Review Martyrdöd - Hexhammaren

Rating: 
7.5
Uw beoordeling: 7.5

Artiest: Martyrdöd

Album: Hexhammaren

Genre: Progressive Death Metal

Label: Century Media records

'Hexhammaren' is ondertussen al het zevende album van de Zweden van Martyrdöd. Zij combineren extreme metal met crust en hardcore punk. Het is een album waar je toch enkele keren naar moet luisteren. Beter dit dan omgekeerd natuurlijk.

Eerste track Hexhammaren begint met een melodieuze gitaarrif, waarna de gashendel wordt opengedraaid en het tempo omhoog gaat. De song bevat vrij leuke melodielijnen en de wat kapotgeschreeuwde zang doet me ergens aan Ivar Nikolaisen van Kvelertak denken. Rännilar is in echte crusttraditie, een korte song die begint met een doomy rif waarna de song versnelt. Gewoon gaan met die banaan, niet meer en niet minder. De volgende song, Helveteslarm, klinkt als een echte rocker. Het bevat de gewoonlijke elementen maar de stem klinkt soms wat zwaarder, meer als een echte grunt en zanger Mikael Kjellman gaat hier ook aan het scanderen. Waardoor het nummer een meebrulgehalte krijgt om u tegen te zeggen.

War On Peace, leuke titel, zal vast en zeker menig moshpit creëren. Het rockt en swingt als een tiet op een bierbuik. Kjellman klinkt hier alsof hij net een emmer azijn gedronken heeft. Proost! Bait And Switch valt direct, zonder kloppen, met de deur in huis en gaat meteen op het schuimbekkende tempo verder. Maar net als je denkt, dit wordt toch een beetje saai zakt het tempo. Er wordt dan afwisselend gebruik gemaakt van de stembandknobbels en het scanderen waardoor er een bepaalde dynamiek ontstaat. Nästa Syrien is een nummer dat live zal werken. Er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van solerende gitaren zonder dat dit saai en vervelend wordt. Dat is een kunst.

Cashless Society. Ja, daar gaan we naar toe. Hoe dan ook, de song begint met een groovende riff en aangename harmonieën. Vervolgens gaat het tempo, jawel, weer omhoog. Een opmerking is, dat het vooral de gitaarsolo’s en melodieën zijn die maken dat de nummers niet al te veel op elkaar lijken. In The Dead Of Night begint met een korte solo waarna de tweede gitaar met veel galm invalt. Het nummer volgt hierna zijn gewoonlijke tempo. Hier zijn het ook weer de gitaren die het verschil maken. Den Sista Striden is een dwangvoernummer. Het bestaat vooral uit melodieuze gitaren die op een verschroeiend tempo je strot ingejaagd worden, waarna je toch met een wat ongemakkelijk gevoel zit. Pharmacepticon brengt rust. Het is het lichtst verteerbare nummer. Het begint midtempo en deze keer zit er ook meer variatie in de song. Zowel op het vlak van de stem als de drum. Judgement Day begint met een tremelogitaar, de typische wat monotome drum en Kjellman klinkt deze keer als iemand die niet uit de toon zou vallen bij een DSBM band. De laatste song Sthlm Syndrom, kort voor Stockholm Syndrom. Het nummer biedt wat meer variatie  dan het merendeel van de songs op dit album en is hiermee een waardige aflsuiter.

Een eindoordeel maken over dit album is moeilijk. Velen zullen na een eerste luisterbeurt het gevoel hebben dat er veel te weinig variatie in zit. De nummers volgen inderdaad veel dezelfde structuur. Er zitten echter voldoende nuances in dit album waardoor je het meer en meer leert te appreciëren. Het zal niet veel eindejaarslijstjes halen, maar mensen die nog echt de moeite willen doen om naar muziek te luisteren en niet tot de 'one-click-generatie' behoren, zullen dit album toch kunnen waarderen. Eerlijk, na enkele luisterbeurten behoor ik hier toch ook toe.

Tracklist: 

  1. Hexhammaren
  2. Rännilar
  3. Helveteslarm
  4. War On Peace
  5. Bait And Switch
  6. Nästa Syrien
  7. Cashless Society
  8. In The Dead Of Night
  9. Den Sista Striden
  10. Pharmacepticon
  11. Judgement Day
  12. Sthlm Syndrom

Meer info over Martyrdöd:

martyrdöd hexhammaren album cover

Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!