U bent hier

Soulburn - The Suffocating Darkness

Posted by Avon Moltoy op Wednesday, 7 January 2015

Rating:

Nog geen stemmen

Artiest: Soulburn

Album: The Suffocating Darkness

Genre: Dark Grimm Metal

Label: Century Media Records

Score: 76/100

Onze Noorderburen staan algemeen bekend om hun zeer liberale visie op de maatschappij. In geen enkel ander land ter wereld kan een nietsvermoedende toerist met een plotse zin in cafeïne per abuis terecht komen in een duister hol waar de dampen Tetrahydrocannabinol de lucht verzwaren. Pal in het centrum van Amsterdam kan je het seksmuseum bezoeken en zelfs de rosse buurt is er een toeristische trek(!)pleister. Wellicht verklaart die flexibele moraal waarom muzikanten uit de Nederlandse extreme metalscène zich gedragen als waren ze deelnemers aan de betere thema-avonden van de plaatselijke parenclub. Iedereen lijkt het wel met iedereen te doen en de samenstellingen van de divers duo’s, trio’s en quatro’s, … wijzigen constant. Muzikanten lijken wel vaker van band dan van ondergoed te wisselen en meer dan één houdt er meerdere bands tegelijkertijd op na. Muzikale veelwijverij lijkt wel een nationale sport.

Media jaren 90 kwam vanuit dat bastion van ontucht een gedrocht gekropen onder de naam Soulburn. Het oorspronkelijke trio achter die band bestond toen uit leden van Asphyx en Pentacle. In 1998 lieten ze hun debuut ‘Feeding On Angels’ op de mensheid los. De band was echter geen lang leven beschoren en als snel concentreerden de muzikanten zich terug op hun oorspronkelijke bands. Maar kijk, het bloed kruipt waar het niet gaan kan en Soulburn meldt zich terug aan het front. Met Eric Daniels (gitaar) en Bob Bagchus (drums) is Asphyx ook nu weer goed vertegenwoordigd, verder werd de band versterkt met zanger Twan Van Geel (Legion Of The Damned, Flesh Made Sin) en tweede gitarist Remco Kreft (Grand Supreme Bloodcourt).

Waar het debuut van Soulburn nog erg schatplichtig was aan de hoofdbands van de muzikanten slagen ze er op ‘The Suffocating Darkness’ veel beter in om een eigen geluid neer te zetten. De invloeden van death en doom metal zijn nog wel aanwezig maar werden geïnjecteerd met een flinke scheut black metal wat de spanning en afwisseling op het album ten goede komt. Oorspronkelijk wilde men met Soulburn een ode brengen aan de voorvaderen van de extreme metal maar pas met dit tweede album slaagt men er in om ook daadwerkelijk de gedeelde passie voor bands als Venom, Celtic Frost en vooral Bathory muzikaal te vertalen.

De zwart metalen injectie zorgt er wel voor dat de voet geen moment van het gaspedaal gaat en dat de negen nummers (exclusief intro en outro) een vrij uitputtende rit vormen. De onheilspellende intro Apotheosis Infernali zet meteen de toon en maakt onmiskenbaar duidelijk dat hierna geen Albanese folk zal volgen. Men raast en blaast door de nummers en de paar doomy stukken in bijvoorbeeld Hymn Of The Forsaken II moeten daarbij doorgaan voor ‘rustpunten’ in het album. De onderlinge kwaliteit van de tracks is niet altijd even hoog maar met sterke nummers als Absinthesis en Claws Of Tribulation onder de arm is het hen vergeven. Wie altijd al een zwak heeft gehad voor Dissection of meer recenter Watain zal zich met dit album verre van bekocht voelen.

Na Thanatos serveert Century Media ons opnieuw een Nederlandse band die overloopt van muzikale heimwee, de vintage rage heeft nu ook metalland bereikt en daar is ondergetekende alvast blij mee.

Tracklist: