Luistersessie Textures - Phenotype
Textures, een bescheiden band uit Nederland die bekend staat om hun niet altijd even makkelijk te verteren muziek, organiseerde samen met label Nuclear Blast in Tilburg een luistersessie voor hun nieuw album ‘Phenotype’ dat begin volgend jaar uitkomt.
De band heeft de afgelopen jaren enkele line-up veranderingen ondergaan. Zo wisselde de band in 2010 van toetsenist (Uri Dijk) en zanger (Daniel De Jongh) en maakte gitarist Jochem Jacobs plaats voor Joe Tal na hun laatste studio-album ‘Dualism’ (2011). Ze bleven niet bij de pakken zitten en gingen met hernieuwde energie opnieuw aan de slag. Het resultaat is dat ze niet één maar twee nieuwe albums uitbrengen, ‘Phenotype’ en ‘Genotype’. Beide platen zijn eigenlijk een dubbel conceptalbum, dat wegens de hoeveelheid materiaal en de diversiteit in twee delen wordt uitgebracht, zo kregen we in een interview te horen.
‘Phenotype’ wordt de eerste telg die op het publiek wordt losgelaten in februari 2016. Het wordt een album dat negen tracks bevat. De line-up veranderingen zien ze als een kans om zichzelf nog verder te ontplooien, zo vertelde drummer Stef Broks tijdens de luistersessie. Iedereen was deze keer nauw bij het opnameproces betrokken en elk bandlid heeft zijn bijdrage kunnen leveren. De nieuwe muzikanten geven deze nieuwe Textures plaat nog meer diepgang, nog meer variatie en nog meer invloeden die allen samen toch één coherent geheel vormen.
‘Phenotype’ staat bol van verschillende muzikale elementen. Massaal veel intro’s en outro’s, gitaar- en drumsolo’s, brutale metal met moordende screams maar ook melancholische, melodische passages zijn ze niet schuw. Het album gaat knallend van start zonder enige intro/waarschuwing vooraf met Oceans Collide, dat meteen de brutale kant van Textures hun muziek demonstreert en waar zanger Daniel zijn strot opentrekt vanaf de eerste seconde. Echter is er ook afwisseling met meer progressieve melodieën en clean zang, breakdowns en tempowisselingen, al dat eindigend met een lange fade-out outro. Hierop volgt de eerste single van het album, New Horizons, dat veel melodischer is. Het was het eerste nummer dat de band had gemaakt en is net zoals bij de andere albums ook de eerste single geworden, aldus de band.
Echter gaat het daarna opnieuw stomen met Shaping a Single Grain of Sand, dat brutale straight-in-your-face death metal met progressieve invloeden brengt. Het omvat ook een ferm melodisch instrumentaal stuk dat beetje bij beetje een hoger tempo krijgt en waar Daniel opnieuw brulboei van dienst wordt, gevolgd door een knallend einde. Ook Illuminate the Trail is heel afwisselend maar met meer focus op clean zang, het bevat zelfs een waar rustpunt met haast fluisterende zang, een inkomende drum en proggy gitaarsolo’s. Beide nummers klinken uitstekend en heel volwassen, je hoort een band aan het werk die opnieuw gegroeid is.
Onze oren kregen hierna even rust en ons brein een kans om alles te processen. Deze eerste vier tracks bieden al heel wat technisch-instrumentale kunstjes en we waren nog maar halverwege. Het tweede deel van de luistersessie moest niet onderdoen. Er waren al enkele intro’s en outro’s aan bod gekomen, maar geen zo lang en uitgebreid als Meander. Dit vijfde nummer is volledig drum gebaseerd. Maar liefst acht verschillende drums zijn gebruikt hiervoor, wist Stef ons later te vertellen. Het geheel klinkt zelfs een beetje als een potentiële movie soundtrack. Meander is eigenlijk een grote intro op het volgende nummer Erosion, deze twee vloeien vlot in elkaar over waardoor je je afvroeg of dit niet één lang nummer was. Aldus een korte toelichting van Stef op zijn plaats. The Fourth Prime brengt dan weer het tegenovergestelde van Shaping a Single Grain of Sand. Waar daar de toon lag op zwaar en brutaal, ligt dat hier op zachter en progressive. Het klinkt atmosferisch met haast een toets van ambient. Heel proggy, ook daar is Textures goed in.
Wat drummer Stef kon doen op het album in Meander, kan ook toetsenist Uri in Zman. Dit nummer, waarvan de titel in het Hebreeuws ‘tijd’ betekent, bestaat volledig uit piano. Ook dit is als het ware een grote intro op de laatste track Timeless, waar de rustige piano opvolgt. Deze afsluiter biedt voor een laatste keer veel variatie met zowel rustige als zwaardere melodische stukken, die samen met de softe clean vocals een melancholische, emotionele sfeer creëren. Het nummer en album eindigt tot slot met een piano outro.
Textures gaat een knaller van een album uitbrengen, dat wel niet voor iedereen zal weggelegd zijn. Heel technisch, melodieus, brutaal, enorm veel afwisseling en plotse tempo- en melodiewisselingen, Textures combineert dat alles tot top-notch kwaliteitsmuziek met ‘Phenotype’. De band gaat na de release van het album op tournee doorheen Nederland, Duitsland en Frankrijk. Ook Londen en België (Muziekodroom, Hasselt) staan op het programma.
Pre-order het album in de Nuclear Blast webshop!
Meer info over Textures:
