U bent hier

Review Deathstars - Everything Destroys You

Posted by Chimaeraphoto op Sunday, 20 August 2023

Rating:

Uw beoordeling: 6

Artiest: Deathstars

Album: Everything Destroys You

Genre: Industrial Metal

Label: Nuclear Blast

"Ondanks de lange pauze na hun laatste album bleven we toch op onze honger zitten"

Bijna 10 jaar moesten we wachten op een opvolger van "The Perfect Cult" uit 2014. De band had na het lange toeren nood aan rust en herbronning en daarbovenop kwam nog de pandemie waardoor de jaren snel optelden. Wie het genre industrial metal hoort denkt al snel aan Fear Factory, Rob Zombie en de populairste hedendaagse industrial metalband Rammstein. Deathstars bevindt zich qua stijl ergens tussen al deze bands met een duidelijke invloed en link naar glam en gothic bands. Bewijze de gimmick met hun kostuums en podiumact alsook de inhoud van hun teksten. Genoeg aan inleiding, nu over naar het album zelf.

Het album start sterk met This Is, een nummer dat alles wat we van het genre verwachten wel in zich heeft. Helaas kan de band dit niet vasthouden en meten we al een zucht bedwingen bij Midnight Party, als dit een feestje is dan blijven we liever thuis in de zetel. Anti All is er eentje om snel te vergeten want anders zouden we de titel nog gaan gebruiken als samenvatting voor het album. Het titelnummer is er meestal eentje dat ertussenuit springt want anders noem je er je album toch niet naar, niet? Everything Destroys You zal enkel de trouwe fans kunnen bekoren want liefhebbers van eerder genoemde industrial acts hebben het toch graag wat spannender en actiever.

We zijn halverwege het album gestrompeld met Between Volumes And Voids en An Atomic Prayer en helaas bidden we enkel naar een spoedig einde van het album. De gothic intro en vrouwelijke achtergrond koortjes ten spijt kan Blood For Miles ons niet uit onze neerwaartse spiraal trekken. Ondanks de goede vocals en de muzikale kwaliteiten is het allemaal net niet. De eerste kleine glimlach komt op onze gezichten bij de eerste noten van The Churches Of Oil, we zeggen bij de eerste noten want telkens denken we "yes, this is it" maar dan lijkt het nummer gewoon weg te vallen in een eurosong industrial act. Een track met masterpiece in de titel? Een meesterwerk zouden we het niet noemen maar deze The Infrahuman Masterpiece is wel bij de betere tracks van het album. Daar tellen we deze Angel Of Fortune And Crime ook nog bij, zo zijn we toch nog positief over het geleverde werk van de band.