Preview Dunk!Festival 2017

Datum: 
donderdag, 25 mei, 2017 tot zaterdag, 27 mei, 2017

Sinds 31 maart is de line up van Dunk!Festival, met toevoeging van Swans, compleet. Ondertussen was er echter ook een afzegging. Jambinai moet verstek geven, maar ze worden vervangen door Briqueville, op zaterdag 27 mei. Op 25, 26 en 27 mei is het dus weer verzamelen geblazen voor de liefhebbers van postrock, postmetal, drones, sludge tot ambient en aanverwante muziekstijlen. Ook nu weer zijn het drie dagen waarbij elke fan van deze genres zullen watertanden. We geven een overzicht van het aanbod, per festivaldag.

Donderdag 25 mei 2017:

Swans:

De laatste toevoeging aan de affiche van Dunk!Festival is zonder meer een legendarische band. Swans timmert reeds sinds 1982 aan de weg. Binnen het 'experimentele muziekgebeuren' heeft Swans ondertussen een indrukkenwekend, en vooral oorverdovende, reputatie weten uit te bouwen. De band rond charismatisch heerschap Michael Gira deed menig podium op hun grondvesten daveren tot medio 1997. In 2010 werd Swans nieuw leven ingeblazen. Eind september 2010 is het langverwachte nieuwe album uit en gaat de band op tournee. Zangeres Jarboe ontbreekt, mede wegens een langlopend conflict tussen haar en Gira; de twee hadden tweede helft jaren 80 een relatie. In november 2014 cureert Swans een driedaags op Le Guess Who? Festival in Utrecht, met onder andere Swans zelf, Wire, Silver Apples, Ben Frost en Words To The Blind; een project van Savages samen met de Japanese band Bo Ningen.

https://www.youtube.com/watch?v=jFHQiYvuVlM

Met een gloednieuwe schijf onder de arm genaamd The Glowing Man belooft dit aantreden van Swans op Dunk!Festival nu al één van de meest legendarische concerten te gaan worden in de geschiedenis van Dunk!Festival. Niet te missen dus. En vooral dit advies, oordopjes zijn een must bij een optreden van Swans. Hun concerten zijn niet zomaar oorverdovend hard, geluidsmuren worden sowieso afgebroken.

The Black Heart Rebellion:

Wij volgen The Black Heart Rebellion al een tijdje op de voet. De band timmert al sinds 2004 aan de weg. Pas in 2013 kwam de echte doorbraak met het album Har Nevo. We schreven hierover: Met Har Nevo bereiken The Black Heart Rebellion een mijlpaal. Dit kunstwerkje klinkt complex en raadselachtig mooi met een donker kantje. Net omdat het je diepste verlangens, dromen en pijn boven haalt. Elke emotie in je lichaam en ziel worden aangesproken. Tot je verweesd en niet goed wetende wat er nu echt is gebeurd achter blijft. De eerste stappen naar de eeuwige roem zijn bij dezen gezet. Ondertussen hebben we The Black Heart Rebellion al een paar keer live gezien en ze bleken op het podium even intensief te klinken als op plaat. Met People When You See The Smoke, Do Not Think It Is Fields They’re Burning, bracht de band in 2015 een gedenkwaardige plaat op de markt.

https://www.youtube.com/watch?v=Hglk6MxcCOo

The Black Heart Rebellion is ondertussen uitgegroeid tot één van de grotere namen binnen het postrock/post metal en aanverwante gebeuren. Dat heeft de band reeds meerdere keren bewezen. Niet te missen dus op Dunk!Festival.

Terraformer:

Het Luikse gezelschap Terraformer is kind aan huis op Dunk!Festival. Niet alleen stonden ze al op een paar edities, ook brachten ze al verschillende parels van platen uit via Dunk!Records. Toen de heren in 2014 op het festival stonden, schreven we daar het volgende over: De muziek van Terraformer lijkt een combinatie tussen stevige postrock en puur postmetal/sludge. Het nieuwe album klonk live  dan ook strak, en er werd telkens opgebouwd naar een extreem hoogtepunt. Telkens ontplofte de boel, alsof een donder en bliksem de bomen rondom ons had geraakt. Elk van de songs grijpen je bij de keel en laten je nooit meer los. Was het door de unieke locatie of door de impact van hun muziek, we vermoeden beide aspecten, maar we bleven verweesd achter bij het aanschouwen van een eerste hoogtepunt van dit weekend.

https://www.youtube.com/watch?v=y-x56K7hgVA

Wat platenwerk betreft, bracht Terraformer eerder dit jaar een nieuwe schijf uit. We schreven daarover: Mineral is een waanzinnige trip, zonder begin en einde, maar met zoveel uiteenlopende soundscapes dat je naderhand, compleet buiten adem, verweesd achterblijft. Net als die vorige keren, toen Terraformer ons compleet murw kon slaan, drijven ze ons ook nu weer tot absolute, pure waanzin. Een soort wervelstorm, waaruit ontsnappen onmogelijk blijkt. Dit alles wordt gebracht op een zodanig hoog niveau en met een intensiviteit die je ziel raakt. Echter het meest bijzondere, is dat die aangeboden chaos eerder aanvoelt als een 'deugdoende trip'. Hoe raar dit ook mag klinken. Nog nooit voelden mokerslagen die onze hersenpan dreigen in te slaan zo deugdzaam aan als bij deze Mineral. Terrarformer maken van een trip die je trommelvliezen doet barsten, het aanvoelen alsof je in complete 'zen' alle zorgen vergeet. Binnen een wereld boordevol.. deugddoende chaos. Indrukwekkend! Kortom, zowel op als naast het podium is Terraformer een ontgonnen parel die perfect weten te bewegen tussen pure postmetal en sludge, tot aanverwante. Een waanzinnige trip? Dat zal het zeker worden als deze band het podium betreedt op Dunk!Festival.

Pg. Lost:

één van de bekendere namen op de affiche, of toch een die heel wat fans lijkt te hebben in het genre, zijn Pg. Lost. Deze zweden slagen er al een paar jaar in een ruim publiek aan te spreken, zonder commercieel echt door te breken. Maar toch hebben ze door de jaren heen een zekere fan-base opgebouwd. Op het podium zorgen ze voor hartverwarmende momenten, telkens opnieuw. In 2013 speelde Pg. Lost al de pannen van het dak op Dunk!festival. Helemaal terecht zijn ze uitgegroeid tot één van de publiekslievelingen van het festival, ook anno 2017.

https://www.youtube.com/watch?v=m9xGVnvqgcE

Ook wat platenwerk betreft heeft de band enkele parels uitgebracht. Vorig jaar kwam hun nieuwste schijf Versus op de markt. De vraag werd gesteld of dit de grote doorbraak zou kunnen zijn, naar een ruimer publiek? Lijvige nummers en geen zang, doet ons prompt denken aan MONO. Met wie ze ook op tournee zijn gegaan vorig jaar. Op Versus viel vooral de bonte variatie in stijlen op. Groovy nummers, postrock gerichte, maar ook songs met een zogenaamde elektronische drive. Sfeervolle instrumentale muziek is anno 2017 nog steeds het paradepaardje van Pg. Lost. Of ze hiermee hoge toppen zullen scheren, het is en blijft een open vraag. Maar de doorsnee dunk!Festivalganger? Die zal zeker vallen voor dit bont Zweeds gezelschap. Een aanrader!

Ashtoreth:

Ashoreth is het solo project van Peter Verwimp. Deze heel veelzijdige artiest kennen we ook van het project Emptiness. Met Ashtoreth verkent hij de terreinen van doom, drone, postrock, folk en ambient. Zijn composities zijn als intensieve, donkere reizen door het onderbewuste. Vorig jaar stond Ashtoreth nog in Het Bos, samen met The Mary Hart Attack en Oranssi Pazuzu. We schreven daarover:

Bijna volledig in het donker, op een stoel gezeten met enkel een semiakoestische gitaar bij de hand en pedalen om de geluidseffecten te creëren. De enige verlichting die we te zien kregen waren enkele brandende kaarsen, om de 'doom' sfeer nog wat intensiever te maken. Zo verwelkomde Peter Verwimp ofwel ASHTORETH, zijn publiek. Prompt gingen mensen er bij neerzitten, om in een verstilde sfeer nog meer te kunnen genieten van deze heel doordringende drones. Omgeven door een donker doom sfeertje, met op de achtergrond enkele Ambient geluiden, zorgde ASHTORETH er vooral voor dat we in een soort trance terecht kwamen, die ons wegvoerde naar vooral weer eens de duistere kant van onze ziel. Als in een walm van rook en vuur leek het wel of we uit onszelf zouden gaan treden, om de diepe kerkers van de hel te gaan betreden.

https://www.youtube.com/watch?v=RD8j9SqoaO8

Astoreth zal aantreden op donderdag 25 mei. We zijn er zeker van dat dit een intensieve, duistere belevenis zal worden die aan de ribben blijft kleven. Bovendien bracht Peter een gloednieuwe plaat op de markt, Morana, waarop Astoreth eerder ingenomen stellingen nog wat meer in de verf weet te zetten. Daarom, zeker niet te missen op Dunk!Festival.

De volledige line up voor donderdag ziet er als volgt uit:

Swans, pg.lost, Emma Ruth Rundle, The Black Heart Rebellion, worriedaboutsatan, Mutiny on the Bounty, Lost In Kiev, Terraformer, Flash The Readies, The Void Of Expansion, Run Golden Boys, La Ciencia Simple, Ashtoreth, M[[O]]ON

Vrijdag 26 mei 2017:

Earth:

Hoeft Earth nog een introductie? Reeds sinds de prille jaren '90 is deze Amerikaanse band koning van het drone metal gebeuren. Deze legendarische band werd opgericht medio 1989 en wordt dan ook gezien als pionier binnen de instrumentale muziek. Earth hield er even mee op na Style of Demons (1996) Medio 2001 kwam Earth terug samen. Dit resulteerde in een magisch mooi album: Hex; Or Printing in the Infernal Method (2005). Typisch aan de sound van Earth is de lang uitgesponnen songs, die worden gebracht met een redelijke trage start waarna ze eindigen met een onaardse climax, waarbij geluidsmuren worden afgebroken. Daardoor worden ze ook soms bestempeld als postrock of postmetal. Maar er zitten zodanig veel stromingen binnen hun muziek, ze blijven trouwens nog evolueren, dat Earth in een bepaald hokje duwen onmogelijk is.

https://www.youtube.com/watch?v=tKdIsVcw06Y

In 2008 stonden ze op Dour Festival. In 2015 zagen we Earth aantreden op Desertfest en waren bij beide optredens vooral diep onder de indruk van de magische, instrumentale trip, doorheen een wijds pallet van kleuren en geuren die Earth ons telkens wist aan te bieden. Een indrukwekkende performance, die nog steeds in ons geheugen staat gegrift. Een aantreden van Earth durven we, net als de band zelf, dan ook legendarisch te noemen. Met een grote 'L'. Mis dit unieke optreden in een intieme setting niet!

And So I Watch You from Afar:

And so I Watch You From Afar , ook geschreven als ASIWYFA , ontstond in 2005 in Belfast (Noord Ierland). Ze brachten ondertussen enkele parels van albums op de markt zoals And so I Watch You from Afar (2009), Gangs (2011), All Hail Bright Futur (2013) en  Heirs (2015). In de meer dan tien jaar van hun bestaan bouwden ze zowel op plaat als live een heel sterke reputatie op. Ze worden in het postrock gebeuren dan ook gezien als subtoppers, na haast ongenaakbare 65daysofstatic, Mogwai en Explosions in the Sky of Sigur Ros. De reden van hun succes ligt in de manier waarop ze hun muziek brengen. Een optreden van And So I Watch You From Afar is als een wervelwind, een roetsjbaan doorheen je hart en ziel, er zit zelfs iets donker in hun muziek. Niet alle postrock bands slagen erin je zo hard murw te slaan, dat je verweest achter blijft. Voor ASIWYFA is dit geen enkel probleem.

https://www.youtube.com/watch?v=KRhsW8bbbx8

In 2014 stonden ze op Dunk!Festival en schreven we daarover: Gaandeweg sloeg het vuur gewoon in de pan en gingen de eerste rijen zelfs over tot een stevig potje Moshen, pogoën of headbangen. We leken ons prompt te bevinden op een typisch metalconcert. Nu had ik persoonlijk een iets rustigere, postrock gerichte, aanpak verwacht. Niets was minder waar, nadat we waren bekomen van de verrassende en toch wat onverwachte wending, lieten we ons met veel plezier meedrijven in het spijkerharde sfeertje dat werd gecreëerd. Bovendien straalden de Ieren speelplezier uit, en dat werkte uitaard als een rode lap op het publiek die daar gretig op in gingen. De experimentele aanpak, gecombineerd met een strakke lijn waarin de nummers werden gebracht, met de nodige tempowisselingen, zorgden ervoor dat we een gedroomde afsluiter kregen van een eerste topavond. Badende in het zweet, na zoveel headbangen verlieten we tevreden de tent, de nacht in. Zonder meer behoort ASIWYFA anno 2017 nog steeds tot de absolute top binnen het postrock en aanverwante wereldje. Daarom, een niet te missen act op Dunk!Festival.

Ilydaen:

De Luikse band Ilydaen zagen we in 2013 en 2015 reeds aantreden op Dunk!Festival. Over dat concert in 2015 schreven we het volgende: De Luikse postrock/ post-hardcore act Ilydaen speelden hun set niet op het podium, maar gewoon tussen het publiek in, dat rondom hen ging staan. Het zorgde uiteraard ervoor dat publiek en band heel dicht met elkaar verbonden waren, en dat zorgden dan weer voor een kruisverstuiving. Met deze aanpak krijg je altijd een toch wat meer intieme, en zeker intensievere belevenis te verwerken. Ilydaen schipperen met hun muziek ook fijn tussen heel donker postmetal of postrock, tot de gekende vorm. De grote sterkte is wel degelijk dat je als luisteraar je geen moment verveelt. Net door die verschillende tempo wisselingen, blijft de aandacht dan ook aangehouden. Het schipperen tussen vlijmscherpe tot op het bot gaande 'metal' en pure postrock is dan ook een extra meerwaarde, waardoor dit optreden redelijk hoogstaand kan genoemd worden. Ilydaen geven alvast het goede voorbeeld, met deze snoeiharde start van de derde festivaldag.

https://www.youtube.com/watch?v=M2aSXpzd8UU

Ilydæn, opgericht in Luik in 2008, gingen vrij snel uit elkaar maar kwamen terug in november 2009 met een andere muzikale richting, de line-up bleef echter hetzelfde. Hun eerste EP, Exordium, kwam op de markt medio 2010. Digressions, hun eerste full album, werd in 2013 voorgesteld op het Dunk!Festival. Elke emotie in je lichaam en ziel worden aangesproken, van heftig headbangen gaan we naar ons laten meedrijven door de baren van de zee. Het is schitterend hoe Ilydaen er in slaagt om met puur instrumentale nummers deze vaak tegenstrijdige gevoelens weten op te wekken tussen hard er tegen in gaan en zachtaardig zalven. Zoals we al aangaven zijn er genoeg bands die daar in slagen. Maar het blijft een belevenis op zich, die we niet bij elk van de artiesten in dit genre voelen. Dit is bij dit album Digressions dus wel het geval, daarom is het een zoveelste pareltje dat we aan ieder fan van zowel postrock als postmetal sterk kunnen aanbevelen. Dat schreven we daarover. Maar er is meer, we lezen het volgende bericht op de website van Dunk!Festival. Ilydaen (BE) will release their new album in May 2017 on dunk!records. Veil will be available on CD and double vinyl. Of course some fresh vinyls will be available at dunk!festival2017. Ilydaen will hit the forest stage on Friday May 26th. We are absolutely sure this is going to be massive. Wat ons een extra reden blijkt, om dit niet aan u te laten voorbijgaan.

Karen Willems & Aidan Baker:

Een samensmelting tussen artiesten, die elk op zich reeds een indrukwekkend parcours hebben afgelopen. Het heeft in het verleden gezorgd voor een soort magie, die moeilijk onder woorden te brengen is. De Canadese muzikant Aidan Baker mogen we bestempelen als multi-instrumentalist. Niet alleen solo, ook in samenwerking met verschillende andere artiesten, bewees Aidan doorheen de jaren grenzen te verleggen binnen Ambient en aanverwante. Hij begon reeds als vijfjarige piano te spelen. Vervolgens dwarsfluit tot gitaar. Aidan blijkt vooral een kei te zijn in improvisatie. Waardoor hij is uitgegroeid tot een gewaardeerd artiest in binnen en buitenland.

https://www.youtube.com/watch?v=-EC48E24mM4

Karen Willems is eveneens een veelzijdige artieste. Het rijtje projecten waarin deze jonge dame heeft aan meegewerkt, is ondertussen eindeloos. Om maar een voorbeelden te geven: BARST, Yuko, Mauro, Dirk Serries, Inwolves, Zita Swoon. En zoveel meer. Samen met Aidan Baker voegt ze een nieuwe parel toe aan die lange reeks.

https://www.youtube.com/watch?v=TVgoo6zOtxo

Op de EP Landlos blijkt nog maar eens hoe indrukwekkend die kruisbestuiving kan zijn, tussen twee artiesten die grenzen durven verleggen in het brengen van hun muziek. We citeren de woorden op de website van Midira Records: Once again Aidan Baker joins forces with a drummer, this time with Karen Willems of Inwolves from Belgium. A very intense musical collaboration, with a massive Studio output, starting with this EP called “Landlos”. “Landlos” features two 14minutes tracks that sputter sounds out the guitar and drumset in a way that you like to listen in a never ending loop. It´s freejazz, it´s ambient, it´s progressive-kraut-rock, it´s whatever you discover. https://midirarecords.com/md-037-aidan-baker-karen-willems-landlos/.  Deze EP komt in mei 2017 op de markt, en zal dus ook op Dunk!festival worden voorgesteld. Hoe dat klinkt? Kom gewoon kijken, luisteren en vooral genieten, dat is ons advies.

All we Expected:

Uiteraard krijgt jong en ontgonnen talent ook voldoende speelkansen op Dunk!Festival. All we Expected zijn dé Belgische postrockband. Nog steeds jonge veulens die passie voor muziek uitademen. Op hun vi.be pagina lezen we het volgende: Gedreven door intense emoties en ruwe energie brengt All We Expected je een woeste mix van donkere galmende patronen, melodische baslijnen en beukende drums. In 2014 brachten ze een eerste demo EP op de markt, die overal heel goed werd ontvangen. Deze jonge band lijkt wellicht te grasduinen doorheen het postrock aanbod, zoals velen dat hen hebben voorgedaan en velen dat zullen blijven doen. Maar wie het genre een groot hart toebedeeld zal wellicht daar niet om malen bij het horen van de songs die deze jonge wolven in het vak naar voor brengen. Een ander wapenfeit, dat ons voor ogen kwam, was een split album met de Ierse postmetal act Raum Kingdom. We schreven daarover: We horen hier twee bands met enorm veel potentieel binnen het postrock tot postmetal gebeuren. Met een lichte voorkeur voor de twee songs van All We Expected maar ook onder de indruk van het broodje donkere en grauwe postmetal van Raum Kingdom. Blijkt dat we hier twee ontdekkingen hebben gevonden binnen het postrock en postmetal gebeuren waarvan we in de toekomst wellicht nog veel moois mogen verwachten. Wordt vervolgd, zeker weten!

https://www.youtube.com/watch?v=QyKJH6cMqE0

Momenteel zijn All We Expected nog volop aan het werken aan hun nieuwe album. Mis deze ambitieuze Belgische postrock/postmetal act niet op Dunk!Festival. We voorspellen hen  een gouden toekomst.

De volledige line up voor vrijdag ziet er als volgt uit:

Earth, And So I Watch You From Afar, We Lost The Sea, The Best Pessimist, Meniscus, Dumbsaint, Alma, Time To Burn, Malämmar, Ilydaen, All We Expected, The Chapel Of Exquises Ardents Pears, Karen Willems & Aidan Baker, True Champions Ride On Speed, Kozmotron

Zaterdag 27 mei 2017:

God is An Astronaut:

God is An Astronaut is een graag gezien gast op Dunk!Festival. Ze stonden op het podium van Dunk in 2008, 2009, 2011 en 2014. God is An Astronaut mag dan één van de grotere namen binnen het postrock genre zijn, maar net door niet in een keurslijf te willen zitten zorgt een optreden of plaat van deze heren soms voor gefronste wenkbrauwen. Wie echter de magie begrijpt, zal prompt aanvoelen dat God is an Astronaut grenzen verlegd binnen het globale postrock gebeuren. Vroeger, en nog steeds. The End of the Beginning hun debuut uit 2002 was niet alleen een mijlpaal, maar de start van een hele rits mijpalen binnen het postrock gebeuren. Met de regelmaat van de klok bracht de band schitterende parels uit. Gaandeweg bezorgde hen dit een ruime fanbase. Vorig jaar stonden ze nog in een overvolle zaal De Casino in Sint-Niklaas.

https://www.youtube.com/watch?v=iysa-p2ZQ_c

Met andere woorden, ook medio 2017 slagen God IS An Astronaut erin diepe gensters te slaan in het hart van iedere aanhoorder. Wat ons betreft, de gedroomde headliner van de derde festivaldag. Zonder enige discussie.

