Varg - The End Of All Lies

Rating: 
0
Nog geen stemmen

Artiest: Varg

Album: The End Of All Lies

Genre: Epic pagan metal

Label: Napalm Records

Score: 86/100

Op mijn zestiende kwam ik tot de conclusie dat God een verzinsel was. In het leven geroepen om de mensheid angst in te boezemen en bijgevolg makkelijker onder de knoet te houden door de verschillende generaties machthebbers. Doch niet alles van die katholieke opvoeding ging verloren toen ik mij tot het atheïsme bekeerde. Zo durf ik nu en dan toe te geven aan de drang tot vergevingsgezindheid.

Bijgevolg valt het mij niet zwaar om bij deze de Duitse rakkers van Varg te vergeven vanwege hun aanslag op mijn geduld en mentale gezondheid met hun vorig jaar verschenen EP ‘Rotkäppchen’. Niet dat ik tot andere inzichten gekomen ben met betrekking tot die totale verspilling van tijd en middelen, het werkstuk blijft een triest dieptepunt van muzikale gekdoenerij, maar met ‘The End Of All Lies’ maken ze veel goed.

Varg debuteert met ‘The End Of All Lies’ bij Napalm Records en ik kan mij voorstellen dat ze ten huize van dit Oostenrijks platenlabel zich in de handjes wrijven met dit schijfje. Het full album is alles wat de EP niet was: afwisselend, energiek en verrassend. Ze breken bovendien uit het keurslijf van de folk metal, zowel muzikaal als tekstueel.

Men verspilt geen tijd om de luisteraar duidelijk te maken dat het dit keer menens en anders is. Het album opent verrassend met de lange maar klassiek geworden speech van de barbier uit de film ‘The Great Dictator’ van Charlie Chaplin. Op de achtergrond wordt stilaan opgebouwd naar een climax en die volgt dan ook met de dubbele aanval The End Of All Lies en Revolution. Hoe onnozel het ook moge lijken, ik heb twee keer gecheckt of ik wel degelijk het nieuwe album van Varg aan het beluisteren was. Wat we hier horen wijkt immers zozeer af van hun vroegere werk dat het bijna letterlijk een andere band is die je aan het werk hoort. De twee songs hebben meer gemeen met Heaven Shall Burn dan met de Finntrollen of Alestormen van deze wereld waarmee ze doorgaans de affiche delen.

Ook tekstueel zijn er in geen velden of wegen wolven, sprookjesfiguren of besneeuwde bossen te bespeuren. Integendeel, Varg neemt het scrotum van ons geweten genadeloos in de hand om het een aantal forse tikken te geven. Rochelend en razend steekt men een tirade af tegen de toenemende ongelijkheid en onverdraagzaamheid in onze immer verder perverterende maatschappij. Het wonderlijkste aan dit alles is niet zozeer dat de band durft om radicaal het roer om te gooien maar dat ze dat bovendien doen op een manier die volstrekt geloofwaardig is.

Mogen fans dan definitief een kruis zetten over de band als lid van de kudde folk metalbands? Niet helemaal zo blijkt. In Streyfzug horen we plots weer cleane vocalen opduiken en tegen het einde verwelkomen we de eerste akoestische gitaarklanken. Achtung is dan weer een stampende doch hersenloze meebruller die het goed zal doen bij het Duitse thuispubliek maar op dit album duidelijk het zwakke broertje is. Het blijkt slechts een kleine smet op het blazoen want Darkness brengt de plaat al snel weer op ramkoers met een epische dramatiek die boven de galopperende riffs zweeft.

De luisteraar krijgt dan even de tijd om aan de zuurstoftank te hangen tijdens het dramatische The Dance Of Death dat mede wordt opgetild door de gastvocalen van Eluveite’s schoonheid Anna Murphy. De rust is echter van korte duur want mannelijke samenzang kondigt het begin aan van het tegendraadse Einherjer, een song die draait en keert in snelheid en sfeer en meer dan eens doet denken aan het lichtjes geniale Finsterforst. Het hierop volgende Winterstorm is iets directer en ruiger van aanpak maar krijgt extra diepgang door een heerlijke solo die wonderwel aansluit bij het geweld dat eraan vooraf ging.

Voor je er erg in hebt ben je al aanbelandt bij het einde van het feestje in de vorm van Rain Of Ash, een contemplatief en ingetogen nummer. Een verrassend einde van een verrassend album en plots wordt de positie van hun EP ‘Rotkäppchen’ mij plots ook veel duidelijker. Dat was niet meer of niet minder dan het artistieke equivalent van een vrijgezellenavond; een laatste uitspatting alvorens het serieuze leven aan te vatten. Het is jullie vergeven jongens.

Tracklist:

  1. The Great Dictator
  2. The End Of All Lies
  3. Revolution
  4. Streyfzug
  5. Achtung
  6. Darkness
  7. The Dance Of Death
  8. Einherjer
  9. Winterstorm
  10. Rain Of Ash

Meer info over Varg:

varg the end of all lies cover

Categorie: