Review Hitherside Blue Lotus album release show @ Peir Oan, Mol

Mol is zo typisch het soort plaatsje dat ik perfect weet liggen maar waarvan ik mij niet kan herinneren dat ik er, buiten een scoutskamp vele jaren geleden, ooit al iets te zoeken had. Ik wil hier uiteraard allerminst neerbuigend doen, zelf ben ik ook een polderbewoner waar er buiten het jaarlijkse gansrijden niet bijster veel te beleven valt. En net zoals elke Mollenaar dat van zijn/haar gemeente ongetwijfeld ook wel zal vinden vind ik mijn dorp toch de fijnste plek om te wonen. Maar misschien hebben ze in Mol toch wel een goede troef in handen om hun naam iets nadrukkelijker in het muzieklandschap te nestelen. Peir Oan, een op het eerste zicht doorsnee provinciaal café, beschikt namelijk over een kleine concertzaal achteraan waar er regelmatig rock- en metalconcerten worden georganiseerd die zich ook wat bands betreft vooral op de lokale interesse en aanbod focussen.

Hier in deze Peir Oan hadden we vanavond afspraak met Hitherside, die deze avond en locatie hadden uitgekozen voor de Belgische release party van hun gloednieuwe album, Blue Lotus. De avond ervoor had ze hetzelfde gedaan in café De Reünie in het Nederlandse Geleen. Hier in Mol kregen ze de steun van Resurrect Tomorrow (NL) en Nightqueen (B). Beide evenementen waren trouwens volledig tot stand gekomen op initiatief van Hitherside’s zangeres, Jennifer Summers, die daarvoor de nodige organisatoren en bands had aangeschreven. Via posters en sociale media werden de aankondigingen verspreid. Op die manier waren die ook ons onder ogen gekomen en getriggerd door de video voor Blue Lotus besloten wij om een kijkje te gaan nemen.

Een half uurtje nadat de deuren open gingen arriveerden wij aan de zaal … om te constateren dat buiten de mensen van de organisatie en Peir Oan zelf nog niemand aanwezig was. Jennifer en Sam van Hitherside waren er ook al. En dat terwijl de eerste band er volgens de planning al om 8 uur aann zouden moeten beginnen… Nu ja, die bands waren ook wel al aanwezig maar hadden blijkbaar nog een hongerke en waren nog om pita bij de pitazaak een beetje verder in de straat. Er werd dan ook besloten om de start toch nog even uit te stellen tot er a) gegeten was en b) er toch nog wat meer volk zou opdagen. Heel jammer voor alle bands maar dat zou toch wel tegenvallen. Er daagden nog wel wat nieuwsgierigen op maar van een overrompeling konden we toch maar moeilijk spreken.

Totdat alle aanwezige muzikanten besloten om er dan toch maar het beste van proberen te maken en aan hun shows te beginnen. De aftrap werd gegeven door Resurrect Tomorrow uit Nederland. Dit kwartet brengt moderne thrash/speed metal met regelmatig een stevige groove eronderdoor gedraaid. Stevige, gebalde songs, gespeeld door gasten die wel weten wat ze met hun instrumenten kunnen. Buiten dat ik hun naam zeker al eens ergens ben tegengekomen op één of andere affiche waren deze mannen mij onbekend. Ze brachten al twee albums in eigen beheer uit waarvan het laatste, The Wolf, toch ook alweer twee jaar oud is intussen. Maar zoals gezegd, goede nummers die ze maken en vooral het titelnummer van dat tweede album blijft bij.

Ik had ook nog een kort gesprek met Jennifer en Sam over hun Blue Lotus. Dat zal u binnenkort op onze website kunnen terugvinden. Daarvoor trokken we ons even terug naar het café gedeelte. Toen we terug naar de zaal gingen was de tweede band, het Belgische Nightqueen reeds aan hun set begonnen. Nog maar enkele weken geleden kon u hier op onze pagina’s al een stukje lezen over het opnameproces en de nieuwe nummers van hun binnenkort te verschijnen derde album Seduction. Dat wordt hun eerste met nieuwe zangeres Hellen Heart. En wat mijn collega Johan in zijn stukje beschreef was zeker niet overdreven. Hellen beschikt over een stem die zich perfect leent voor het symfonische power metal genre waarin Nightqueen zich bevindt. Pita verorberen is blijkbaar niet nefast voor de stem, integendeel want zij heeft weinig moeite om boven het gitaar- en synthgeluid uit te geraken en haalt er hoge noten uit om U tegen te zeggen. Benieuwd dus naar dat nieuwe album en misschien worden wij wel uitgenodigd voor hun release party ook.

Maar deze release party was wel degelijk voor Hitherside en hun nieuwe album Blue Lotus. In tegenstelling tot hun zelfgetitelde debuutalbum dat ze nog in eigen beheer uitbrachten konden ze voor de release van Blue Lotus een deal tekenen bij Painted Bass Records. Hun manier van componeren en opnemen is echter nog steeds dezelfde. Sam Oerlemans creëert het grootste deel van de muziek en speelt die ook in, Jennifer Summer schrijft de teksten en zanglijnen. En ze nemen alles op in hun homestudio in Brasschaat. Ook de bespreking van Blue Lotus wordt zeer snel in onze review sectie gepost maar mag ik u alvast meegeven dat ik het een klassebakje vind? Door het geschuifel met de planning begonnen Jennifer en Sam, voor vanavond ondersteund door drummer Steve Vanderperren (ook bekend van 10 Rogue en Alibi Ike), pas rond 23 uur aan hun set. Dat late uur zorgde ervoor dat er al een deel van de toch al weinig aanwezigen was doorgegaan. Het loonde echter toch de moeite om te blijven hangen. We zagen en hoorden een gedreven trio. Jennifer sprak ‘Peir Oan’ toe alsof het een afgeladen volle venue was (showmanship noemen ze dat) en de muzikale interactie tussen Sam en Steve was een plezier om te zien. Sam toonde ook dat hij een uitstekende gitarist en muzikaal dirigent is. Het late uur had duidelijk geen effect op Summer’s zangstem. Zij ging moeiteloos door de set waarin we nummers te horen kregen van het nieuwe album, alsook van het debuut en zelfs één nummer dat (nog) niet werd uitgebracht. Wie ook geen last leek te hebben van het late uur was het dochtertje van de organisator dat de vrije ruimte voor het podium benutte om vrolijk rond te lopen en te dansen, waarbij ze zelfs de bewegingen van Jennifer imiteerde en op een gegeven moment zelfs ongegeneerd op de rand van het podium even ging zitten uitblazen.

Jennifer nam van de gelegenheid nog gebruik om ons hun band merchandise aan te prijzen, de Blue Lotus cd en het allereerste Hitherside t-shirt in de geschiedenis van de band. Dat t-shirt zou de ‘sexyness’ van de drager ervan met 50% verhogen. En ze heeft nog gelijk ook... Na de uitvoering van de titelsong zat het erop. Ik vind het echt waar heel jammer voor deze twee mooie mensen en ook absoluut onverdiend dat er zo weinig aanwezigen waren vanavond. Want dit is Belgisch en dit is goed en ik hoop om Hitherside toch nog vaak aan het werk te mogen zien.

Bekijk ook het photo report.