Briqueville:

Er hangt iets mysterieus rondom het fenomeen Briqueville. "Een vijfkoppig broederschap dat ontstaan is uit het Verbond der Vrije Steenbakkers", dat is zowat het enige dat we te weten komen over deze Belgische band. Ook hun debuutplaat Briqueville (2014) ademt diezelfde bevreemdende sfeer uit, waarbij we nog steeds geen vragen beantwoord krijgen. Toen we hen zagen aantreden op Nuits Botanique, mei 2015, schreven we daarover: Wat maakt een concert van Briqueville uiteindelijk zo uniek, en de moeite waard uit te checken vroegen we ons af? Net die hypnotiserende, duistere invloed die ze op de luisteraar hebben. Samen met de zweem van mysterie die boven hen hangt, is deze trip doorheen de diepste en meest donkere gedachten van ons hart, ons heel goed bevallen. Het zonlicht bij het buiten gaan, deed zowaar pijn aan de ogen.

https://www.youtube.com/watch?v=FujKo3FudQc

Briqueville bracht in maart dit jaar een gloednieuwe plaat op de markt, die nog steeds geen tip van de sluier laat zien en horen. Ze zijn dan ook de perfecte vervanger voor Jambinai, die helaas verstek moesten geven. Net doordat ook zij de luisteraar als het ware hypnotiseren en doen vertoeven in, inderdaad, walmen van pure duisternis. Niet te missen dus.

CHVE:

Onder de noemer ''veelzijdige artiesten'' kunnen we Colin H. Van Eeckhout (Amenra, CHVE, Kingdom, Sembler Deah, Absent in Body, ...) zeker rekenen. Onlangs werkte hij ook samen met een al even veelzijdige artiest.  Empusae een project rond Nicolas van Meirhaeghe (Sal-Ocin). Via Church of Ra is Colin H. Van Eeckhoudt bovendien één drijvende kracht rond meerdere bands binnen dat project. Met andere woorden, er staat geen maat op de releases en projecten waaraan Colin zijn medewerking verleend. Met CHVE stond hij vorig jaar al op Dunk!Festival.

https://www.youtube.com/watch?v=y2OIwqlILvI

Ook wat platenwerk betreft heeft CHVE ons vorig jaar enorm kunnen overtuigen. We schreven over zijn plaat Rasa het volgende. Voorwaar is Rasa een half uur ons voelen wegzweven, naar onbereikbare oorden. Als in een diepe trance. Een gitzwarte droomwereld waaruit we niet willen ontwaken, gaat voor onze ogen open. CHVE raakt met die ene song inderdaad de meest gevoelige snaar van de meest donkere kant van de ziel. En laat hierbij aanvoelen dat de dood een rustpunt zal en kan zijn. Waarna we, na een half uur diep genieten, met een glimlach uit deze gelukzalige droom ontwaken. De harde realiteit in de ogen zien. Kortom, dit concert van CHVE op Dunk!Festival belooft wederom een donkere en intensieve trip naar het oneindige te worden. Niet te missen dus.

BARST:

Barst is een eenmansproject rond Bart Desmet, die naast zijn project ook zijn kunsten toont bij andere bands. Deze multi-instrumentalist maakt niet alleen gebruik van een doorsnee gitaar. Door middel van pedals, synths, samplers, drone tracks, drumcomputers en effecten doe hij het telkens lijken of een voltallige band staat te spelen. Vorig jaar stond hij ook op Dunk!Festival.

https://www.youtube.com/watch?v=Hk5xTN8YePs

In 2016 bracht BARST ook een nieuwe plaat op de markt via Cosouling Sounds. Wij schreven daarover: BARST brengt met The Western Lands een waar kunstwerk naar voor, met een grote 'K'. Door gebruik te maken van een uiteenlopend pallet van muziekstijlen, die al dan niet logisch met elkaar verbonden zijn. Echter zorgen Bart en de zijnen ervoor, dat als bij wonder drones en riffs wel degelijk in elkaar vloeien, alsof dat de meest normale zaak is. 'Variatie' en 'donkere intensiviteit in al zijn vormen en kleuren' is dan ook de rode draad doorheen het geheel. Voorwaar, is het dan ook geen gemakkelijke brok vlees geworden, deze trip doorheen intensieve duisternis. Maar fijnproevers, die houden van een uitdaging, zullen hier zeker van smullen. The Western Lands is voorwaar een indrukwekkende, bevreemdende trip, waarbij koude rillingen over onze rug lopen. Telkens opnieuw, en opnieuw. Geen wonder dat het kleinood zo hoog in de eindejaarslijstjes beland, op menig gerenommeerde webzines. Mis dit bijzonder project rond bezieler van dit drones/ambient project van Bart Desmet niet. Deze jongeman is niet alleen een multi-instrumentalist, maar ook een echte goochelaar met muziek en klanken.

