Krisiun - Forged In Fury
Artiest: Krisiun
Album: Forged In Fury
Genre: Death metal
Label: Century Media Records
Score: 79/100
Ah familie! Die roedel bestaande uit exemplaren van de homo sapiens die puur door het levenslot met jou verbonden zijn. In tegenstelling tot vrienden kan je familie niet kiezen en het is dan ook gewoon toeval of families uitgroeien tot een warm nest of tot een spelletje Stratego met levende pionnen. We kennen allemaal wel –door eigen ervaring of uit naaste omgeving- de verhalen over hoogoplopende ruzies wanneer de nonkels op kerstnacht net dat glaasje jenever teveel op hebben en besluiten om eens ‘hun gedacht’ te zeggen. Of de smakeloze tactieken die ontplooid worden wanneer de tantes net iets te gretig opgaan in het afhandelen van het testament en de verdeling van de erfenis.
Je moet dan ook een zeker masochisme aan de dag leggen wanneer je besluit om met je naaste familie een band op te richten. De broers Cavalera leerden tot hun scha en schande dat bloedverwantschap niet noodzakelijk leidt tot een vruchtbare en conflictloze samenwerking en de erven Gallagher verheven broedertwist tot een kunstvorm. Een mens mag er niet aan denken hoeveel goede songs er potentieel verloren zijn gegaan door aan vetes verspilde energie.
Blijkbaar is het een Braziliaanse traditie om een metalband samen met je broers uit de grond te stampen want het triumviraat Krisiun gaat al sinds 1990 met drie broers de hort op. In tegenstelling tot de wapenbroeders van Sepultura houden ze het al 25 jaar met elkaar uit zonder noemenswaardige problemen. Meer zelfs, met ‘Forged In Fury’, brengen ze één van hun sterkste albums ooit uit. Voorganger ‘The Grand Execution’ was een beetje een tegenvaller (te gelikt, te veel ingewikkeld gitaargedoe) maar deze nieuwe worp rammelt weer lekker de kiezen uit je onderkaak.
‘Forged In Fury’ is minder geforceerd heavy en hypersnel dan bijvoorbeeld ‘Southern Storm’ (2008) of ‘AssassiNation’ (2006) en minder technisch dan voorganger ‘The Great Execution’ (2011). In plaats van te streven naar snelheidsrecords zet men nu maximaal in op gecontroleerde agressie, een iets minder razend tempo en vooral een veel betere productie. Al vanaf opener Scars Of The Hatred valt het militante, afgemeten karakter op waardoor Krisiun tegelijkertijd beter behapbaar en heavier dan ooit is. De thrashinvloeden liggen er vingerdik op maar laat ik nu de laatste zijn om daar graten in te zien.
Het is opmerkelijk om vast te stellen dat Krisiun net met een death metal veteraan als Erik Rutan (Morbid Angel, Hate Eternal) achter de knoppen wat meer weggaat van het pure death metal geluid. Nu en dan mag er zelfs gesproken worden van melodieuze passages (Dogma Of Submission). Niet dat de liefhebber van het extremere werk angst moet hebben dat het Braziliaanse trio plots soft is geworden, Oracle Of The Ungod en Burning Of The Heretic zijn nog altijd dodelijk voor pluimvee en knaagdieren, maar het klinkt allemaal wat solider en doordacht.
Alhoewel metalheads wel altijd de 16-jarige puber in hun lichaam zullen koesteren is Krisiun toch flink op weg om de volwassenheid te bereiken. De impact van ‘Ageless Venomous’ (2001) hebben ze evenwel nog niet opnieuw weten te evenaren, maar laten we wel wezen, zowel Krisiun als ondergetekende waren toen een pak jonger en tijd heeft de onhebbelijke gewoonte het verleden roziger in te kleden dan het oorspronkelijk was. Liefhebbers van lekkere death thrash hebben er in elk geval weer een album voor het jaarlijstje bij.
Tracklist:
- Scars of the Hatred
- Ways of Barbarism
- Dogma of Submission
- Strength Forged in Fury
- Soulless Impaler
- Burning of the Heretic
- The Isolated Truth
- Oracle of the Ungod
- Timeless Starvation
- Milonga de la Muerte
Meer info over Krisiun:
