U bent hier

Review Wolf - Feeding The Machine

Posted by Carlyvp op Monday, 6 April 2020

Rating:

Uw beoordeling: 8.5

Artiest: Wolf

Album: Feeding The Machine

Genre: Heavy Metal

Label: Century media Records

"Na zes jaar is Wolf er terug, ze spelen hard en maken geen excuses"

De Zweedse formatie Wolf kunnen al buigen over een carrière van ruim een kwart eeuw. En 21 jaar na hun titelloze debuutalbum is deze heavy metalband hier terug met hun nieuwste schijf, Feeding The Machine.

Dat er zes jaar tussen dit nieuw album en hun vorige plaat Devil’s Seed zit heeft een heleboel reden. Niet alleen was er de bouw van hun eigen opnamestudio en een geslaagde maar zeer lange tournee. Toen de opnames van Feeding The Machine goed en wel bezig waren besloten bassist Anders Modd en Richard Holmgren (drummer) er de brui aan te geven. Gelukkig kwam er redding door King Diamond bassist Pontus Egberg en drummer Johan Koleberg. Waardoor dit album toch nog kon vervolledigd worden en ziehier het resultaat.

Openingsnummer Shoot To Kill start met een sirene en is nog een track die op de vorige Wolf nummer lijkt, Maiden achtig gitaarpartijen en met vocalen die ten tijde van NWOBHM schering en inslag waren. Guillotine is van hetzelfde kaliber en zit van begin tot einde op een ritme dat niet stopt. Deze tracks bewijzen dat de wolf nog steeds hongerig is. Dead Man’s Hand brengt het tempo iets naar beneden maar is daarom niet minder goed. Misschien hebben Pontus en Johan hier iets mee te maken want toch wel andere stijl dan dat we van deze Zweden gewoon zijn. The Cold Emptiness getuigt van een mooi staaltje gitaarwerk en Niklas zijn vocalen doen hier veel aan Mike Howe van Metal Church denken.

Titeltrack Feeding The Machine heeft alles van een meezinger en plots val je terug op een ander ritme en ben je een beetje gevoel voor richting kwijt. Maar dat herstellen ze vlot naarmate de song vordert. Spoon Bender is een beetje de vreemde eend in de bijt, nochtans een aardig refreintje maar misschien wel het minste nummer op dit album. The Raven en Black Widow zijn zowat hetzelfde en hier herkennen we terug het energieke en rockende Wolf uit vervlogen tijden. Afsluiter A Thief Inside is het nummer met de meeste verschillende variëteiten in zich. Er is zelfs een beetje naar de doom kant opgegaan en we merken zelfs een progressief kantje aan dit nummer, vermengd met een Judas Priest achtig gitaarrifje.

Wolf speelt heavy metal zonder te proberen andere invloeden erbij te halen. Voor de fans van Iron Maiden, Judas Priest, Accept en Saxon is dit zeker een aanrader. Zes jaar tussen de vorige plaat en Feeding The Machine maar het was het wachten waard.

Tracklist: