Review Powerstroke - Omissa

Artiest: Powerstroke

Album: Omissa

Genre: Groove Metal

Label: Bret Hard Records

Powerstroke maakt al een decennium het Meetjesland en omstreken onveilig met hun venijnige groovende hardcore/thrash combinatie. De heren deelden in die periode het podium met o.a. Death Angel, Pro-Pain, Angel Steel en Body Count. Dat bereik je enkel met hard werk en hoge kwaliteit. Drie worpen na hun debuutplaat 'Once…We Were Kings’ uit 2010 is er nu hun vijfde telg met de welluidende titel ‘Omissa’. En ik zeg het maar meteen, dit is een knaller van formaat die zich moeiteloos bijplaatst in de recente reeks wereldplaten van eigen bodem. Ik noem geen namen, in dit stuk hoort enkel Powerstroke centraal te staan. Bandleider Maarten ‘Marty’ Geeraerts laat zich niet snel uit het lood staan. Opgeven staat niet in zijn woordenboek, tegenslagen zet je opzij… en dat loont nu (tenminste als jullie massaal 'Omissa' aanschaffen en je gezicht op wat liveshows laat zien). Geflankeerd door Nuyt (rhythm guitar/backing vocals), Mark (bass), Niels (drums) en Bavo (vocals), schotelt Marty ons een heel gevarieerde old-school mix voor van thrash, hardcore, death en industrial, gelardeerd met afwisselende vocalen, epische vocale intro’s en outro’s en dat alles op een bedje van groove.

Opener Earth And Beyond zet je even op het verkeerde been met zijn koorintro om je dan meteen van je stoel te meppen. De volledige trukendoos van Powerstroke gaat open: groovende ondertoon, ruwe grunts en screams afgewisseld met cleane vocalen, riffs, snelle solo’s en een pompende drum. Op het navolgende Cheap Pride ontaardt een melodieuze start in een furieuze geluidsmuur. Golddiggers & Manwhores (wat een titel) toont zanger Bavo in al zijn gedaanten. Fear Factory is hier nooit ver weg en die naam spookt wel vaker door je hoofd bij het beluisteren van dit 'Omissa'. Denk nu niet aan een poging tot kopiëren. Dit Powerstroke heeft een eigen smoel en is niet voor een gat te vangen. Ik hoor net zo goed Death Angel, Testament en zelfs de nieuwe Sepultura doorklinken. De band laat zich niet in één hokje stoppen en demonstreert dat met Can’t Change the Time dat hip-hop ster Slongs Dievanongs introduceert. De gerichte raps van Slongs en een overwegend melodieuze Bavo tillen deze track op tot een catchy geheel van uitzonderlijk niveau. De geest van Suicidal Tendencies waart hier rond…

In nagenoeg elke song toont Powerstroke twee of drie gezichten. Met oorwurm Shed my Skin denk je even een lekkere meezinger te hebben maar de song zuigt je genadeloos in een draaikolk van geweld om je dan weer naar het gladde oppervlak te stuwen op het melodieuze refrein. A Fire in the Sky slaat een punkrock/hardcore richting in en ook hier blijft de combinatie moeiteloos overeind. Op het Belgisch kampioenschap heavy cocktails brouwen staat dit Powerstroke altijd op het podium! De juiste ingrediënten en in de juiste (heavy) dosis. Powerstroke blijft zijn oorspronkelijke doel, stevige groovende muziek brengen, trouw maar schrikt niet terug voor evolutie in welke richting ook. Steeds energiek, voortdurend afwisselend, songs die aan de ribben blijven kleven. Met 'Omissa' maakt de band een flinke sprong voorwaarts om zich bij de absolute top te scharen! Als je dan nog weet dat de band zich ook live altijd voor de volle 100% smijt, dan is er geen excuus meer om dit kleinood niet aan te schaffen.

Lestert goe nor wa dak zeg: dees is top!

Tracklist

• Officiële website
• Officiële Facebook
• Officiële Twitter