U bent hier

Review Mayhem - Daemon

Posted by Dimitri Holvoet op Sunday, 19 April 2020

Rating:

Uw beoordeling: 9

mayhem daemon album coverart Artiest: Mayhem

Album: Daemon

Genre: Black Metal

Label: Century Media

"Er zijn weinig bands die muzikaal zo weten te evolueren zonder hun bestaansrecht te verloochenen."

Mayhem is zoals iedere metalminnende muziekliefhebber wel zal weten één van de beruchtste bands tout court. In hun 35-jarige bestaan is heel wat gebeurd, muzikaal en non-muzikaal en dat laat logischerwijs hun sporen na. Als je naar 'Daemon' luistert zal je dit enkel kunnen beamen. Er zijn weinig bands die muzikaal zo weten te evolueren zonder hun bestaansrecht te verloochenen.

The Dying False King gaat direct van start met de nodige blastbeats van Hellhammer en de diepe bas van Necrobutcher. De vocalen van Attila versterken enkel de boosaardigheid van dit nummer. Er is heel wat te ontdekken in dit nummer opera-achtige vocalen, gejammer op de achtergrond. Het nummer is echter zodanig opgebouwd dat het op geen enkel moment teveel wordt. Het tweede nummer Agenda Ignis, de titel heeft een vurige betekenis, gaat furieus van start. De gitaren klinken gelaagd en de drums/percussie zijn wat experimenteler dan we gewoon zijn, ook dit nummer heeft een goede opbouw. Mayhem laat hier horen tot wat ze in staat zijn en meer zijn dan een reputatie alleen. Bad Blood is een populaire titel in diverse genres, zoek maar op. Het nummer begint met een drumroffel en gaat vervolgens recht op het doel af, zijnde uw keel… En de baslijnen van Necrobutcher zijn echt om van te smullen.

Mayhem moet toch één van de sterkste ritmesecties hebben in het genre. Malum, wat bekend betekent, begint voor de verandering langzaam. Hier wordt maar al te duidelijk dat dit album niet het werk is van één muzikant maar van een volledige band. Ieder instrument krijgt de kans om zijn ding te doen en dit maakt dit album alleen maar sterker. Ook hier is afwisseling troef. Falsified And Hated begint met vervormde vocalen waarvan een exorcist in zijn broek zou doen. De muziek valt direct op kruissnelheid in, om daarna nog iets sneller verder te gaan. Geen enkele snelheid is een probleem voor Mayhem. Want hierna gaat het tempo volledig omlaag. Rust zou je denken, neen vergeet het maar…de snelheid gaat weer omhoog. In dit nummer zit ook een keyboardlijn verborgen die me wat doet denken aan Tomhet van Burzum. Gezien de geschiedenis heet dit lak hebben aan alles en zo hoort het ook! De titel van het album passeert hier verschillende keren, het gevaar bestaat er in dat sommige mensen dit nummer natuurlijk Daemon gaan beginnen heten.

Aeon Daemonium begint met een sterke reverb op de gitaar en staccatodrums. Hellhammer is echt in vorm op dit album. Het nummer gaat midtempo verder in zijn boosaardigheid, het vitriool spuit er overal uit. Worthless Abominations Destroyed, jawadde! Het nummer begint met blastbeats en Attila klinkt alsof hij rechtstreeks uit de anus van Satan komt gekropen. Al dan niet in de vorm van een zwarte kat. Attila maakt kwistig gebruik van keelzang. Het nummer is verder redelijk ééndimensionaal en rechttoe rechtaan. Maar daar is niks mis mee. Het volgende nummer, Daemon Spawn, begint met spacy klinkende keys en een laag temp. Dit nummer is het visitekaartje van Attila: hij krijst, grunt, fluistert, zingt er op los. Het is een ware demonstratie van zijn veelzijdigheid. Naar het einde toe gaat het tempo omhoog, om even onderbroken te worden door een bassolo om weer te hernemen op een no-bullshit-tempo. Of Worms And Ruins is dan weer eens een nummer die op volle snelheid van start gaat. Het nummer gaat hier misschien wat verloren tussen al de kwaliteit die op dit album staat, alhoewel het ook een sterk nummer is. Laten we het een rustpunt noemen. Invoke The Oath is het laatste nummer van de reguliere speeltijd. Het is een nummer dat geleidelijk aanzwelt (met pauken!) en steeds grootser wordt. Een aangenaam nummer, aan u de keuze of dit de bedoeling is. De limited edition heeft twee bonusnummers, maar deze heb ik hier bewust niet vermeld want het is uiteraard een extra, laat me gewoon stellen dat ze geen afbreuk aan het album doen.

Daemon is een statement van een band die al 35 jaar meedraait en eigenlijk één van de bands is die de blauwdruk gemaakt heeft van hoe het genre moet klinken. Dit betekent ook dat ze het recht hebben om te doen wat ze willen doen en het black metal te noemen. Dit is een statement van een band die zegt dat ze meer zijn dan een reputatie. Dat ze nog steeds één van de sterkste bands in het genre zijn en dit altijd zullen zijn. Dit album moet in iedere collectie aanwezig zijn van elke rechtgeaarde liefhebber van het genre.

Tracklist: