Review Legion Of The Damned - Slaves Of The Shadow Realm

Rating: 
8
Uw beoordeling: 8

Artiest: Legion Of The Damned

Album: Slaves Of The Shadow Realm

Genre: Thrash Metal

Label: Napalm Records

Het creationisme is helemaal terug van weggeweest. Een verrassend grote groep mensen beweert steeds nadrukkelijker dat het God is die de wereld geschapen heeft en dat Darwin met zijn evolutietheorie een handlanger was van Satan. De enige bedoeling van deze kwaadwillige wetenschapper was om twijfel te zaaien in de hoofden en harten van brave christenen om hen het pad van De Gehoornde op te sturen.

Dat is dan buiten Legion Of The Damned gerekend want het loutere bestaan van deze Nederlandse band is zowel een bewijs van de kracht van evolutie als een aanwijzing dat het met de almacht van de Schepper maar pover gesteld is. Zou het Opperwezen werkelijk ongestraft toelaten dat een band wegkomt met een nummer als Priest Hunt? Zou hij/zij het geen solfer en vuur laten regenen wanneer opgeroepen wordt tot een jacht op zijn/haar personeel? Of is de Onbewogen Beweger misschien gewoon een cynisch rotzakje dat vanuit de hemelen naar de aarde kijkt als een kwajongen naar een mierennest nadat hij er kokend water over gegoten heeft? Rik Torfs mag altijd een lezersbrief sturen met het antwoord.

Edoch, evolutie was het gespreksonderwerp. Zoals algemeen geweten transformeerde de band Occult rond 2005 naar het meerkoppige monster luisterend naar de naam Legion Of The Damned. Die naamsverandering ging gepaard met een opvallende toename van de populariteit. Podia die voor Occult onbereikbaar leken waren voor LOTD plots wel toegankelijk. Nochtans was die evolutie -althans muzikaal- veel minder ingrijpend dan sommigen beweren. Zelfs het premature Occult droeg al de thrash-zaden in zich, ten bewijze bijvoorbeeld Almighty Horde, één van de eerste nummers die de band ooit opnam en een duidelijke echo is van Destruction. De enige reden dat ze tot de niche van de black metal werden gerekend was de corpsepaint op het gezicht van frontman Maurice en zelfs die verdween vrij snel in hun carrière.

Het valt dus moeilijk te verklaren waarom het opeens wel lukte voor LOTD. Had het met een hernieuwde energie te maken? Een betere focus? Wie zal het zeggen. Feit is dat de band sindsdien een aanhang heeft verzameld die niet genoeg kan krijgen van de zwartgeblakerde thrash van onze Noorderburen.

Met ‘Slaves Of The Shadow Realm’ breien ze een nieuw hoofdstuk aan hun verhaal en opnieuw moeten we geen verrassingen of een plotse stijlbreuk verwachten en dat is voor alle duidelijkheid een goede zaak. Er zijn bands wiens volgelingen kicken op verandering en experiment en er zijn orkesten waarvan men gewoon verwacht dat ze rechttoe rechtaan riffs produceren, geschikt voor het betere sloop-en breekwerk. En weinig afbraakfirma’s doen dat zo efficiënt en enthousiast als LOTD.

The Widows Breed trapt het nieuwe album af, letterlijk, want waar in het verleden al eens een duistere intro werd gebruikt om de luisteraar zachtjes op temperatuur te brengen kiest men nu voor een drieste kopstoot. Niet lullen maar rammen is de overduidelijke boodschap. De voet gaat gedurende dit album zelden van het gaspedaal, het gruizig beginnende Charnel Confession en Black Banner In Flames poken de boel flink op terwijl Warhounds Of Hades en Slaves Of The Southern Cross het eerder midtempo zoeken (prachtige knokpartijen ontvouwen zich voor mijn geestesoog). Pas met Shadow Realm Of The Demonic Mind wordt ons middels een piano intro een bescheiden rust gegund. Bescheiden, want even later zitten we in de zetel alweer gezellig mee te wippen op de galopperende riffs.

Persoonlijke hoogtepunten op dit album zijn voor ondergetekende de schrapnel granaten Palace Of Sin en Priest Hunt. Beide nummers lonken verleidelijk naar de Bewitched-fan die in mij huist en mijn gebrek aan karakter kennende laat ik me daardoor maar wat graag om de vinger winden. Met Dark Coronation eindigt de plaat in schoonheid en rust. ‘Slaves Of The Shadow Realm’ ontbeert misschien dat ene nummer dat er uitspringt en meteen hengelt naar een plaatsje op de setlist maar het algemene niveau ligt alweer erg hoog. Verwacht geen verrassingen, maar verwacht ook niets minder dan kwalitatieve blackened thrash. En God zag dat het goed was.

Tracklist: 

  1. The Widows Breed
  2. Nocturnal Commando
  3. Charnel Confession
  4. Slaves Of The Southern Cross
  5. Warhounds Of Hades
  6. Black Banner In Flames
  7. Shadow Realm Of The Demonic Mind
  8. Palace Of Sin
  9. Priest Hunt
  10. Azazels Crown
  11. Dark Coronation

Meer info over Legion Of The Damned:

legion of the damned slaves of the shadow realm album cover

Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!