Review Drums Are For Parades @ Handelsbeurs

“Hello Pedestrian” mocht dan wel niet op de setlist staan vanavond, het zou wel de cynische aankondigingskreet voor een avondje Drums Are For Parades kunnen zijn. De vertegenwoordigers van Ekkergem (voor de leken: een Gentse volkswijk) staan er sinds 2007 om bekend als een pletwals over het publiek te razen zonder een spaander van je gehoororgaan heel te laten.

Drums Are For Parades slaagde er, met hun in 2010 verschenen langspeler “Master”, in om met  gitaren en een drum een mengeling te brengen van metal en noiserock overgoten met blazers, strijkers, psychedelica en symfonieën gemaakt door een achterkleinzoon van Mozart (maar dan met een elektrische gitaar en onder invloed van een portie speed). Dit jaar brachten ze speciaal voor Record Store Day ‘Imperium’ uit, een EP geschreven voor gastzangers als Rudeboy (Urban Dance Squad), Chris Goss (Masters of Reality) en Younes Faltakh (The Hickey Underworld). Ze lieten deze dag dan ook niet voorbijgaan zonder enkele van hun poulains mee op het podium te vragen voor een unieke avond.

Maar voor Drums Are For Parades hun favoriete Gentse speeltuin onveilig mochten maken hadden ze voor een meer dan aardig voorgerechtje gezorgd. Maria Isn’t A Virgin Anymore (zie ook hoe mooi beide groepsnamen samengaan) brengt instrumentale noiserock waarbij invloeden van Kyuss, Explosions In The Sky en zelfs Tool nooit veraf zijn. Alhoewel langdradig- en saaiheid soms om de hoek durven te loeren bij dergelijke bands, slaagde MIAVA er in om de aandacht vast te houden. Door tempowisselingen en variatie in hun songs te steken trokken ze het aanwezige publiek met gebalde vuist op gang. Hun meeslepende en uitgesponnen stonerrock kon meer dan bekoren, al misten ze enkele scherpe randjes om er in dit genre echt uit te springen. Maria Isn’t A Virgin Anymore is een band met veel potentieel en dus zeker in de gaten te houden, het is dan ook in spanning afwachten tot de release van hun eerste full-length album, nog voor het einde van het jaar.

Een volle zaal kon zien dat Drums Are For Parades er iets speciaal van wou maken, de gebruikelijke opstelling werd aangevuld met o.a. een extra man op keyboards/samples en een resem extra microfoons. Vanaf het eerste nummer werd duidelijk dat ze hun nummers in vol ornaat gingen spelen. Voorafgegaan door een sample die op geheel anarchistische wijze aftelde zetten de blazers van Shamans of The Deaf Country ‘Opium Den Idiot Check’ in. Waarbij ik in mijn verbeelding de bombast van het symfonische ‘Hall of The Mountain King’ hoorde weerklinken. Meteen de aanzet voor een avond vertier van de stevige soort. ‘The Law’ werd ingezet met enkele samples die het nummer nog wat extra energie meegaven en sloot daarmee een opwarmronde af waarbij de Noordpool helaas een groot deel van zijn ijs zag smelten.

Iedereen zat natuurlijk vol spanning te wachten tot de heren van Drums Are For Parades hun blik gastzangers ging opentrekken voor één van de vele KO-rondjes. Het publiek ging dan ook uit zijn dak toen Younes Faltakh, enkel gehuld in een rood micro rokje, ‘The Beast’ tot in het publiek bracht. De trend was gezet en de verschillende gastzangers (achtereenvolgens Rudeboy, Pieter-Paul Devos, Papillon) toonden aan dat Drums Are For Parades nog veel in hun mars heeft. Met de nieuwe songs durven Wim Reygaert en zijn kompanen andere paden te bewandelen. Getuige hiervan hun nieuw project Hammerang, waar de gitaren de liefde betuigen aan de electro van Papillon en resulteerde in een dance-floor-filler voor de ruige generatie.

De bezieling, overgave en amusement bij de gastzangers was enorm groot wat de geslaagde combinaties extra in de verf zette. Dit was niet zomaar een samenraapsel, dit was een goed uitgebalanceerd recept waarbij de smaak van alle ingrediënten ten volle naar boven kwam. De op maat gemaakte nummers van hun EP ‘Imperium’ versterkten ons geloof in de cultus die ontstaan is rond Drums Are For Parades. De metal en noise die Drums Are For Parades kenmerkt werd aangevuld met hiphop, dance, electro, grunge en steeds leek het plaatje te kloppen. Zelfs bij de afsluiter ‘Animal’, waar Younes zich hulde in niets dan een soort vleeskleurig badpak, was geen enkele gitaar te bespeuren, en toch bleef het Drums Are For Parades: eigenwijs, experimenteel, tot in de details uitgewerkte scherpe randen en live op een metafysisch niveau.

Setlist:

• Idiot Check
• GoatFire
• The Law
• The Beast
• Virgin Powder
• Warning
• Psychosis
• Heart is a drum
• Hammerang
• Thumbsucker
• Princess
• One
• Faking
• Fuck Like A Beast