U bent hier

Review Tankard - One Foot In The Grave

Posted by Boswachter Johannes op Wednesday, 21 June 2017

Rating:

Uw beoordeling: 8.5

Artiest: Tankard

Album: One Foot In The Grave

Genre: Thrash Metal

Label: Nuclear Blast

Tankard, één van mijn all time favorite thrash metal bands, bestaat verdorie al 35 jaar! Ik denk dat de heren zelf ook lichtjes verbaasd over zijn dat hun bandje het al zo lang uitzingt. Als het kleinste broertje van de zogenaamde 'Big Teutonic 4' zijn zij al misschien wel het meest consistent geweest. In tegenstelling tot grote broers Kreator, Destruction en Sodom leken zij al die jaren ook het meeste lol in hun muziek toe te laten. Onderbroeken rock'n'lol soms toch wel met de ophemeling en het (overmatig) nuttigen van alcohol in het algemeen en bier in het bijzonder heeft hen tegen wil en dank toch ook wel een beetje met een karikaturaal imago opgeschept. Waardoor het vaak over het hoofd gezien werd dat Tankard hun muziek en teksten steeds netjes verdeelde in een mix van humor en ernst. De leden van Tankard zijn echter gasten die naast de band allemaal een vaste job hebben, frontman Andreas 'Gerre' Geremia werkt als maatschappelijk werker elke dag met drugsverslaafden. Dan kan je je hobby best gebruiken om af en toe eens wat tegengas te geven natuurlijk.

Met One Foot in the Grave is Tankard toe aan album nummer zeventien. Willen de heren hiermee aangeven dat ze het einde voelen naderen en aan hun pensioen beginnen denken? Hell no! Naar eigen zeggen zitten ze nog maar halfweg. Dat belooft dus wel. Wie de tekst van het titelnummer goed bestudeert zal trouwens moeten constateren dat tongue-in-cheeck gehalte daarin wel lachwekkend heel hoog ligt.

Een afwijking van een Tankard traditie, namelijk dat de albumtitel ergens toch wel naar bier refereert, laat al blijken dat de ernstige thema's deze keer duidelijk de overhand hebben gekregen. Het blijft toch ook vaak de combinatie tekst-muziek die veel kan doen en wat dat betreft zijn Tankard meesters in het op de verkeerde been zetten van de luisteraar. Syrian Nightmare heeft de muzikale drive van een gemiddeld bierfeestje, de tekst slaat zo verdomd de nagel op de kop (over hoe de burgeroorlog in Syrië woedt en in wat voor een hel de mensen daar leven zonder dat de Westerse wereld ingrijpt en er bij ons zelfs een soort van gewenning optreedt). Pay to Pray steekt de draak met Amerikaanse tv dominees die de gelovigen gebruiken om geld van af te troggelen. Lock 'em Up! is duidelijk een protestsong gericht tégen Trump (inclusief een verwijzing naar het poesjesgrijpen). Maar in Secret Order 1516 laten ze dan weer uitschijnen over duistere praktijken bezig te zijn (welke Simpsons fan moet bij dit nummer ook denken aan de Stone Cuters?) terwijl het gewoon over Reinheitgebot uit 1516 gaat volgens hetwelke tot op de dag van vandaag bier moet gebrouwd worden in Duitsland. Gieren!

Tankard, dat is als paprika chips. Je kent het, vertrouwd het en alhoewel de producenten de ene na de andere hippe smaak op de markt gooien blijft het uiteindelijk toch je favoriete smaak. Enjoy everyone.

Tracklist: