U bent hier

Review Predatory Void - Seven Keys To The Discomfort Of Being

Posted by Carlyvp op Friday, 12 May 2023

Rating:

Uw beoordeling: 9

Artiest: Predatory Void

Album: Seven Keys To The Discomfort Of Being

Genre: Extreme Metal

Label: Century Media Records

"Een nieuwe superband staat op dankzij corona."

Al jaren heeft de omgeving van de Vlaamse stad Gent bewezen een vruchtbare voedingsbodem te zijn voor innovatieve en experimentele klanken op het gebied van harde en heavy muziek. In 2021 heeft de thuisbasis van het Belgische kunstenaarscollectief Church Of Ra een nieuwe groep voortgebracht die is ingesteld om de extreme muziekwereld stormenderhand te veroveren: zijn naam is Predatory Void, en de leden zijn geen vreemden op het toneel.

Amenra, Oathbreaker en Living Gate-gitarist Lennart Bossu begon met het schrijven en thuis opnemen van ideeën die de basis zouden leggen voor Predatory Void als een middel om gezond en bezig te blijven tijdens de pandemie toen live spelen niet mogelijk was. Zo werd duidelijk dat het rechtlijnige, donkere en zware materiaal niet helemaal paste bij Amenra, hij verzamelde snel muzikanten uit zijn lokale scene om van dit project nu een volledige band te maken bestaande uit zangeres en tatoeëerder Lina R. (Cross Bringer), bassist Tim De Gieter (Amenra, Doodseskader), gitarist Thijs De Cloedt (Cobra The Impaler, ex-Aborted) en drummer Vincent Verstrepen (Carnation). “Bij het vormen van deze band, een van het criterium was dat we allemaal op een redelijke rijafstand van elkaar moesten wonen”, legt Lennart Bossu uit.

Het is een eclectische groep met gevarieerde muzikale interesses van shoegaze en doom tot hardcore, black en deathmetal. “Muzikaal boor ik min of meer dezelfde energie en gevoelens aan als toen ik muziek maakte met Oathbreaker. Ik had een kort debat met mezelf of ik iets moest creëren dat totaal anders klinkt, maar het voelde gewoon eerlijker om bij de muziek te blijven die stroomt vanuit mijzelf”, legt de songwriter uit. “Ik beschouw Predatory Void min of meer als Oathbreaker's irritantere en delinquente broer of zus die niet zal aarzelen om je in het gezicht te slaan indien nodig.”

Seven Keys To The Disconfort Of Being is de titel van het debuutalbum. Een dikke veertig minuten wake up call van jewelste krijgen we gepresenteerd. Seven Keys To The Discomfort Of Being is een mengelmoes van genres en invloeden. We krijgen postmetal verweven met black en deathmetal, shoegaze, doom tot hardcore. Er zijn ook soundscapes te horen evenals enkele rustige passages. Zo is er halverwege het album Seeds Of Frustration. Tevens ook het kortste nummer ( slechts 3.36 min). Een duistere ballade met enkel de vocalen van Lina en een akoestische gitaar in de hoofdrol.

En dat is een welgekomen verademing want al vanaf opener Grovel ligt het tempo hoog. Start deze track nog log en zwaar, eenmaal Lina haar strot openzet krijgen we een heuse zondvloed over ons heen. *(struggling..)” neemt de omgekeerde weg. Rammen vanaf de eerste seconde om dan even wat rust in te bouwen, bijgestaan met cleane vocalen waarna we terug het extreme ingaan met screams en loeiharde riffs. Endless Return To The Kingdom Of Sleep mag gerust de titel hebben als favoriete track op dit album. Deze track bevat zowat alles waar Predatory Void voor staat. Sombere melodie, vette gitaarriffs en complete chaos. Screams afgewisseld met cleane stemmen. Heftige drumpartijen en momenten die gerust als soundtrack bij een film zouden passen.

The Well Within is een razende trein van zes minuten die naar het einde toe een rustige passage kent. Shedding Weathered Skin neemt een beetje hetzelfde ritme aan als zijn voorganger maar dan 10 seconden minder. Met Funerary Vision krijgen we een afsluiter van maar liefst 9.54 minuten. De eerste vier minuten zijn mooi melodieus met daarboven de screams van Lina, wat het geheel dan ook weer uitzonderlijk maakt. Vervolgens vervallen we in extreme metal om terug het rustige op te zoeken en ergens de doommetal te gaan opzoeken. Fantastisch nummer deze afsluiter.

Om te eindigen laten we Lennart Bossu nog even aan het woord : “Al hebben we wel ervaring met bands, deze band is echt iets aparts; een pasgeborene die tijd nodig heeft om zich te ontwikkelen.We zijn geen marketingstrategie, maar vijf mensen die de onweerstaanbare drang hebben om muziek te spelen “