Review Diablo Blvd. - Zero Hour

Rating: 
9.5
Uw beoordeling: 9.5

Artiest: Diablo Blvd.

Album: Zero Hour

Genre: Heavy Metal

Label: Nuclear Blast / Sony Music

Wie op 9 juli Diablo Blvd. aan het werk zag op het podium van Antwerp Metal Fest had live al een aardig voorsmaakje gekregen van het nieuwe werk dat ons op Zero Hour gepresenteerd zou worden. Enkele dagen eerder werden ook al de twee nieuwe videoclips voor Animal en Sing From The Gallows op de mensheid losgelaten. En met die mensheid gaat het niet goed! Zo luidt de boodschap die we uit deze videoclips en bij uitbreiding het hele album kunnen afleiden. Erger nog, "Humanity's time is over, zero hour is here"! Nou, nou, dat is toch wel een behoorlijk straf statement hoor heren! Maar is het wel allemaal zo erg? Alex en zijn maten hebben anders een stevig stel argumenten om aan te tonen van wel.

Voor Zero Hour zijn de heren van Diablo Blvd. zeker niet over één nacht ijs gegaan. Na het beëindigen van de Follow the Deadlights tour (2015)  werd er voldoende tijd genomen om tot rust te denken, na te denken over de te volgen muzikale richting, songs te schrijven, ... Kortom, om, zoals ze het zelf zeggen: "De beste plaat te maken die er in ons zat". In September vorig jaar trokken ze dan uiteindelijk de studio in om het resultaat vast te leggen. Een resultaat dat er absoluut mag zijn als u het ons vraagt. En als u het ons niet vraagt zullen we het u toch vertellen, zo enthousiast zijn wij namelijk over dit nieuwe album dat nu al tot één van de hoogtepunten in de Belgische metalgeschiedenis mag gerekend worden. Wij zijn er vooral enthousiast over dat Diablo Blvd. zo'n band blijkt te zijn die plaat na plaat verder groeit en de lat voor zichzelf steeds wat hoger tracht te leggen.

Het begint met Animal, een song met een middelzware riff. Alex werpt zich met zijn agressieve staccato op als een belerende ceremoniemeester. Tegen wie of wat hij tekeergaat wordt in de video al voorzien van begeleidend beeldmateriaal. Velen zullen denken dat de boodschap tegen Donald Trump gericht is maar dat lijkt mij nogal snel geconcludeerd. Natuurlijk doet de zin "If you want to kill the world, just point the gun at yourself" uit het refrein sterke vermoedens die richting uitgaan maar het kan gericht zijn (pun not intended) aan elke klootzak wereldleider/multinational CEO. Maar misschien dus ook wel aan de voorzitter van dat clubje.

Sing From the Gallows is gebaseerd op een zware riff en bombastische toms terwijl de gitaren klinken alsof ze bespookt zijn. Alex zingt hier iets hoger dan we van hem gewoon zijn en dat gaat hem waarlijk goed af. In die hogere regionen kunnen we zijn stem zelfs wat vergelijken met die van Ian Astbury van The Cult. Life Amounts To Nothing dan, wat een hoopgevende boodschap is met dit toch weer. Je voelt het priemende vingertje van Agnew haast tegen je neus prikken. God in the Machine, een song over onze afhankelijkheid van machines en technologie glijdt vlotjes naar binnen met z'n cleane gitaren en denderende rhythm track. You Are All You Love ... de titel klinkt lieflijker dan het er uit ziet. Het venijn zit 'em hier in de lyrics. Wat denkt u van: “You drop a bomb with every word you say, you fill me with lies and then you walk away, you leave me bleeding in the alley way of my mind, until then my heart is yours to break away. You are all you love, who am I to question you, and not see all the best in you, why can’t I just empathize.”? Het is misschien niet scherper of harder dan wat we op de rest van het album horen maar de poppy feel in de muziek doet het hier echt wel heel gemeen klinken.

In The Song is Over blijft de zang mooi over de gitaren heen hangen. Het middenstuk klinkt zweverig en ietwat a-typisch Diablo Blvd., de kick-in is dan weer vintage Diablo. 00:00 (oftewel het Zero Hour), alsof de boodschap nu onderhand toch wel duidelijk moet zijn is dit een instrumental geworden. Met een mooie cello erin. I'm a sucker for cello! Like Rats is nog zo'n mooi compliment van Alex in onze richting, ondersteund door meesterlijke gitaarriff. “Like Rats, we kill, we consume and die. Like rats we are a plague.” Nou, dankuwel zou ik zo zeggen. Demonize (voor mij klinkt het meer als demon eyes) is het buitenbeentje van de plaat maar tegelijk daardoor één van de allerbeste Diablo Blvd. songs. Het is instrumentaal erg sterk met een paar keer het song-in-een song effect. De band toont hier het beste van hun kunnen en zou het echt Agnew's poging kunnen zijn tot het schrijven van een liefdesliedje? Nog zo'n geweldig verrassend variërend nummer is The Future Will Do What It's Told dat klinkt als een mix van David Bowie en The Cure vs The Cult. Summer Has Gone, waarvoor recentelijk ook een nieuwe video werd uitgebracht, is een krachtig nummer waarin we nog eens een duidelijk opsomming voorgeschoteld krijgen van alle dingen die we zo vrolijk blijven uitspoken om onze aardkloot te verknoeien.  Om maar te zeggen dat het geen vijf voor twaalf is of zelfs geen één voor twaalf, neen, Zero Hour is hier. Hoog tijd om dit album in huis te halen dus.

Tracklist:

  1. Animal
  2. Sing From The Gallows
  3. Life Amounts To Nothing
  4. God In the Machine
  5. You Are All You Love
  6. The Song Is Over
  7. 00:00
  8. Like Rats
  9. Demonize
  10. The Future Will Do What It's Told
  11. Summer Has Gone

Meer info over Diablo Blvd:

diablo blvd zero hour album cover

Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!