Review Graspop Metal Meeting 2013: dag 1

Elk jaar davert de grond in de buurt van het dorpje Dessel. Een plaatselijke aardbeving? Neen hoor, dat is gewoon het teken dat Graspop Metal Meeting opnieuw plaatsvindt, nog steeds het meest heavy festival op Belgische bodem. Bands van over de hele wereld uit de zeer diverse rock- en metalgenres worden hier op de affiche geplaatst om de bezoeker jaar na jaar tevreden te stellen en hun ziel te doen verkopen aan de symbolische duivel. Was ook deze editie zo duivelachtig als voorheen? Lees het hier.

Crucified Barbara mocht de eerste dag van Graspop Metal Meeting openen. Enerzijds een hele eer, anderzijds een ondankbare positie. Maar vermits Graspop al van donderdagavond op de camping goed gevuld was, waren er geïnteresseerden genoeg. Crucified Barbara bestaat overigens uit enkel vrouwen en ze spelen klassieke hard rock een beetje a la Motörhead. Een leuke opener.

Ook Grave Digger stond vrij vroeg geprogrammeerd en dat terwijl ze op festivals als Rommelrock en Wacken een headliner status verkregen, met reden. Hun heavy metal snoeit lekker hard en gaat door merg en been. Je moet wel voor de rauwe stem van Chris Boltendahl zijn. Maar met zoveel meezingers en dan vooral Rebellion en The Dark of the Sun maakt dat soms nog weinig uit. Een waar heavy metal feestje met veel ‘headbanging men’ zoals dat nummer van hen heet en zoals eerder vermeld veel sfeer dankzij het meezingen op de Grave Digger klassiekers.

Unleashed, een viking death metal uit Zweden, trad hierna in de marquee op. Imposant kan je ze noemen, de zanger is een boom van een vent, een echte viking. Het ging er hier loeihard aan toe zoals het hoort bij een death metal band. Met een drakkar leken ze rechtstreeks uit Zweden te komen om ons land te veroveren. Unleashed zag, kwam en overwon.

Ook de metaldome is door ons deze eerste dag bezocht. Meerbepaald voor All That Remains. Metalcore uit Amerika, het lijkt haast een rage, maar All That Remains gaat al ruim 14 jaar mee en dat was te horen. De metaldome stond met momenten in lichterlaaie door de tonen van deze band, al was er niet zoveel volk, je kon nog makkelijk tot aan het midden geraken. De band heeft door de jaren heen toch wat van hun pluimen verloren.

Ze zijn zo goed als oude bekenden op Graspop, maar zijn door de jaren heen steeds softer geworden. Papa Roach toonde hier op Graspop Metal Meeting echter het tegenovergestelde en dat werd ten volle geapprecieerd door het publiek. De oude hits knalden door de boxen als voorheen, met slechts enkele nieuwe songs en zelfs daarover viel nu niet te klagen. Jacoby Shaddix en zijn companen toonden dat Papa Roach nog steeds rockt en gas geeft. Van start gaat met de nieuwe hit Still Swinging maar al snel overgaan naar oldies zoals Between Angels and Insects en Blood Brothers, zo moet dat! Gooi hier nog Scars, het snelle To Be Loved en Dead Cell en Last Resort als afsluiters bij en je hebt gewoon het publiek in je handen. Papa Roach zoals hier, altijd een plezier!

Een plotse wissel vond plaats: Soulfly wisselde met Coal Chamber op de main stage, waardoor deze band nu samenspeelde met Rotting Christ. Wat nu de beste stage had geweest voor Coal Chamber is moeilijk te zeggen, maar dat ze in vorm waren en het publiek plat speelden was een feit! Zelfs na 10 jaar inactiviteit bewezen ze nog steeds hun muzikaal talent.

De opkomst van zanger Dez Fafara, je weet wel, DevilDriver, was indrukwekkend. Met een grote arend op zijn arm wist hij alvast te imponeren. Eens de arend weg en de groove metal tonen goed ingezet, barstte het feest los. Het publiek kende nog de hits als opener Loco, Big Truck, Dark Days en afsluiter Sway. Spectaculair gewoon, deze reünie. Het gothic imago staat Dez en de rest van de band nog steeds en daarbij is nieuw bassistje Chela Rhea Harper die in haar lolita jurkje het podium rondtrippelt zeker een mooie toevoeging.

Nog een van de hoogtepunten deze dag was ongetwijfeld Heaven Shall Burn. Marquee 2 stond propvol bij deze groep jongeren afkomstig uit Duitsland. Het zou een heftig feest worden en dat was het ook. Niemand kan een publiek beter ophitsen met hun zware muziek dan Heaven Shall Burn, ze zijn dan ook een graag geziene gast op menig festival. Meezingen op de sterke lyrics en meeslepende tonen van de muziek, moshen voor dood en natuurlijk een wall of death kon niet ontbreken. Nummers als Endzeit, Combat, The Omen, Voice of the Voiceless en Black Tears zijn we al gewend in de setlist en ook nu was dit het geval. Ook enkele nummers van het nieuwe album Veto kwamen aan bod, maar deze leken het iets minder goed te doen in vergelijking met de andere. Wij bedanken deze sympathieke jongelingen om het Graspop publiek even de tijd van hun leven te geven, de moshpit stond dan ook geen moment stil.

Twisted Sister was de headliner van deze eerste dag. Vorig jaar stonden ze ook op het festival, maar lager geprogrammeerd. Toen bleken ze zo'n succes te zijn (al was het maar door hun hit We're not gonna take it dat luidkeels door het publiek werd meegezongen) dat de organisatie hen terugvroeg om deze keer te headlinen. Zijn ze headline waardig, daar zal discussie over bestaan. Deden ze hun best om het publiek te entertainen zoals enkel zij dat kunnen, dat wel. Ze hadden zelfs een spektakel voorzien waarbij het publiek met hun smartphone in de lucht deel zouden kunnen uitmaken van iets uniek. Het nut ervan laten we tussenbeide, laat nu net bij de headliner de regenwolken doorprikt worden. Een hele dag was het zonnig en warm geweest, nu vond zowaar een wolkbreuk plaats. Zanger Dee Schnider maakte hier dan maar gebruik van, door een fuck you naar mother nature te tonen. Luid applaus. Glam metal is toch vooral entertainen, laten we het daarop houden. Niet dat er geen sfeer was, integendeel. Opnieuw zorgde We're not gonna take it voor een niet te onderschatten sfeer en een band tussen publiek onderling en de groep. Ze kregen ook even het gezelschap van de jonge knapen van Asking Alexandria bij het nummer ‘I Wanna Rock’, terwijl het aan het gieten was. Graspop Metal Meeting dag 1 zat reeds vol hoogtepunten en voor iedereen wat wils.

Lees de review van dag 2 en dag 3.