Uitgelicht: Within Temptation @ Graspop Metal Meeting 2022 - Steeds hoger klimmend tot headliner

Het was tijd voor de headliner op de North Stage: Within Temptation. Voor de tweede keer kregen ze de eer om co-headliner te zijn, al was die eer eerst weggelegd voor Avenged Sevenfold maar die zegden eerder dit jaar hun tournee af. Voor sommigen een serieuze domper op de feestvreugde, voor anderen een welgekomen afwisseling. Hoe je het ook draait of keert, Within Temptation is een van de grote namen binnen hun genre. Het was de negende keer dat ze op het festival speelden, steeds hoger klimmend op de affiche.

Net als vorige keer in 2019 was het vrij eenvoudig om een goeie positie vooraan in te nemen, waarmee we dus willen zeggen dat het niet drummen was. Als publiekstrekker moet Graspop ze niet boeken (de band krijgt bijvoorbeeld geen Sportpaleis uitverkocht) maar dat hoeft ook niet voor een festival als Graspop, mensen komen voor een volledige line-up, niet enkel een headliner. Het doek viel naar beneden en we zagen een groot obscuur masker als achtergrondelement, dat speelde met lichtelementen. Sanctus espiritus klonk het als intro, de intro voor Our Solemn Hour dat met veel vuur werd gepresenteerd. Luid geroep toen de band opkwam, zeker bij zangeres Sharon Den Adel, die feitelijk heel het optreden de mensen in het Nederlands aansprak.

We kregen een mix songs te horen van allerhande albums van de band, gaande van het nieuwste Resist (The Reckoning, Raise Your Banner en Supernova) en voorganger Hydra (And We Run en Paradise (What About Us?) met op de achtergrond een clip van een zingende Tarja), tot het oudste Mother Earth (de titeltrack en natuurlijk Ice Queen) en The Silent Force (Stand My Ground). Het verbaast allicht niemand dat die oudere nummers het meest herkenning en sfeer opwekten bij de menigte, al werd er her en der ook stevig geheadbangd op bijvoorbeeld het uptempo Faster en rockende In The Middle Of The Night en stevig meegezongen met bijvoorbeeld What Have You Done. Tijdens Raise Your Banner kwam Sharon op met een witte vlag, maar toen ze die omdraaide werd het de Oekraïnse vlag, een duidelijke boodschap van solidariteit. Ze dartelde overigens nog rond als een jonge deerne en was opnieuw goed bij stem.

Bijna kregen we nog een anti-climax bij dit degelijke optreden toen ze leken af te sluiten met Stairway to the Sky, waarbij er plots weinig sfeer was. Maar gelukkig keerde de band nog terug het podium op voor de klassieker Mother Earth. We zagen bij afsluit vele glimlachende gezichten rondom ons. We kunnen dus samenvatten met de woorden mission accomplished.

Foto's geleverd door Graspop Metal Meeting (credits: Peter De Jongh).