U bent hier

Review DevilDriver - Dealing With Demons I

Posted by nik op Monday, 22 March 2021

Rating:

Uw beoordeling: 7

Artiest: DevilDriver

Album: Dealing With Demons I

Genre: Groove Metal

Label: Napalm Records

"Fafara gaat het gevecht aan met zijn Demonen!"

Persoonlijk heb ik een beetje een haat/liefde-relatie met Devildriver en dan voornamelijk met zijn frontman. Al jaren probeert ex-Coal Chamber frontman Dez Fafara zijn DevilDriver op dezelfde hoogte te brengen als bands zoals bv. Lamb Of God, Machine Head of zelfs Pantera. Helaas is hij er tot op de dag van vandaag (nog) niet in geslaagd! Is dit een schande? Neen, want écht slechte albums maakt de mens niet.

Zo ook deze Dealing With Demons I! Zoals de titel al weggeeft, is dit een eerste deel van een dubbelalbum! (Use Your Illusion, anyone?).

De meningen over dit album zijn verdeeld. Voor de ene het beste album ooit van Devildriver, anderen zijn iets minder lyrisch. Wij hangen ergens tussenin. Het minste wat je kan zeggen is dat het een zwaar en donker album geworden is.

Opener Keep Away From Me blinkt misschien niet uit in snelheid, maar is een agressieve tekstuele track. Ook de opvolger Vengeance is Clear is een beetje een complex en minder toegankelijk nummer. Het minste wat gezegd kan worden is dat het album verrassend en gedurfd uit de startblokken schiet. Iona werd al vooruitgeschoven als single en klinkt daardoor iets gekender in de oren, maar dat wil niet zeggen dat ook dit nummer je serieus bij de keel grijpt!

Wishing is het meest toegankelijke nummer op deze plaat, maar persoonlijk vind ik het ook één van de betere. Komt het doordat de cleane zanglijnen perfect worden afgewisseld met screams of doordat het een eerbetoon is aan zijn vrouw (en tevens manager) die strijd/streed tegen kanker, wie zal het zeggen?

Muzikaal klinkt het allemaal wel lekker. Fafara is zowaar omringd door geweldige muzikanten of is het de productie die hiervoor een pluim op zijn hoed mag steken? Dat kunnen we enkel maar beoordelen wanneer we deze tracks live eens mogen oorschouwen; wanneer dat is, is maar de vraag, want iets zegt ons dat er ook in 2021 geen (grote) festivals zullen plaatsvinden, laat staan met “buitenlandse” bands!

Op You Give Me A Reason To Drink mag zelfs Simon “Blade” Fafara, jawel, Dezz’s zoon, vocaal zijn steentje bijdragen. Tezamen met de lekkere gistaarsolo zorgt dit voor een lekker nummer met een fijne groove en nü-metal vibe.

Het venijn zit hem duidelijk in de staart, want hoe verder het album vordert, hoe minder chaotisch en hoe pittiger het wordt. Dealing with Demons en The Damned Don’t cry zijn het geworstel van de eerste drie tracks zeker waard! Sneller en snediger, met een ontketende Fafara, zo horen we het graag!

Het is echter zo dat er (op enkele uitschieters na) te weinig verschil zit tussen de tracks om écht uit te groeien tot een groots album, maar gewoon goed is ook ok zeker?

Na een kleine 40 minuten zit onze tocht doorheen de onrustwekkende bovenkamer van Dez Fafara er op. We blijven een beetje worstelen met de vraag of we gelukkig moeten zijn om het feit dat we hier zonder kleerscheuren vanaf zijn gekomen of hunkeren we écht naar meer!? Weldra deel 2 met hopelijk antwoorden, maar ongetwijfeld meer demonen uit Fafara’s hoofd!

Tracklist: