U bent hier

Review The Grey Forest - The Grey Forest

Posted by Dimitri Holvoet op Sunday, 30 June 2019

Rating:

Uw beoordeling: 8.5

Artiest: The Grey Forest

Album: The Grey Forest

Genre: Dark Folk

Label: eigen beheer

The Grey Forest is een band uit Chili. Persoonlijk reikt mijn muzikale kennis over Chili niet verder dan Tom Araya en het geweldige, helaas ter zielen gegane, Mar De Grises. De band begon in 2012 als een éénmansproject van Juan Moya. Vervolgens kwam Gabriela Bravo hem vocaal versterken. Toen drummer Juan Ignacio en celliste Anais Prieto erbij kwamen ontstond een volwaardige band. Muzikaal valt The Grey Forest nogal moeilijk te omschrijven. Ze spelen een soort van dark folk met flamenco-invloeden en heel wat metalgitaren. Qua sfeerschepping situeert de band zich ergens tussen de zachtere nummers van Alcest en Empyrium in.

Opener Vetas De Madera betekent volgens Google Translate zoveel als houtstrepen. Jaarringen denken we dan maar. Daar kan je u toch iets bij voorstellen. Sluit je ogen en luister naar dit nummer en je weet wat er bedoeld wordt. Het begint met een sfeervolle, ritmische akoestische gitaar en subtiele etherische zang. Dit nummer roept de sfeer van een Alcest of Amesoeurs op. Op de achtergrond wordt er een flamencogitaar als het ware door het nummer geweven. Een bloedmooi nummer! Het tweede nummer heet Sobre Las Montanas. Mijn persoonlijk favoriet. Het nummer begint met een subtiele gitaar die van een band als Anathema zou kunnen geweest zijn, vervolgens valt de drum spaarzaam in. De elektrische gitaar zorgt er voor dat het nummer zich op gang trekt. De zang is een heerlijk licht hese stem. Het is een nummer die je volledig laat wegdromen. Laten we hopen dat dit de muzikale weg is die ze uiteindelijk uit zullen gaan. Dan gaan we verwend worden! Sangre De Dracaena begint met een akoestische gitaartokkel, het zacht strelen van de cymbalen. Het tempo versnelt vervolgens subtiel en de drum valt in. De sfeer wordt langzaamaan opgebouwd tot aan het einde toe als de zangharmonieën invallen. Het vierde nummer heet Gotas De Invierno. Het begint met een akoestische gitaarmelodie die zich wat in de lagere regionen bevindt. Vervolgens worden de gitaren wat meer staccato. Hierna valt er een pauze van een tel waarna het nummer herneemt met de kenmerkende etherische zang. Het nummer kabbelt als een stroompje lieflijk naar het einde toe. Hartbrekend in zijn eenvoud en schoonheid. Un Nuevo Amanecer begint met een gitaarmelodie, vervolgens vallen de drum en de zang in. De drum is sober, zonder franjes. De gitaren dromerig. In dit nummer komt de algemene sfeer van het album misschien wat minder tot uiting dan de andere nummers maar het is niettemin een sterk nummer. Afsluiter Eter is het meest metalklinkende nummer. Het begint met een galmende gitaar, etherische vrouwenzang en een cello. De cello past perfect bij deze muziek. Het is door het gehele nummer geweven. Vervolgens ontbindt The Grey Forest zijn duivels en gaat het tempo omhoog. De cello blijft niet achter qua tempo, best indrukwekkend! Er volgt een korte onderbreking met een tokkelende gitaar, waarna die bloedmooie cello invalt en een rauwe goed verstaanbare grunt. Nadat er een piano invalt, barst het nummer weer los. Het nummer eindigt met een rustig tokkelende gitaar, enkele spaarzame pianotoetsen en de kenmerkende etherische zang.

Veelbelovend en sfeervol zijn die twee sleutelwoorden bij dit album. Aangezien het hier over een jonge band gaat weet je dat deze band nog veel beter gaat worden. Het zou me niet verbazen als een label zoals Prophecy Records deze band ooit oppikt. Ze zouden het alvast verdienen. Indien het niet zou lukken dan zal dit alvast niet aan het talent liggen, want dat is er overduidelijk. Als uw ondergeschikte gelijk krijgt en deze band wordt groot, denk er dan aan waar je de review eerst gelezen hebt: GigView!

Tracklist: