Review Alter Bridge @ 013

Alter Bridge is opnieuw op tournee doorheen Europa, ze krijgen er niet genoeg van en ook de fans staan steeds te popelen om de band live te zien. Vorig jaar stonden ze nog in de Ancienne Belgique in Brussel, dit jaar zijn Myles Kennedy, Mark Tremonti, Brian Marshall en Scott Phillips te zien op Graspop Metal Meeting. Een voorproefje kon je alvast krijgen door net de grens over te steken. In de 013 in Tilburg speelden ze voor een net niet uitverkochte zaal (voor openingstijd slechts 37 onverkochte tickets!) een grandioze show.

Support act van dienst was Red Sun Rising. Deze band is nog vrij onbekend in onze contreien maar ze kregen de al goed volgelopen zaal toch mee. Leuke catchy rock brachten deze heren, maar bijblijven deed de muziek niet. Wat clichématig werden klassieke bindteksten tussen de nummers gebruikt. Ze zullen dus iets straffer uit de hoek moeten komen om ooit eigen headlinershows te spelen.

Bij Alter Bridge zat de sfeer er een pak meer in. Hoe Myles Kennedy het publiek weet te entertainen was opnieuw geweldig en ook vocaal leek hij geen steek te laten vallen, maar onderschat vooral ook niet de muzikale bijdrage en uitstraling van Mark Tremonti. Deze gitaarvirtuoos doet het publiek uit zijn hand eten bij elke solo die hij speelt. Het is een beetje jammer dat door deze twee persoonlijkheden bassist Brian Marshall wat op de achtergrond blijft.

Met de combo Writings on the Wall en Come To Life gaven ze het startschot, een treffer van jewelste. Het was slechts een voorproefje van wat nog komen moest. Het leek dat deze tweede Europese tournee het nieuwe materiaal leek te beperken waardoor vooral de publieksfavorieten aan bod kwamen. Addicted To Pain gaf volle gas net als White Knuckles, terwijl songs als Ghosts of Days Gone By de gevoelige snaar raakten. Het publiek was energiek en werd in vervoering gebracht door de stem van Myles en de strakke muziek.

Maar let op, dit was geen doorsnee optreden. My Champion werd opgedragen aan een vriend van een concertganger, Stuart, dat hij de held van deze persoon was, whoever you are, wherever you are now. Maar het meest speciale was dat bij Watching Over You een grote fan uit Egypte op de eerste rij werd aangesproken door Myles, hij beschikte over een engelenstem aldus Myles en mocht op het podium met hem meezingen. Wat een eer en de jongeman deed dat niet slecht. Zo zong hij de hele tweede strofe en het refrein mee, wat op luid applaus van het publiek kon rekenen.

Wie nu nog niet opgewarmd was, zou dat nooit worden. Het was tijd voor de ene na de andere hit. Isolation, het fantastische Blackbird dat opgedragen werd aan een overleden vriend van de band in deze regionen, een intiem moment met Open Your Eyes en uiteraard het alom gekende Metalingus. Het publiek genoot en zong uitbundig mee met al deze nummers. Maar liefst 1 uur en 45 minuten speelde Alter Bridge, de bisronde bestond nog uit drie nummers. De nieuwste hit Show me a Leader die werd opgevolgd door een gitaarduel tussen Kennedy en Tremonti. Eerstgenoemde moest toch het onderspit delven, Tremonti ging er eigenlijk los over, geen discussie. Geweldig om zien en horen. Met Rise Today zat de avond er op. We kunnen alleen maar stellen dat Alter Bridge opnieuw een concertzaal volledig wist te veroveren.

Bekijk ook het photo report.