U bent hier

Nightwish - Endless Forms Most Beautiful

Posted by Tim Vermoens op Monday, 23 March 2015

Rating:

Nog geen stemmen

Artiest: Nightwish

Album: Endless Forms Most Beautiful

Genre: Symphonic power metal

Label: Nuclear Blast

Score: 92/100

Nightwish, een band waar je voor of tegen moet zijn de dag van tegenwoordig. Heerlijk genieten van hun muziek zit er haast niet meer in als je de fanbase bekijkt. Discussies over de zangeressen die de band al heeft gehad laaien nog steeds wild op en laat nu net met dit nieuwe album ‘Endless Forms Most Beautiful’ opnieuw nieuw bloed in de band zitten. Zangeres van dienst is deze keer de Nederlandse Floor Jansen, alom gekend voor haar fantastische en vooral veelzijdige stem dankzij haar vroegere band After Forever en momenteel ReVamp. Ze neemt de fakkel van de Zweedse Anette Olzon over. Aan de eerdere live-dvd ‘Showtime Storytime’ te zien en horen, past Floor er heel goed bij. Dat de Nederlandse massa’s gemotiveerd was om zich bij de Finse symfonische metal-meesters te voegen, is onder andere duidelijk door haar verhuis naar Finland. Daar is ze dichter bij de band en hierdoor kon ze goed meewerken aan de opnames van ‘Endless Forms Most Beautiful’. Het resultaat mag er dan ook wezen. Componist en toetsenist Tuomas Holopainen levert opnieuw een meesterwerk af. Het meest opvallende verschil met voorgaande albums is echter de nauwe samenwerking met de hele band, waar ook overigens de Brit Troy Donockley nu full time deel van uitmaakt, die met zijn uilleann pipes (denk aan een Ierse doedelzak) en vele fluiten zijn bijdrage levert, alsook het album van enkele zanglijnen voorziet. Nu we het toch over nieuwe mensen hebben, jammer genoeg is de bijdrage van vaste drummer Jukka Nevalainen heel beperkt en heeft vervangend Wintersun drummer Kai Hahto de band uit de nood geholpen.

Het thema van ‘Endless Forms Most Beautiful’ gaat over de evolutie van onze planeet. Dit staat in contrast met voorgaande Nightwish albums, waar het steeds over fantasie en dromen ging. Dit thema komt voort uit de interesse van Tuomas en de andere bandleden voor de wetenschap. Evolutiebioloog Richard Dawkins en Carl Sagan waren dan ook een grote inspiratiebron. Dawkins levert ook een bijdrage aan het album, door op de eerste en laatste track enkele zinnen te spreken.

‘Endless Forms Most Beautiful’ is eigenlijk ook een trip doorheen de evolutie van de band. Het gaat van ‘Oceanborn’ tot ‘Once’ en verder, verschillende elementen uit de rijke geschiedenis van de band worden op deze plaat gebundeld. We hebben al een voorbespreking van het album gemaakt, die je hier kan lezen. Na het herbeluisteren van deze nieuwe plaat kan alleen maar gezegd worden dat het album niet alleen een ferme eerste indruk maakt, maar steeds diepgaander en rijker klinkt naarmate de luisterbeurten voorbij gaan. Het eerste nummer Shudder Before the Beautiful begint met enkele zinnen van Dawkins zoals al vermeld. Net als op bijvoorbeeld Dark Chest of Wonders van op ‘Once’ gaat het daarna knallend van start. ‘Endless Forms Most Beautiful’ is in het geheel dan ook een zwaarder album geworden, zeker wat betreft gitaar en keyboard. Nightwish herinnert zich weer dat ze ook een prima gitarist hebben aan het aantal knappe gitaarsolo’s te horen doorheen het album. Ook bij Weak Fantasy gaan de strakke gitaarakkoorden door. Voeg nog wat orkest en bombast toe en je hebt het nieuwe Nightwishgeluid dat sinds ‘Once’ prominent geworden is.

Maar het is niet al snelheid en bombast wat de klok slaat. Dat bewees al de single Élan, een rustig en vrolijk nummer. Zo is er ook Edemah Ruh, wat de initiële kandidaat was om als eerste single uit te brengen. Ook de ballade Our Decades in the Sun is in hetzelfde elan. Het is wel een verschrikkelijk grote afwisseling met voorgaand nummer Yours is an Empty Hope, wat zowat de zwaarste song op het album is. Hier vooral hoor je de variatie in stemgebruik van Floor. Terwijl ze normaal zingt in de strofes, schreeuwt ze de woorden van de titel ook uit en gromt ze grunts op de achtergrond terwijl bassist Marco Hietala het refrein zingt. Ja, dus toch enkele grunts op het album maar (helaas?) niet zo goed hoorbaar omdat Marco’s luide stem en de muziek overheersen. Marco staat overigens verder op het album meer in de schaduw van Floor, het is duidelijk dat Nightwish de stemkwaliteiten van Floor Jansen in de kijker wil zetten, met reden. Ook in titeltrack Endless Forms Most Beautiful en Alpenglow hoor je de veelzijdigheid van Floor.

De prijs voor het meest vrolijke nummer gaat ongetwijfeld naar My Walden. Troy Donockley start door in ‘old Welsh’ te zingen, waarna folk melodieën klinken en Floor het overneemt met haar hoge, mooie stem. Na een tijdje neemt het instrumentale over en meen je haast naar een Eluveitie nummer te luisteren. Over instrumentale stukken gesproken, The Eyes of Sharbat Gula is dat helemaal, het is eerder een rustig sfeernummer, dat lijkt voor te bereiden op wat het langste Nightwish lied tot nu toe is: The Greatest Show on Earth. Hoeveel variatie het hele album bevat, dit nummer alleen al is variatie genoeg. Het start met een prachtige piano intro en strijkinstrumenten die je laten wegdromen. Met net geen 24 minuten wil het nummer de hele evolutie omschrijven van begin tot eind. Weerselementen zoals donderslagen, regen en wind horen daar perfect bij, alsook dierengeluiden zoals gegrom, geschreeuw van apen en vogelklanken. Zowaar gebruik Floor hier even haar sopraanstem, iets wat geleden is sinds het Tarja tijdperk bij Nightwish. Na een verdere intro waarin Dawkins een hele tekst vertelt, gaat het pas echt van start met een knal en een folky toets. Floor zingt met een lage toon en er weerklinkt een wervelwind van tonen, waarna het ook even stilvalt en het haast griezelig wordt. Het kan niet anders dan machtig genoemd worden, episch. Het enige nadeel is de lange outro van het nummer, waarbij Dawkins nog eens aan bod komt en het bruisen van de zee het album afsluit.

Nightwish laat met ‘Endless Forms Most Beautiful’ opnieuw zien hoe symphonic metal op z’n best kan klinken. Door oude en nieuwe elementen te combineren en ze zo goed samen te laten klinken, hebben ze opnieuw een groots meesterwerk afgeleverd. We steken overigens onze grote middelvinger op naar eenieder wie commentaar heeft op Floor Jansen! Laat dat nu eens een eindstatement wezen.

Tracklist: