U bent hier

Review Myles Kennedy - Year Of The Tiger

Posted by Chimaeraphoto op Sunday, 29 April 2018

Rating:

Uw beoordeling: 7.5

Artiest: Myles Kennedy

Album: Year Of The Tiger

Genre: Alternative Rock

Label: Napalm Records

Dat Myles Kennedy over een geweldige stem beschikt staat buiten kijf. Van lage tonen tot hoge noten, alles rolt met sprekend gemak uit zijn stembanden. Dit hoorden we al bij The Mayfield Four, tijdens de samenwerking met Slash en natuurlijk bij Alter Bridge, de band waardoor we echt kennis maakten met Myles Kennedy. Na jaren speculaties is er dan nu eindelijk, tot groot genoegen van de fans, het langverwachtte soloalbum van Myles. Het album 'The Year Of The Tiger' klinks alleszins compleet anders dan zijn andere, meer heavy projecten en laat ons een andere kant van Myles horen. 'The Year Of The Tiger' kun je zeker zien als een conceptalbum, dat eigenlijk handelt over de dood van Myles' vader in 1974, het jaar van de tijger volgens de Chinese kalender.

Openen doet het album met titelnummer The Year Of The Tiger en direct maken we kennis met de meer bluesy sound die Myles ons voorschoteld. Live konden we met GigView dit nummer aanhoren tijdens zijn solo tournee in de Vosselaarse Biebob (lees de review hier) en bewees Myles dat hij enkel met een gitaar moeiteloos een hele zaal inpakt. The Great Beyond begint vrij bombastische en laat ons dan een stevige en sterke song horen. De stijl in deze song wisselt tussen een rustige akoestische song en een iets wildere rocksong, maar dan zonder de elektrische gitaren, waar Myles zijn stem de hoogte injaagt. Meer country getint is dan weer deze Blind Faith waarop Myles ons weer verwend met zijn fenomenale stemgeluid. Devil On The Wall zet deze country stijl verder al loert ook rock 'n' roll wel om de hoek. Entertainend en zeer aanstekelijk is het minste wat je over deze song kunt zeggen. Myles weet je steeds op het puntje van je stoel te houden, niet wetende wat je eigenlijk kan verwachten.

Aan sterke nummers alvast geen gebrek, The Ghost Of Shangri La zal menig luisteraar kippenvel bezorgen. Meer kippenvel ongetwijfeld tijdens Turning Stones een geweldige akoestisch aanvoelende song die naar het einde toe verrast met een meer up-tempo stuk waarin Myles nog eens uitpakt met zijn vocale bereik. Meer geweldig akoestisch gitaarwerk laat Myles horen op het knappe Haunted By Design. Geweldig hoe Myles wisselt tussen de bijna fluisterende diepe vocals en zijn 'gewone' stem, voor zover je deze gewoon kunt noemen, nietwaar.

Een geweldig eerbetoon aan zijn moeder, die alleen achterbleef na de door van Myles' vader is Mother. Dat Myles een geweldige singer-songwriter is bij deze nog maar eens bewezen, de lyrics grijpen je bij de keel net als bij het emotionele Nothing But A Name. Eén van de sterkste songs op dit album is ongetwijfeld Love Can Only Heal. Dit is zo een track die je al na enkele seconden bij de keel grijpt en je ogen waterig maken. Voeg daar de engelenstem van Myles Kennedy aan toe en de eerste tranen rollen al snel over je wangen, emotie ten top met zijn vocals. Als een nachtegaal begint Myles aan het alweer voorlaatste nummer Songbird. Het nadeel van ijzersterke albums, ze lijken voorbij te vliegen. Het slotakkoord is voor One Fine Day een toepasselijke titel want luisteren naar dit album maakt van elke dag een geweldige dag.

Tracklist: