U bent hier

Review Nightwish - Human. :II: Nature.

Posted by Boswachter Johannes op Thursday, 9 April 2020

Rating:

Uw beoordeling: 9

Artiest: Nightwish

Album: Human. :II: Nature.

Genre: Symphonic Metal

Label: Nuclear Blast

"Nightwish zit op een muzikaal, kwalitatief hoogstaand muzikaal eiland. En met Human . :II: Nature. hebben ze de prachtige en unieke eigenschappen van hun eiland enkel nog maar uitgebreid."

Het eerste vraagstuk waarover we ons bij het begin van deze review moeten buigen is hoe we in vredesnaam de titel van dit nieuwe Nightwish album moeten uitspreken. Op de cover staat er HUMAN. :||: NATURE. Is het dan Human To Nature? Of Human Nature Two? Of gewoon Human Nature? En waarom staan er puntjes achter human en nature? U mag er gerust allerlei theorieën over ontwikkelen en de wereld insturen, wij gaan ons gewoon achter de verklaring van de band scharen, nl. dat de :||: gewoon een soort van grafische opmaak is en dat de titel gewoon dient gelezen te worden als Human Nature.

Alvorens ik de muziek van Human Nature een eerste keer door de mediaspeler liet knallen, had ik een mentale nota naar mijzelf gestuurd om me eraan te helpen herinneren dat ik mijn verwachtingen niet onmogelijk hoog mocht leggen. Dat was mij bij het vorige album, Endless Forms Most Beautiful (2015) nl. nogal zuur opgebroken. Ik had werkelijk zoveel verwacht van de eerste plaat van Nightwish met Floor Jansen als zangeres dat het niet anders kon dan een beetje tegenslaan. En dat was uiteindelijk niet eerlijk tegenover de band en het album. Nadien is het album alsnog aan mij gegroeid, gelukkig, en nu beschouw ik het zelf als één van de beste Nightwish albums.

Maar we zijn hier niet om naar het verleden te staren, het is het heden dat telt. En in dat heden vind ik Human Nature een bijzonder sterk album maar raad ik u aan om uw verwachtingen realistisch te houden en er vooral met een open geest naar te luisteren. Met de twee jaar geleden verschenen compilatie Decades, blijkt Nightwish immers echt een tijdperk te hebben afgesloten en afscheid te hebben genomen van de symphonic metal zoals we die kenden van hen. Een weg die ze eigenlijk op Endless … al aangaven maar nu resoluut zijn ingeslagen. Ze maken al lang geen metal meer op de conventionele manier maar nu is hun geluid een volledig organische soundtrack van de natuur geworden.

Het eerste nummer, Music, begint met een lange soundscape als intro om dan langzaam maar zeker op te bouwen en alle vertrouwde Nightwish elementen te etaleren. Orchestrale passages, afgewisseld met bombast en de prachtige stem van Floor die meteen haar hele vocale bereik ten volle mag benutten, iets waar ze haar op de voorgaande plaat nog enigszins leek mee in te houden. Noise kende u uiteraard al, een uptempo nummer met een bijzonder catchy refrein en alhoewel meer dan vijf minuten lang en absoluut niet bestaand uit strofe-refrein-strofe-solo-brug toch uitstekend geschikt als eerste single. Troy Donockley bracht nog meer folk aan bij Nightwish dan er al inzat en drukt dan ook een stevige stempel op Shoemaker waarin hij vocaal op een bijzonder mooie manier in duet gaat met Floor, waarna La Jansen solo op het einde haar talent voor operazang in de schijnwerpers zet, later aangevuld met een mannenkoor. Ook op Harvest verzorgt Troy de hoofdvocalen. Door het gebruik van de tribal invloeden lijkt het nummer echter meer uit de soundtrack van The Lion King te komen dan uit een Nightwish album.

Kant 2 (of wat ik virtueel toch als kant 2 zie) zal ik gemakshalve als de metal kant van het album beschouwen. Pan is een stevig nummer en wat Floor hier laat horen is om duimen en vingers van af te likken, vooral die dan staccato samenzang met een koor, zalig gewoon. Troy is op zijn best wanneer hij zijn uillean pipes bovenhaalt en dat doet hij prachtig op het zeemzoete How’s The Heart. Procession is de ballade van de plaat maar zeg uiteraard nooit zomaar ballade tegen een Nightwish-ballad. Je krijgt bij het horen ervan zin om naar al die middelmatige bands te roepen: “Hoor je? Zo moet je dat doen!” En kan je, in tegenstelling tot Harvest, tribal geluiden wèl op een originele manier gebruiken? Wel, het antwoord is hoorbaar op … euhm … Tribal dus. En waar zit Marko al die tijd hoor ik u tot hier denken. Inderdaad, buiten wat achtergrondzang op de eerdere tracks hadden we hem nog niet echt gehoord, en de holbewonergeluiden op Tribal zullen ongetwijfeld van hem komen (dat wordt live best wel leuk denken we dan). Het gemis van Marko's stem maakt hij meer dan goed op het treiterende, macabere Endlessness.

Daarmee hebben we het eerste deel van het album gehad. Het tweede deel staat op een aparte disc en heet voluit All The Works Of Nature Which Adorn The World en is een heus opus bestaande uit 8 delen. In hoeverre de band an sich hierbij betrokken was weten wij niet. Het instrumentarium bestaat volledig uit orkest, geen drums, bas of gitaren en de schaarse vocalen worden verzorgd door het koor The Metro Voices. Het zal niet voor iedereen even eenvoudig zijn om deze prachtige lap muziek tot zich door te laten dringen. Ik kan het u echter ten zeerste aanraden want dit is zo verdomd prachtig mooi!

Nightwish zit op een muzikaal, kwalitatief hoogstaand muzikaal eiland. En met 'Human. :II: Nature.' hebben ze de prachtige en unieke eigenschappen van hun eiland enkel nog maar uitgebreid. Ik denk dat Nightwish opperhoofd Tuomas Holopainen het met mij eens zou kunnen zijn wanneer ik zijn band vergelijk met vogelsoorten die Darwin beschrijft in zijn The Origin Of Species, door afgezonderd te zijn van het vasteland (de mainstream) ontwikkelden deze vogelsoorten zich tot prachtige, unieke, bonte wezens. Of om het in boerentermen uit te drukken … kaf, koren … u weet wel.

Tracklist: