. Met dat verschil dat laatstgenoemde band er telkens weer in slaagt om mij uit mijn zetel te doen springen en mijn interieur te verbouwen (de plaatselijke kringwinkel rekent voor zijn jaaromzet zelfs op het regelmatig draaien van deze band door ondergetekende). Deathrite slaagt daar niet in om één duidelijk afgelijnde reden: het is een zaaddodend saaie bedoening.

U zal mij niet horen beweren dat de heren van Deathrite niet weten hoe een instrument bespeeld moet worden en ook het concept over hoe wij allen via nachtmerries onze onderliggende moordlust een plaats geven is origineler dan 90% van de lyrics vandaag, maar ik word niet warm of koud van dit nieuwe werkstuk. Grootste probleem is dat men de eigen songs vakkundig een nekschot geeft door ze onnodig te rekken. When Nightmares Reign en Appetite For Murder beginnen veelbelovend maar om de één of andere obscure reden plakt men er na een tempovertraging nog een stuk aan dat in het geheel niets toevoegt aan de nummers. Het is tekenend dat Bloodlust, dat afklokt onder de tweeënhalve minuut, ons het meest kan bekoren. Het beste bewijs dat Deathrite wel degelijk pakkende nummers bij elkaar kan pennen wanneer men zich zou beperken tot de essentie.

Over het algemeen voelt ‘Nightmares Reign’ aan als een gemiste kans. Soms is het nu eenmaal beter om een geslaagde kopie te zijn dan een middelmatig origineel. We rekenen dan ook op het voortschrijdend inzicht van de band om zich bij een volgende release te herpakken. Yes you can!

Tracklist: