U bent hier

Review: Thrown-Excessive Guilt

Posted by Glenzer Blegh op Sunday, 1 September 2024

Rating:

Uw beoordeling: 9

Artiest: Thrown

Album: Excessive Guilt

Genre: Metalcore

Label: Arising Empire

"*Excessive Guilt* slaat in als een vloedgolf van rauwe emotie—geen opsmuk, gewoon pure, ongefilterde metalcore woede."

De Zweedse metalcoreband Thrown maakt met hun debuutalbum "Excessive Guilt" een krachtige indruk in de metalcore-scene. Het album biedt een intense, meedogenloze verkenning van thema's zoals schuld, verraad en persoonlijke strijd. Met elf nummers die variëren van agressieve uitbarstingen tot donkere, introspectieve momenten, zet Thrown zichzelf stevig op de kaart.

Het album opent met Guilt, een nummer dat meteen een krachtige indruk achterlaat. De zware riffs en de rauwe intensiteit van Marcus Lundqvist's vocalen zetten direct de toon voor het hele album. De spanning bouwt zich op en mondt uit in een explosieve climax, waarmee de band hun vermogen toont om intense emoties op een brute manier over te brengen.

Backfire begint met een snel en agressief tempo, waarin de band geen enkele moeite doet om hun woede te verhullen. Het nummer schetst een beeld van de onvermijdelijke gevolgen van slechte keuzes, met scherpe gitaarriffs die de muzikale agressie versterken. De opbouw naar de climax is meedogenloos en laat de luisteraar geen moment ontsnappen aan de intensiteit van de muziek.

On the Verge is doordrenkt met een dreigende sfeer, die perfect past bij het thema van mentale instorting. De zware riffs en de gelaagde structuren dragen bij aan een beklemmende atmosfeer. Het nummer bouwt langzaam op naar een intense uitbarsting van rauwe emotie, waarbij Lundqvist’s vocalen de diepe wanhoop en innerlijke strijd tot leven brengen.

Bitter Friend is een venijnig nummer dat het gevoel van verraad tot in de kern raakt. De felle, meedogenloze riffs en de onverbiddelijke drumpartijen creëren een intense, vijandige sfeer. Lundqvist’s rauwe vocalen benadrukken de woede en wrok die het nummer aandrijft, wat resulteert in een krachtige en onvergetelijke ervaring die de luisteraar niet snel loslaat.

Nights neemt de luisteraar mee in een donkere, introspectieve reis, zonder enige concessie te doen aan de rauwe kracht van de muziek. De zware, slepende riffs dragen bij aan een sfeer van duisternis en ongemak. De energie in het nummer blijft onverminderd intens, terwijl de band de complexe emoties van slapeloze nachten en innerlijke angst op een doeltreffende manier vastlegt.

Look at Me richt zich op de oppervlakkigheid van de moderne cultuur met een bijtende kritiek die in de muziek weerspiegeld wordt. De agressieve riffs en de hectische energie van het nummer benadrukken de woede en frustratie die ten grondslag liggen aan de tekst. Het nummer is een nietsontziende aanval op de obsessie met uiterlijkheden, met een climax die de luisteraar achterlaat in een storm van geluid.

Dislike is een furieuze uitbarsting van energie die de moderne cultuur van online negativiteit aanpakt. De band geeft de luisteraar geen moment van rust, met een onophoudelijke stroom van agressie en snelheid. De intense gitaarriffs en explosieve drumritmes creëren een sfeer van pure woede, waardoor het nummer een krachtig statement wordt tegen digitale haat.

Ignored neemt een meer introspectieve benadering, terwijl het toch trouw blijft aan de brute kracht van Thrown. Het nummer verkent het gevoel van onzichtbaarheid en verwaarlozing, met een melancholieke ondertoon die door de zware riffs en dreigende atmosfeer wordt versterkt. De intensiteit van het nummer groeit gestaag, en de climax is een rauwe uitbarsting van emotie die de luisteraar recht in het hart raakt.

Bloodsucker is een van de meest brute nummers op het album, met een meedogenloze energie die vanaf het begin duidelijk is. Het nummer behandelt het thema van parasitaire relaties, met teksten die een diep gevoel van frustratie en woede uitdrukken. De zware gitaarriffs en het nietsontziende tempo maken dit nummer tot een verpletterende ervaring, waarbij de emotionele lading van de muziek voelbaar is in elke noot.

Vent doet precies wat de titel suggereert: het geeft de band een platform om al hun opgekropte woede en frustratie te uiten. De spanning die door het nummer heen loopt, wordt uiteindelijk losgelaten in een furieuze climax van geluid. De agressieve aanpak van zowel de tekst als de muziek zorgt voor een intense, cathartische ervaring, waarbij de emoties van de band ongefilterd naar voren komen.

So Done sluit het album af met een krachtige uitdrukking van frustratie en vastberadenheid. De zware riffs en de emotionele intensiteit van de vocalen dragen bij aan een gevoel van afsluiting, terwijl het nummer alle opgebouwde spanningen van het album in één laatste explosie van geluid samenvat. Het is een indrukwekkende afsluiting van een album dat de luisteraar van begin tot eind in zijn greep houdt.

Eindoordeel

"Excessive Guilt" is een ijzersterk debuut van Thrown, waarin ze hun rauwe energie en emotionele diepgang volledig benutten. Zonder concessies te doen aan hun agressieve stijl, slagen ze erin om een album te creëren dat even intens als meeslepend is. Dit debuut laat zien dat Thrown een veelbelovende toekomst heeft in de metalcore-scene. Voor fans van het genre is dit een album dat je absoluut moet horen.