Review Crammerock 2011

Crammerock 2011 zit er op en Festivalblog was aanwezig. Deze uitverkochte editie op een nieuwe locatie bewees dat het de naam festival meer dan waard is.

Net als vorig jaar was Crammerock opnieuw uitverkocht. Het was er dan ook geweldig druk op vrijdag 2 en zaterdag 3 september. Soms een beetje te druk, maar dat hing van band tot band af zoals u hieronder kan lezen. Ook vond deze editie van Crammerock op een nieuwe locatie plaats, een weide naast de E34 die groter was dan de vorige locatie. De camping en parkings lagen 'op wandelafstand' van het festivalterrein, al moest die wandelafstand met een korrel zout genomen worden. Het leek alsof dit nog verder was dan op een groot festival als Graspop of Rock Werchter. Het zal er ook ongetwijfeld voor gezorgd hebben dat de mensen langer op het festivalterrein bleven in plaats van op de camping te gaan luieren.

Dag 1

Na een lange werkdag was de eerste band die ik gezien heb A Brand. Reeds twee maal eerder aan het werk gezien, het leek nog steeds wat dezelfde show. Zachte rock zoals dit past dan ook heel goed op dit festival. Er heerste veel sfeer in de tent, dat duidelijk te horen was aan het geklap en geroep van het publiek. Deze band is zeer populair en dat is dan ook omdat ze muzikaal in hun genre het heel goed doen.

De volgende groep was De Jeugd van Tegenwoordig. Wie kent ze niet, hun hits als Deze Donkere Jongen komt zo hard, Watsgeburt en Get Spanish zetten de hele tent op stelten. Het was er ook enorm druk, te druk zelfs wegens het meermaals opgepropt zitten doordat mensen weg en binnen gingen, wat op bepaalde plaatsen in het publiek de sfeer toch wat wegnam. Te druk is immers ook niet goed. Ondanks hun grote succes zijn ze muzikaal de minste van de hele dag, bij hen draait het eerder om 'een feestje bouwen', wat de Crammerockers dan ook deden.

Vervolgens was Das Pop aan de beurt. Vanop een afstand maar geluisterd waardoor ik geen goed oordeel kan geven, maar deze Belgische band rond Bent Van Looy is nooit slecht. Ook zij leken het publiek goed mee te krijgen en opnieuw was het heel druk.

Hierna was het de beurt aan toch wel een vreemde eend in de bijt hier op Crammerock: de thrash metal band Channel Zero. Het was duidelijk dat toch een deel van het publiek puur voor deze band naar hier kwam. Erg druk was het hier uiteraard niet, dit is immers veel te hard voor het doorsnee Crammerock feestbeest. Het moet wel gezegd worden, het was een intens optreden. De moshpit (die tot aan de eerste 2-3 rijen kwam) stond bij geen enkel liedje stil, al bleek snel dat het hier niet om een doorsnee moshpit ging zoals op een echt metal optreden. Het grootste voorbeeld hiervan zijn misschien de verschillende meisjes in kleurrijke topjes (laten we dus opnieuw spreken van het doorsnee Crammerock feestbeest) die lekker meededen in al dat geweld, een beetje moeten oppassen dus. Bij het liedje Help, toch wel een van hun rustigere nummers, kwam het zelfs tot een (zij het gefaalde) wall of death, zeer opmerkelijk op zo'n rustig meezingnummer... Channel Zero bracht een mix van oude en nieuwe nummers. Ze zijn zelfs teruggeroepen voor 2 bisnummers, het publiek genoot overduidelijk van hun performance. Ook de nieuwe cd 'Feed 'em with a Brick' werd live goed bevonden door het publiek. Opnieuw een spetterend optreden van deze Belgische band, die in november en december aan een nieuwe tour beginnen in België en Nederland.

De headliner op Stage 1 (op Stage 2 was dat The Subs) waren The Sisters of Mercy. Deze oude new wave band toonde aan dat ze het nog steeds niet verleerd zijn. Zoals gewoonlijk was er veel rook, waarop de spots verschillende lichtinvallen veroorzaakten maar waardoor ook mensen die op een afstand stonden niets van de band zagen. Ook hier was veel volk, maar gelukkig niet zo'n drukte als bij eerdere bands hier vermeld. De fans genoten wezenlijk, anderen stonden er vrij loom bij. Niettegenstaande kon de band op luid applaus rekenen en een groot deel van de zaal dat de lyrics meezingde. Hoogtepunten waren uiteraard de grote hits Mother Russia, Alice en hoe kan het ook anders The Temple of Love. Een mooie afsluiter voor mij deze eerste avond.

Dag 2

Pas vrij laat naar Stekene afgezakt wegens de hitte van vandaag, wat een contrast met gisteren en de andere dagen van de week. The Opposites waren aan hun laatste nummer bezig, dus onmiddelijk richting de andere stage gaan staan voor Admiral Freebee. Blijkbaar was alle warmte in de tent geslagen, het was er om te stikken. Deze rockband rond Antwerpenaar Tom Van Laere trok flink wat publiek en met reden, de setlist was van begin tot eind genieten. Zachte rock met af en toe een harder ritme, het kon gesmaakt worden. Vooral ook de mondharmonica stukken maakten dit een sfeervol optreden.

K's Choice was de volgende. Opnieuw een band gekend dankzij 2 Antwerpse personen: Sarah en Gert Bettens. Ze begonnen goed, maar dit uur durende optreden werd naar het einde toe wat langdradig. Opvallend was wel dat grote hit 'I'm not an Addict' al heel vroeg in de setlist kwam, als derde of vierde nummer. Het publiek genoot van dit optreden, muzikaal was het dan ook goed maar zoals gezegd naar het einde toe een beetje hetzelfde klinkend.

Hierna nog even Echo & the Bunnymen gezien. Deze Britse new wave band die hun debut maakten in 1980 waren best wel een grote naam. Jammer genoeg leek de overgrote meerderheid van het Crammerock publiek niet geïnteresseerd in deze band, best wel jammer. Net zoals The Sisters of Mercy gisteren was er gelukkig wel een kern van fans aanwezig. Buiten zat echter heel veel volk gezellig op het gras te keuvelen. 

Hierna verzamelde de menigte zich aan de andere kant van de tent voor Zornik. Ook hen al tweemaal eerder aan het werk gezien, maar dat was toch al zes jaar geleden. Ik had de indruk dat er vroeger meer pit in zat en de eentonigheid sloeg ook hier toe naar het einde van de set. Muzikaal is Zornik ook niets vernieuwend, op die zes jaar tijd blijkbaar niet veel gemist. Tijdens het optreden trok er ook een onweer over Stekene en omgeving. Regen viel met bakken uit de lucht, bliksem verlichtte meermaals de hemel en windstoten bliezen gevaarlijk over de tenten. Het was duidelijk dat het Pukkelpop drama nog goed in de geheugens zat geprent, veel mensen keken dan ook onrustig naar buiten. Wie naar boven keek zag dat het tentzeil in beweging was en de kleinere tentjes buiten op het terrein waren net golven. De wind en bliksem verdwenen naar het einde van het optreden toe maar het bleef regenen waardoor de tent nokvol zat. 'Bliksem' was er ook op het podium op het einde van Zornik, een letterlijk knallend einde met vuurwerk.

Na Zornik was het de beurt aan Black Box Revelation. Normaal zou op dit moment K's Choice moeten spelen, maar wegens het tourschema van hen, is deze wissel gebeurd. Black Box Revelation speelde hun enige zomershow hier op Crammerock en ze zaten dan ook vol energie. Ik heb dit tweetal nog weten beginnen, hoe enorm zijn ze gegroeid. Van begin tot eind wisten ze het publiek te boeien, er was dan ook ontzettend veel volk (of eerder door de regen?). Niettegenstaande was dit een geslaagd optreden van muzikale klasse, ze moeten het maar doen met hun twee.

Hoe een festival in mineur kan eindigen is op de parking van Crammerock gebleken. Na de hevige onweersbui van een uur geleden kwamen de eerste berichten binnen van vastgereden auto's. En ja hoor, eens op de parking was het een grote chaos. Enkele auto's dicht bij de in/uitrit konden er nog door, maar een takelwagen en tractor moesten al menig auto tot daar takelen. Steeds meer volk arriveerde op de parking en deden een poging om dichter tot bij de uitgang te geraken, sommigen met geluk, de meesten reden zich gewoon vast (zie foto). De hele weide was een modderpoel geworden met plassen en greppels. Versterking was nodig, waardoor er uiteindelijk 5 tractors en een takelwagen om beurten een auto van de 'parking' konden trekken. Ook een kraan en een vrachtwagen met aarde zijn gearriveerd om een extra uitgang over de gracht te maken. Via deze extra aangelegde berm ben ikzelf na 3 uur in de modder wachten tot daar getakeld en kon ik eindelijk huiswaarts keren. Het Belgisch weer liet ons na een mooie dag weer eens in de steek.

Integendeel tot bij Pukkelpop, kon er hier echter op minder sympathie gerekend worden. Is er hier sprake van overmacht of eerder een gebrek aan planning en gevolgen? Veel mensen hadden immers al bij het oprijden van de parking geen goed gevoel hierbij en er werd veel geklaagd over de afstand. Hopelijk leren ze hieruit lessen naar volgend jaar toe, want deze nieuwe locatie blijkt op nogal wat kritiek te stoten, zowel van afstand als van parking.