Review Archspire Tech Trek @ Cinema Aalst
Wie in het voorjaar richting Ajuinenstad afzakt, doet dit meestal in het kader van carnaval. Tegendraads zoals we zijn, trokken we bij GigView naar Aalst met een totaal verschillend doel voor ogen. De komst van onder meer Archspire, The Monolith Deathcult en Acranius vormde reden genoeg om ons weekend in een uitverkochte concertzaal Cinema in te zetten. Met maar liefst zes groepen op het programma – het moest er normaal zelfs een meer zijn! – wisten we waaraan we begonnen. Het beloofde een drukke avond boordevol stevig gitaargeweld en dito grunts te worden.
In tegenstelling tot wat vooraf werd aangekondigd, was het niet aan Untethered om de avond te openen. Een ongeval op de Brusselse Ring resulteerde in een lange file. Aangezien de Duitse groep nooit op tijd de Hopmarkt zou bereiken, werd noodgedwongen besloten om verstek te geven. Het was dan maar aan Reject The Sickness om als eerste aan te treden. De bandleden maakten geen misbaar om deze ondankbare taak te vervullen. Integendeel: het vijftal van eigen bodem maakte een zichtbaar ontspannen indruk. Wie reeds in de vooravond aanwezig was, zag hoe Reject The Sickness veel aandacht besteedde aan de eerder dit jaar verschenen EP ‘The New Chapter’. Zo kwamen de nummers Disconnect en Reset tijdens de korte set aan bod. Zanger Guy Vercruysse genoot naar het einde toe van een frisse pint en bedankte de organisatie uitvoerig.
Veel tijd om na te praten was er niet. Amper een kwartier na het eerste optreden, stonden de jonkies van Human Error reeds te trappelen om het podium te bestijgen. U leest het goed: wegens onvoorziene omstandigheden was niet When Plagues Collide maar wel Human Error als volgende aan de beurt. De Britse groep maakte een energieke indruk. Brulboei Luke Griffin mengde zich meermaals onder het publiek en bracht zelfs eigenhandig een moshpit op gang. Op plaat mag het combo dan een stuk strakker klikken, de stevige portie deathcore werd door velen gesmaakt. Voornamelijk wie plaatsnam op de eerste rijen – waaronder de ‘Belgian Metal Shredder’ – gooide de nekspieren zonder schroom los.
Met het eind vorig jaar verschenen debuutalbum ‘Tutor of the Dying’ had When Plagues Collide heel wat nieuw materiaal voor te stellen. De groep uit Aarschot trakteerde de aanwezigen onder meer op de kersverse composities Dictating Violence en titelnummer Tutor of the Dying. Op muzikaal vlak was het een verderzetting van wat Human Error eerder op de avond reeds deed. Dat de frontman van de laatsgenoemde band een gastoptreden maakte, mag dan ook niet verrassen. Middels een groepsfoto met het publiek, werd een einde gemaakt aan de passage van When Plagues Collide.
Met ook nog het Duitse Acranius op het programma, begon deze concertavond steeds meer op een re-enactment van de Groote Oorlog te lijken. De slammende deathcore van Kevin Petersen en co. kon ons vooralsnog het meest bekoren. We mogen het subgenre dan niet buitengewoon genegen zijn, nummers als Kingmaker of Return to Violence resulteerden stiekem wel in krakende halsgewrichten. Het was het eerste optreden van het jaar voor Acranius, iets wat de groep inspireerde om er vol voor te gaan!
Onze noorderburen van The Monolith Deathcult hebben de wind in de zeilen. Zo werd het gloednieuwe album ‘V2 – Vergelding’ lovend onthaald en pronkte de groep al tot twee keer toe op de affiche van Graspop. Onze reporter was dan wel bekend met de reputatie van de Nederlanders, hij zag ze afgelopen vrijdag pas voor het eerst aan het werk. Het was wat wennen (of had de alcohol nog wat tijd nodig om in te werken) maar de kennismaking verliep bijzonder aangenaam. De naar techno neigende beats, in combinatie met ronkende gitaren, lieten amper een concertganger onberoerd. Kanjers als Dawn of the Planet of the Ashes of Kindertodeslied genereerden terecht heel wat respons van het publiek. Dat The Monolith Deathcult zich deels in het vaarwater van Ministry bevindt, is een gegeven. Vergeleken worden met de grootmeesters van de industrial metal: neem het gerust als een compliment op! Ter volledigheid nog een eervolle vermelding voor de (poging tot) humor van zanger/bassist Robin Kok. “Wij zijn dus die ene met het leesbare bandlogo!", kurkdroog maar daarom niet minder genietbaar!
Vooraleer de laatste groep eraan begon, verscheen een oude bekende op het podium. Het was Wouter Dergez: de frontman van When Plagues Collide. Hij deelde trots mee dat de maximumcapaciteit was bereikt. Een eerste keer als headliner in Europa en dat meteen voor een uitverkochte concertzaal: de avond kon sowieso niet stuk voor Archspire. Het combo werd speciaal voor de gelegenheid vanuit thuishaven Canada overgevlogen. Van jetlag leek hoegenaamd geen sprake te zijn. De eerste tonen van Calamus Will Animate waren nog maar ingezet of er kon reeds een conclusie worden getrokken. Het vijftal uit Vancouver klinkt op de bühne even vernietigend als op digitale gegevensdrager. Bassist Jared Smith verloor eerder op de dag diens grootmoeder. Dat het uitbundige publiek de pijn wat kon verzachten, was duidelijk zichtbaar. Met onder meer het machtige Involuntary Doppelgänger toonden de heren van Archspire hoe technisch onderlegd ze wel zijn. Dat de moshpits elkaar in sneltempo opvolgden, was vanzelfsprekend. Het gebrek aan een bisronde vormde het grootste minpunt aan deze pletwals van een optreden! We hebben al slechtere vrijdagavonden beleefd, zoveel is zeker!
Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!