Vexillum - Unum

Rating: 
0
Nog geen stemmen

Artiest: Vexillum

Album: Unum

Genre: Folk Power Metal

Label: Limb Music

Score: 49/100

De woorden 'Vexillum' en 'folk power metal'. Het zijn termen die mij even weinig zeiden als het begrip 'nuance' aan de gemiddelde plaatser van reacties op de site van Het Laatste Nieuws. Dit om even te duiden dat u, beste lezer, te maken hebt met een leek op het gebied van diepgewortelde, natuurgerichte folklore metal. U weze gewaarschuwd!

Maar laat ons beginnen bij het begin: Vexillum is een vijftal uit het Italiaanse Pisa dat sinds een tiental jaar actief is. Zelf omschrijven ze hun muziekstijl als euro-power metal verweven met Keltische en Noordse folk elementen. Hun tweede album 'The Bivouac' (2012) bracht enige bijval teweeg binnen de power metal scene en dat leidde tot uitgesponnen tournees met grootheden-binnen-het-genre als Rhapsody of Fire en Freedom Call. Nu, twee jaar later, wil de band gebruik maken van het verworven momentum om nog hoger te mikken.

Of hun nieuwe elpee 'Unum' de Italianen naar het metalen sterrendom zal katapulteren, valt nog af te wachten. Gastoptredens van o.a. Hansi Kürsch (Blind Guardian) en Chris Bay (Freedom Call) ten spijt, als u voorheen niks had met de genres power - en/of folk metal is het alvast zeer twijfelachtig dat deze plaat u van mening zal doen herzien. Daarvoor klinkt het jammer genoeg een beetje te eentonig, te stereotiep, te clichématig.

The Departure: Blow Away The Ashes trapt het album af met een intro van akoestische gitaar en fluit. Het zou de soundtrack kunnen zijn van een paganistisch tafereel: heldhaftige Keltische krijgers met roodharige hangsnorren doen zich tegoed aan bekers rode wijn en vergrijpen zich aan de hun terbeschikkinggestelde deernen, en dat terwijl de druïde na raadpleging van de natuurelementen, zijn zege geeft over de nakende oorlogsonderhandelingen. Maar als zanger Dario Vallesi halverwege de intro begint te proclameren in een belabberd Engels met herkenbare Zuid-Europese tongval, komt dat de sfeerschepping niet bepaald ten goede. Het taaltje is vrij lachwekkend, en het duurt niet lang of ons vroegmiddeleeuws scenario moet helemaal plaats ruimen voor een brok melodieus gitaargeweld. Hoewel pompeus, klinkt het best strak en valt er muzikaal technisch niet veel op af te dingen. The Jester: Over The Clouds gaat vervolgens op hetzelfde elan verder; een akoestische aanhef moet de historische sfeer scheppen, waarna alle registers op dezelfde manier worden opengetrokken. Het is nog maar de tweede track en het begint ons al te dagen: overdreven theatrale bombast wordt niet geschuwd en qua songstructuur hoeven we geen spitsvondigheid te verwachten.

En inderdaad, ook de volgende zes nummers worden op quasi exact dezelfde manier opgebouwd: folk intro, strofe 1, refrein, strofe 2, enz. Zeer klassiek allemaal. Het maakt van 'Unum' een toegankelijke, maar al bij al saaie plaat. De songs zijn onderling zo inwisselbaar dat het een loodzware opdracht wordt om de volledige 45 minuten in één keer uit te zitten. De luisteraar wordt op geen enkel moment geprikkeld of verrast. Ook de gepolijste productie van het album staat enige beklijving in de weg. Dit is het soort muziek dat zich perfect verleent tot beluisteren bij de grote schoonmaak of een andere afstompende bezigheid, zolang u er maar niet de volledige aandacht bij hoeft te houden.

Alleen wie zichzelf een absolute folk/power metal volbloed noemt, heeft er boodschap aan om ‘Unum’ in huis te halen. In het andere geval kan u dit gerust links laten liggen. Een genre-overstijgende parel is het allesbehalve geworden.

Tracklist: 

  1. The Departure: Blow Away The Ashes
  2. The Jester: Over The Clouds - feat. Chris Bay
  3. ​The Sentenced: Fire And Blood - feat. Hansi Kürsch
  4. Lady Thief: What We Are - feat. Maxi Nil
  5. The Hermit: Through The Mirror - feat. Mark Boals
  6. The Way Back: The Clash Within
  7. The True Beginning: Standing As One
  8. Spunta La Luna Dal Monte
  9. Run Runaway

Meer info over Vexillum:

vexillum unum cover

Categorie: