U bent hier

Review Babymetal @ Ancienne Belgique - Een ware choreografie van begin tot eind

Posted by Tim Vermoens op Saturday, 22 February 2020

Datum:

zondag, 16 februari, 2020

Voor de allereerste keer speelde het Japanse fenomeen Babymetal in België. Drie tienermeisjes die in het Japans zingen en dansen op de muziek van een metalband, dat is het concept. Muzikaal zeker metal, maar door al die danspasjes en hoge stemmen een heel uniek iets. Om een of andere reden heeft de groep steeds ons land overgeslagen bij hun eerdere wereldtournees, waar ze nochtans in allerlei hoofdsteden zoals Londen en Parijs zalen van een paar duizend mensen uitverkochten. Zo waren ze enkele jaren geleden bij onze Noorderburen voor het eerst te zien op het Nederlandse FortaRock om daarna de Tivoli Vredenburg in Utrecht op stelten te zetten. Hoofdstad Brussel kreeg deze keer een plaatsje in het tourschema van de ‘Metal Galaxy World Tour’, om voor zo’n net geen 2000 mensen hun show te geven in de Ancienne Belgique.

Een show geven, daar komt het volledig op neer. Het optreden is immers van begin tot eind 100% ingestudeerd. Het is een ware choreografie van begin tot eind, elke misstap bij een dansje zal waarschijnlijk leiden tot een preek voor de meisjes van hier tot in -letterlijk- Tokio. Maar over smaak valt niet te twisten, wanneer een net niet uitverkochte AB (in de laatste week voor het concert kwamen er nog een aantal tickets vrij) uit z’n dak gaat, dan was het duidelijk goed. Niets dan blije gezichten te zien en enthousiaste reacties vooraf en achteraf.

Eerst ging het eveneens Japanse Skynd aan de slag. Openen voor Babymetal is een ondankbare taak, vooral als geen kat hier in Europa je kent. Zo kwam het toch over bij Skynd, die de al goed volgelopen AB mocht opwarmen. Dat je nog onbekend bent bij het publiek is zeker een nadeel, maar nog erger is als haast niemand er na het eerste nummer interesse in lijkt te hebben. Her en der zag je wel wat mensen heen en weer wiegen of zelfs licht headbangen op het ritme van de muziek, maar tot zover. Skynd brengt een mix van electro, industrial rock en pop. Live doen ze dat met drie, op plaat met twee. Bezieler van de band is een zeker heerschap die de naam ‘Father’ draagt en samen met een zangeres maakt hij de muziek van Skynd, live worden ze bijgestaan door een drummer. Allen waren ze gehuld in een pak met masker, in een donkere setting met rood-blauw-groene lichtflitsen. De synths, gitaar en drum bepaalden volledig de muziek, hoeveel live was en wat op tape werd afgespeeld is maar de vraag. Ook overduidelijk door de verschillende stemwisselingen en -vervormingen was dat de stem van de zangeres ook op tape werd afgespeeld, het publiek werd zelfs niet eenmaal aangesproken. Heel apart, deze band, het publiek wist niet goed wat men ervan moest denken.

Om stipt 21:00 weerklonken de eerste noten van de intro Future Metal, ondersteund door beelden op het gigantische projectscherm. Gejuich weerklonk vanuit het publiek wanneer de muzikanten van Babymetal het podium betraden, de fans hadden er ongelooflijk zin in. En toen verschenen hoofdzangeres Su-Metal en haar partner in crime Moa-Metal samen met een derde danseres/backing vocal ten tonele om het poppy Da Da Dance! te brengen. Origineel bandlid Yui-Metal is er helaas voorgaande tournee mee gestopt om haar eigen ding te gaan doen, ze werd vervangen door een van de toenmalige achtergronddanseresjes. Zo bleef het trio een trio.

De eerste hoge noten en de eerste danspassen, de sfeer was gezet. Wie dacht dat er deze avond enkel zou gedanst worden had het mis, want het publiek deed aan moshen en zelfs crowdsurfen. De focus van deze avond lag op het nieuwe album Metal Galaxy met songs als voorgenoemd Da Da Dance!, Distortion (hier uiteraard zonder bijdrage van Arch Enemy’s Alissa White-Gluz), Shanti Shanti, Pa Pa Ya!!, BxMxC en Oh! Majinai. Uiteraard stonden de drie meiden in de spotlight, maar vergeet vooral niet de prima muzikanten die hen bijstaan. Hun talent werd bij bv. Distortion of Kagerou even uitgelicht. Ze zouden het goed doen als power metalband, te merken aan sommige razendsnelle gitaarakkoorden en drumritmes.

Als bij Da Da Dance! het dak er al niet afging, gebeurde dat zeker bij Pa Pa Ya!!. De sfeer in de zaal was geweldig, of je nu fan bent of niet. Elk nummer had z’n eigen choreografie en videobeelden (vooral het eerder oriëntaals klinkende Shanti Shanti viel ons hierbij op), en ondanks dat dansen zong Su-Metal uitstekend (en live, want heel af en toe was toch een uitschieter te horen, zoiets staat niet op tape). Een ware energiebom barstte nogmaals los met Oh! Majinai, waar we plots op het scherm wel een heel bekend figuur uit de metalwereld te zien kregen: Joakim Brodén van Sabaton verleende zijn stem in z’n beste Japans aan dit nummer. Hilarisch om zien en horen, maar nog meer hoe het publiek van de nummer leek te genieten. Haast de hele zaal voor de PA moet mee staan zingen en springen hebben.

Het was wel tijd voor de grote hits van vroeger, die tot nu toe nog niet aan bod waren gekomen. Met Megitsune, Gimme Chocolate!! en KARATE werd er komaf gemaakt met het nieuwe werk. Nog veel beter bekend bij de aanwezigen en reden om nog meer mee feest te vieren in welke vorm dan ook, springen, dansen, headbangen, moshen of crowdsurfen. Na Headbangeeeeerrrrr!!!!! verdwenen de Japanners heel kort van het podium. Bisnummer was Road Of Resistance, waarbij de dames met Babymetal vlaggen staan te zwaaien, die netjes opbergen om dan de laatste danspassen van de avond te zetten.

Su-Metal bedankte het publiek met de woorden “See you Brussels!” en stipt om 22:00 verdween de groep van het podium en werden de laatste beelden getoond. Die Japanners en hun stiptheid toch, zelfs de AB zelf leek nog niet door te hebben dat het effectief erop zat. Maar toch wel, na exact tot op de minuut één uur Babymetal was het voorbij. Kort, maar krachtig. Benieuwd wat dat gaat geven op Graspop Metal Meeting deze zomer!

Setlist Babymetal: