U bent hier

Dez Mona - Origin

Posted by Anoniem op Friday, 28 August 2015

Rating:

Nog geen stemmen

Artiest: Dez Mona

Album: Origin

Genre: Jazz / Gospel / Traditional

Label: Caroline

Score: 88/100

Laat er geen twijfel over bestaan: de nalatenschap van Dez Mona is er één is om te koesteren. Het bij wijlen extreme stemgebruik van Gregory Frateur mag de meningen misschien verdelen, de kunst om emotie te vertalen in muziek begrijpen Nicolas Rombouts en hijzelf als geen ander. Pretentieloos en kristalhelder verwoorde inzichten, geserveerd in een sober maar al even helder klankenpalet, het is een kwaliteit die de band onderscheidt van het gros. Eén waarmee ze telkenmale opnieuw onder de huid weet te kruipen.

‘Origin’ is wat dat betreft geen exceptie en op de koop toe toont het weer een ander facet van Dez Mona. Het meer rockgerichte pad dat met voorganger ‘A Gentleman’s Agreement’ bewandeld werd, heeft men verlaten. De tandem Frateur-Rombouts neemt de teugels duidelijk in handen waardoor de originele identiteit van de band terug op de voorgrond komt. Zoals de titel laat vermoeden, betreft het een terugkeer naar het fundament - met vocalen en contrabas - al betekent dat geenszins een stap terug in de tijd. Dez Mona wint erdoor aan maturiteit. Doelbewustheid zo u wil, met minutieus uitgekiende songstructuren en een feilloos uitgebalanceerde zang. De uithalen zijn minder extreem, wat paradoxaal genoeg leidt tot een meer doortastende emotionaliteit in zijn stem.

Tevens zijn de nummers, in alle eenvoud, potenter. Met name opener en eerste single Does It Make You, Happy? heeft vrij veel 'body'. De pulserende intro verraadt reeds de vastberadenheid die de langspeler in totaliteit zal kenmerken. De vertrouwde fragiliteit heeft plaats gemaakt voor iets wat meer doortastend is. Iets assertiefs. Ook Dirty Language is van geen kleintje vervaard en klinkt bijna dreigend. “How long do you wanna keep this up? How long are you gonna use this dirty language?” bijt een onverzettelijke Frateur. Het doet een mens afvragen wie de man in gedachten had toen hij het furieuze nummer schreef.

All I Ever Wanted laat vervolgens een meer vertrouwd Dez Mona horen. Smachtend, passievol, zonder in de valkuil van klefheid te lopen. Hoe uitzonderlijk de gave om luisteraars aan de lippen te laten bengelen ook is, in het geval van Frateur dekt het woord ‘uitzonderlijk’ de lading amper. De zanger beschikt over een buitenaards inlevingsvermogen dat op plaat nauwelijks aan kracht inboet. Helemaal hallucinant wordt dit in Transparent. Gestript van alle triviale instrumentatie, vat dit lied de essentie van emotionele vervoering wonderbaarlijk goed. “Did you notice when things became difficult? Did you feel it when he broke into pieces? Did you hold him when he fell apart? Did you still want him?”. In wezen een eenvoudige tekst, doch universeel herkenbaar en door een sublieme frasering tot kunst verheven. Een krop in de keel is hier nooit veraf.

‘Origin’ slaat de bal nergens mis, al werd een minder opvallend You Are Here misschien toch wat klemgereden tussen het geestdriftige Bohemian Rebel en het nazinderend slotsalvo, zijnde The Storm en Great Time. Eerstgenoemde nummer tekent misschien wel voor het meest intense luistermoment en de tekst van het tweede bevat zoveel beeldende kracht dat het voor zowat iedereen vertrouwd zal aandoen: “We lose our ways into the night/If we’re together that’s alright/For all we have in mind/is to have a fucking great time”. Wat kan een eenvoudige recensent daar nog aan toevoegen?

Tijd zal het uitwijzen, maar voorlopig lijkt ‘Origin’ Dez Mona’s 'finest hour' te zullen betekenen. De plaat herbevestigt de unieke plek die de band inneemt in het Vlaamse muzieklandschap en verheft hun trademark - melancholie en oprechte emotionaliteit - tot absolute superpower, waardoor ze nauwelijks nog overschat kunnen worden.

Tracklist: