Review Deep Purple - Whoosh!
Artiest: Deep Purple
Album: Whoosh!
Genre: Hard Rock
Label: earMUSIC
"Een waardige aanvulling op de indrukwekkende discografie van deze legendarische hardrockers".
Een halve eeuw na ‘In Rock’ brengt de legendarische band Deep Purple het 21ste album uit, een prestatie die weinigen hen nadoen. Samen met Black Sabbath stonden zij aan de wieg van hardrock en metal. Uiteraard zijn er heel wat personeelswissels geweest, maar de huidige line-up is toch vrij representatief voor alles waar de groep voor staat. Met Ian Gillan (zang), Ian Paice (drums), Roger Glover (bas), Steve Morse (gitaar) en Don Airey (keyboards) kom je ook aan een respectabele gemiddelde leeftijd. Natuurlijk krijg je dan niet meer diezelfde drive als vroeger, maar de kwaliteit van het gebrachte werk is nog steeds meer dan aanvaardbaar.
De titel van het album is een onomatopee, verwijzend zowel naar de evolutie van de mensheid op Aarde als de carrière van Deep Purple. Voor de uitstekende productie werd opnieuw een beroep gedaan op Bob Ezrin. Met 13 relatief korte nummers (nooit langer dan 6 minuten) slaagt de groep erin om overtuigend en vooral heel ontspannen uit de hoek te komen. Van bij de start met Throw My Bones komen uiteraard de klassieke ingrediënten naar boven: heerlijke gitaarriffs en dito solo’s van Morse vaak in duel met flitsende toetsensolo’s van Airey, een gedreven ritmesectie en de aangename stem van Ian Gillan. De hardrock is misschien iets minder stevig dan vroeger, maar dat heeft plaats gemaakt voor zeer toegankelijke nummers met zelfs wat meer progressieve inslag. Er is heel wat variatie aanwezig gaande van rockabilly, blues met zelfs een honky tonk piano in No Need To Shout. In nummers als Drop The Weapon verwerkt Gillan ook maatschappelijk relevante teksten. Af en toe is ook licht orkestrale begeleiding met achtergrondkoortjes te horen. Toch blijft de sound van Purple ten allen tijde behouden vooral door het uitstekende gitaarwerk en de Hammond-uithalen, waarin Airey steeds opnieuw bewijst een waardige opvolger te zijn van Jon Lord. Het meest verrassende en misschien wel het beste nummer is het behoorlijk progressief klinkende Man Alive, waarin Gillan gebruik maakt van het gesproken woord om zijn standpunt over de mensheid duidelijk te maken. Er zijn ook twee instrumentals aanwezig, waaronder een herwerkte versie van een nummer van Ritchie Blackmore (And The Address van Shades Of Deep Purple). Kortom, Whoosh! is een uitstekend album, dat moeilijk te vergelijken valt met werk uit de beginperiode van de band, maar zeker een waardige aanvulling is op een reeds indrukwekkende discografie.
Tracklist:
- Throw My Bones
- Drop the Weapon
- We're All the Same in the Dark
- Nothing at All
- No Need to Shout
- Step by Step
- What the What
- The Long Way Around
- The Power of the Moon
- Remission Possible
- Man Alive
- And the Address
- Dancing in My Sleep
Meer info over Deep Purple:
Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!