Review Primal Fear - Apocalypse

Rating: 
8
Uw beoordeling: 8

Artiest: Primal Fear

Album: Apocalypse

Genre: Power Metal

Label: Frontiers

Laten we eens beginnen met wat in vele albumreviews als eindzinnetje gebruikt wordt. Fans van Primal Fear en/of stevige power metal kunnen zich deze Apocalypse met één oog blind aanschaffen! Niet dat wij ons er hier snel van willen afmaken hoor, integendeel, wij kunnen dit werkstukje namelijk ook bijzonder goed smaken en hebben het al veel draaibeurten op onze muziekinstallatie gegeven en daar zullen er ongetwijfeld nog een aantal bijkomen. Onze Duitse vrienden staan immers al 21 jaar lang garant voor stevige, goed klinkende en stampende metal. Als geen ander weten zij kracht en melodie telkens tot een harmonieus geheel te smelten. Niet dat ze daarbij echt vernieuwend of experimenteel uit de hoek komen maar toch slagen Schepers, Sinner en co er keer op keer in het interessant te houden, zowel voor de fans als voor zichzelf. Dat zij heel vaak vergeleken worden met Judas Priest is helemaal niet vergezocht maar toch ook wel een beetje jammer.

Maar dit is dus Apocalypse, album nummer twaalf ondertussen ook al weer. De titeltrack is gelijk de titel van het openingsnummer annex intro. Het einde der tijden krijgen we dus al onmiddellijk voorgeschoteld. Goed, dan hebben we dat toch al gehad en het is dan ook hetgeen erna komt dat toch wel wat belangrijker is dan zoiets banaal als de totale teloorgang. Want, zoals de titel van het tweede nummer aangeeft is het al snel tijd voor een New Rise en schiet Primal Fear met komeetsnelheid uit de assen omhoog. Ralf Schepers toont al snel dat er nog geen spatje sleet op zijn stembanden zit en hij over één van de, zoniet dé, machtigste stemmen uit het genre beschikt. Waarbij veel zangers zich ofwel constant lijken te moeten forceren of in andere gevallen irritant hoog gaan duwt hij de noten er met het schijnbaar grootste gemak uit. Op The Ritual gaat het klapwieken meer over op een zweefvlucht maar dan één die zich als op een thermiek alleen maar de hoogte laat instuwen. King Of Madness is een absolute hoogvlieger die uitnodigt tot meezingen en opgestuwt wordt door een stevige batterij gitaarpower. Blood, Sweat & Fear is eigenlijk toch maar een beetje een ‘filler’, teveel van je hop-hop-hop in de power-metal-galop en de melodie glijdt gewoonweg van je af. Sla die dus maar gerust over.

Het klonk allemaal dus al niet slecht maar het wordt nog beter wanneer je voelt dat Primal Fear toch af en toe ook eens outside the box gaat denken. Hounds of Justice. De intro en refreinen gaan heel hard de richting van metalcore uit en die Oosterse klanken in de breaks zijn ook geniaal gevonden. Het epische Eye of the Storm bevat een gitaarlickje dat heel erg Scorpions klinkt. Maar de song bevat verder ook uitmuntend twin gitaarwerk en door de fantastische en (over)heersende orkestratie klinkt dit al meer als symphonic dan als power metal. Maar ons zult u zeker niet horen klagen. Het zijn richtingen die ze misschien eens wat meer zouden mogen aftasten.

Zoals we van hen gewoon zijn ontgoochelen de gasten van Primal Fear ook deze keer weer niet. Ook het album artwork is van een hoge, uitnodigende kwaliteit. De bekende Primal Fear eagle die met grote goudvlammende vleugels opstijgt, daarbij een aantal monsterlijke slangenkoppen van zich afslaande met op de achtergrond de restanten van de door de apocalypse bevangen wereld. Een grotere troef om bij aankoop van dit album voor de vinyl versie te kiezen kan ik echt niet bedenken.

Had ik trouwens al toevertrouwd dat Apocalypse door fans van Primal Fear en power metal in het algemeen blindelings kan aangekocht worden? OK, het is maar dat u het weet hé.

Tracklist:

  1. Apocalypse
  2. New Rise
  3. The Ritual
  4. King of Madness
  5. Blood, Sweat & Fear
  6. Supernova
  7. Hail to the Fear
  8. Hounds of Justice
  9. The Beast
  10. Eye of the Storm
  11. Cannonball

Meer info over Primal Fear:

primal fear apocalypse album cover

Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!