Arms and Sleepers:

Max Lewis en Mirza Ramic vormden medio 2006 Arms and Sleepers. Ondertussen brachten ze circa 22 (jaja, tweeëntwintig!) albums en EP's uit, schreven muziek voor film en tv. Maar vooral speelden ze zowat overal ter wereld shows van Azië tot Centraal-Amerika, Noord-Amerika en Europa. Doorheen hun platenwerk valt vooral op dat dit duo, ondanks alles, toch diezelfde lijnen blijven volgen. Daar is op zich niets mis mee. Echt nieuwe zieltjes hiermee winnen? Dat weten we niet, maar als het combineren van integrerende visuele effecten en geluiden die ons toen konden bedwelmen, weer naar voor worden gebracht. Dan kunnen we deze band alleen maar aanraden. Net omdat ze standvastig een concept blijven gebruiken dat harten raakt en zielen doorboort. Reeds sinds meer dan tien jaar. Ook Arms and Sleepers mochten vorig jaar aantreden op Dunk! Festival.

https://www.youtube.com/watch?v=8bT5f3JRebo

Arms And Sleepers heeft al een paar keer op Dunk!Festival gestaan en ons steeds aangenaam kunnen verrassen. Daarom, zeker niet te missen op de editie van 2017.

Syndrome:

Veel muziekliefhebbers zullen Mathieu Vandekerckhove vooral kennen via projecten als AmenRa, Kingdom of Sembler Deah. Echter met zijn experimentele project Syndrome heeft Mathieu ook reeds zijn kunnen bewezen. Zo bracht hij in 2011 een debuut op de markt Floating Minds. Hiermee tast hij vooral de grenzen van introspectieve muziek af. Tevens gaat hij dieper in op subgenres als Ambient, drone en doom. Ook in 2016 bracht Mathieu een gloednieuwe plaat uit, Forever and a Day, waarover we schreven:

We beleven met Forever and a day vooral een trip doorheen de meest duistere kant van je ziel, zonder - in eerste instantie wellicht - de angstwekkende kant op te gaan. De dreiging, die bovendien even abrupt stopt als ze begonnen is, komt pas naar het einde toe. Met een krop in de keel voelen we uiteindelijk toch een zekere angst over ons heenkomen. De climax is ook de aanleiding om uiteindelijk onze demonen in de ogen te kijken, het angstzweet breekt ons uit. Maar dan stopt het dus plots en blijven totaal alleen en verweesd achter. Kortom kunnen we stellen dat Syndrome met deze song wederom grenzen lijkt te verleggen tussen melancholie, duistere dreiging, en je hart en ziel tot een punt van diepe, donkere duisternis brengen. Meer nog met amper één song slaagt Mathieu Vanderkerckhove er weer eens in het mooiste tot het donkerst in een mens naar boven te brengen. Zonder meer, indrukwekkend.

https://www.youtube.com/watch?v=jNZ8mqoyM3o

Met andere woorden. Met Syndrome tast Mathieu zijn grenzen af. Meer nog, hij verlegt ze gewoon. Wat voor iedereen een extra reden zou moeten zijn om deze bijzondere artiest zeker uit te checken op Dunk!Festival. Het loont de moeite!

De volledige line up voor zaterdag ziet er als volgt uit:

God Is An Astronaut, Mooncake, Arms and Sleepers, Briqueville, Stearica, CHVE, BARST, Syndrome, Pray For Sound, SPURV, Set and Setting, The Moth Gatherer, Xenon Field, Halma, The Chasing Monster

Ticket informatie:

Combi: 115 euro

Dagticket: 55 euro

Alle informatie omtrent bestellen tickets vinden jullie via volgende link: https://www.dunkfestival.be/festival/#tickets Voor alle verdere informatie over Dunk!Festival zelf, verwijzen we jullie graag door naar de website: https://www.dunkfestival.be/

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!