Review Hard Rock Fest Avelgem 2018 – Black Friday Night

Datum: 
vrijdag, 5 oktober, 2018

Net als vorig jaar vatte het Avelgemse Hard Rock Fest aan met een avond in het teken van black metal. De vorige editie was het beruchte Mayhem nog de absolute publiekstrekker, deze keer was de hoofdrol weggelegd voor het combo Belphegor en Gaahls Wyrd. Met ook Saille en Thurisaz op de affiche was er aan talent van eigen bodem evenmin gebrek. Lees verder voor het relaas van een pikzwarte avond in gemeenschapscentrum Spikkerelle. Of hoe een godvergeten gemeente het toneel werd van een satanische hoogmis...

 

Iets na de klok van zeven weerklonk een instrumentale intro doorheen de luidsprekers van GC Spikkerelle. Het moment voor Saille om de avond in te leiden was hoorbaar aangebroken. Een intussen voor ruim de helft gevulde zaal zag hoe dit internationale gezelschap een degelijke vertoning neerzette. Krijsende vocalen gecombineerd met symfonische elementen: het vijfkoppige Saille laat zich niet in het conventionele black metal hokje plaatsen. Naar het einde van de set toe begon de eentonigheid dan wel wat door te wegen, de groep is doorheen de jaren duidelijk gegroeid. Volgende halte: Catacombfest Resurrection.

De tweede groep van de avond – het uit Wervik afkomstige Thurisaz – was als volgende aan de beurt. Mooi, groots en agressief zijn de adjectieven om deze West-Vlaamse metalband te omschrijven. Al twintig jaar is Thurisaz een begrip in binnenlandse en buitenlandse concertzalen. De combinatie van doom-, death- én black metal resulteert steeds in een set die een bijzondere atmosfeer creëert. Het oerdegelijke samenspel van de broers Theuwen - Peter (grunts) en Mattias (screams) - afgewisseld met de cleane zang van toetsenist Kobe Cannière zorgen ervoor dat deze groep er staat als een rots. De setlist in Avelgem was voornamelijk samengesteld uit nummers die afkomstig zijn van de meest recente plaat 'The Pulse of Mourning'. Ook het in 2007 verschenen  'Circadian Rhythm' nam een prominente plaats in. Kwamen ondermeer aan bod: One Final Step, Enslaved Dreams, Falling, Point of No Return en het machtige Betrayal als afsluiter. Nadat de frontman het publiek uitgebreid had bedankt, konden we ons beginnen opmaken voor de eerste co-headliner van de avond: Gaahls Wyrd.

Na het verliezen van het naamdispuut over Gorgoroth, besloot Kristian “Gaahl” Espedal om door te gaan onder de noemer God Seed. Deze groep – met eveneens gitarist King Ov Hell in de rangen – was echter maar een kort leven beschoren. Met Gaahls Wyrd hield de Noorse artiest andermaal een nieuw muzikaal project boven de doopvont. Aangezien de laatstgenoemde groep tot op heden nog geen eigen materiaal op de markt bracht, wisten we initieel niet goed waaraan ons te verwachten. Zouden we getrakteerd worden op nummers van Gorgoroth of ging het dan toch om eigen werk? Met openingsnummer Steg (Trelldom) was snel duidelijk dat Gaahls Wyrd ons terug in de tijd zou katapulteren. Composities van Gorgoroth – waaronder Sign of an Open Eye, Carving a Giant, Exit Through Carved Stones en afsluiter Prosperity and Beauty  – maakten de hoofdmoot van de setlist uit. Op zich geen afknapper want het ging stuk voor stuk om degelijke nummers. Toch konden we ons niet van de mening ontdoen dat er teveel op het verleden werd geteerd. Er is echter beterschap op komst. De black metal groep tekende onlangs een overeenkomst met platenmaatschappij Season of Mist. Een eerste langspeler, met eigen werk, wordt in de loop van volgend jaar verwacht. Ondertussen werd bekendgemaakt dat Gaahl en co. komend voorjaar opnieuw ons land aandoen. Hopelijk krijgen we op 22 februari in concertzaal Cinema de ‘eigen smoel’ van Gaahls Wyrd te zien.

Het Oostenrijkse Belphegor trekt sinds begin dit jaar met de fantastische show ‘Totenritual’ doorheen Europa. Hard Rock Fest was de enige stop in ons Belgenlandje: een exclusief optreden dus! Het uit Salzburg afkomstige trio houdt vast aan de tradities die typerend zijn voor black metal. De groep werd vernoemd naar de Moabietse god ‘Bääl Peor’, bekend om diens ontuchtige rituelen. Een podium gedecoreerd met omgekeerde kruisen en de geur van wierook: we wisten wat te verwachten. Op de tonen van Masked Ball door Jocelyn Pook (dezelfde intro die Ghost gebruikt) betrad Belphegor het podium. De set vatte aan met het nummer Sanctus Diaboli Confidimus: een compositie die ons aan Behemoth deed denken. Met nummers als The Devil’s Son en Hell’s Ambasador waren we vertrokken voor een occulte avond. De grunts van Helmuth Lehner, bijgestaan door de schreeuw van bassist Serpenth (die wat uiterlijk betreft, een verre neef van Venom's Cronos zou kunnen zijn) trakteerden het publiek op het hoogtepunt van de avond.

Setlist Belphegor:

  • Sanctus Diaboli Confidimus
  • Totenkult - Exegesis of Deterioration ...
  • The Devil’s Son
  • Hell’s Ambassador
  • Swinefever – Regent of Pigs
  • Totenbeschwörer
  • Stigma Diabolicum
  • Conjuring the Dead / Pactum In Aeternum
  • Apophis – Black Dragon
  • Lucifer Incestus
  • Baphomet
  • Gasmask Terror

Tekst: Pieter-Jan Vanden Broeck & Carly Vanpevenaeyge

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!