Photo report Chariots Of Fire Tour: Watain + Abbath @ Trix

Weg zomerfestivals, welkom indoor optredens. Weg zonlicht, welkom duisternis. En hoe beter dat laatste te illustreren met black metal van Watain en Abbath, twee aan elkaar gewaagde co-headliners die -helaas- de Trix zaal niet letterlijk in vuur en vlam mochten zetten.

De feestelijkheden werden ingezet door de twee heren van Bölzer. Ze speelden een aardig stukje black metal, niet meer, niet minder. Er was nog niet te veel volk aanwezig zo vroeg op de avond, dus galmde de zaal een beetje, wat het gitaarwerk niet altijd ten goede kwam. Maar slecht was dat zeker niet, een zeer aardige opener.

Tribulation zal in mijn ogen nooit de beste black metal zijn, daarvoor is het net iets te generisch, maar wat ze doen, doen ze wel goed. Weinig verassingen, zonder teveel franjes en frulletjes, gewoon goed gespeelde muziek, die soms wat repetitief kon overkomen. Dit zorgde een mooie contrast met de twee headliners die volgden.

Eerste headliner Abbath kwam met enkele nieuwe nummers onder zijn arm naar Borgerhout, nummers op zijn komende derde solo-album. Toch was er ook ruimte uit de eerdere catalogus, zoals opener To War. Ook het oudere werk van Immortal werd niet geschuwd. De band rond Abbath is zeker niet te vergelijken met het oudere Immortal, maar wisten wel goed hoe ze de frontman moesten volgen. De man zelf leek erg goed in zijn vel te zitten en speelde wel een wervelende show. Hij zocht, en kreeg, veel contact met het publiek. Zijn raspende stem klonk erg goed en het publiek at uit zijn hand. Een beetje een goedmaking van zijn passage op Alcatraz, dat veel wisselvalliger was.

Watain zonder vuur, dat is als een café zonder bier. Een groot deel van de totaalbeleving van deze band zit hem in de toortsen en steekvlammen die de nummers begeleidden. Jammer genoeg kregen ze van de organisatie niet de toestemming om iets van vuur te gebruiken, dus kregen we een andere Watain te zien. Een café zonder bier kan ook enorm gezellig zijn, je kan je ook enorm amuseren op andere dranken, al dan niet alcoholisch. En dat gevoel hadden we ook met dit optreden. De band had er zelf veel zin in en deed hun best om ervoor te zorgen dat we het vuur konden vergeten. Dit zorgde voor een wervelend concert, gegeven door een band die meesters zijn in het genre. Elke noot werd precies met extra gevoel gespeeld, elke grunt kwam er net iets bruter uit.

We verlieten Trix met het gevoel dat ons hart net iets zwarter was geworden die avond. En dat vonden we totaal niet erg.

Foto's door Shoot 'n Rock - Tim Vermoens Photography.