Review Dynamo Metal Fest 2015

Datum: 
zaterdag, 18 juli, 2015

Na maar liefst tien jaar wordt in Eindhoven nieuw leven geblazen in de naam Dynamo. Geen reïncarnatie van het vroegere Dynamo Open Air, dat van 1986 tot 2005 plaatsvond, maar een nieuw festival genaamd Dynamo Metal Fest. Deze eerste editie van dit keurig festival vond plaats in het Ijssportcentrum net buiten het centrum van Eindhoven en was een week voor aanvang al volledig uitverkocht. 5000 rasechte metalheads werden getrakteerd op een stevige portie metal op deze heilige metalgrond waar het Dynamo Open Air groot werd. Tijd voor deze nieuwkomer om ook groot te worden!

Wat wil je dan ook met de line-up die de organisatie heeft samengesteld en dat voor slechts 15 euro. De uitverkoop liet zijn eerste tekenen al zien van bij de start van het festival. Een massa mensen hadden besloten om geen minuut van dit festival te missen. De inkom verliep vlot en iedereen zocht een plekje op het zonovergoten grasveld voor het podium. Dat is immers het concept van Dynamo Metal Fest, 1 podium met tijd tussen de bands om snel een drankje te halen of een hapje te eten. Weliswaar leek de organisatie niet voorbereid op deze vroege massa: de muntenkassa's en de toiletten (allemaal aan de rechterkant van het terrein) krioelden van de lange wachtrijen tot laat in de namiddag. Dit had beter geweest moest dit meer gespreid zijn en eenvoudigweg meer kassa's en toiletten op het terrein plaatsen zou ook helpen, een tip naar volgend jaar toe, want Dynamo Metal Fest gaat ook in 2016 door met alvast Sacred Reich die op de affiche prijkt.

Maar zoveel volk vroeg op de dag was leuk voor de eerste groep Facelifter die hierdoor voor aardig wat mensen konden spelen. Het moet een droom zijn om als piepjonge band al voor zoveel mensen op te treden. Facelifter won de band battle die aan Dynamo Metal Fest vooraf ging. Ze bewezen dat ze dit waardig waren, ze gaven een ware mokerslag in je gezicht en dat al zo vroeg op de dag. Deze vijf studenten uit Nederland presenteerden hun eerste EP en dat klonk lang niet slecht. Rechttoe rechtaan death metal zoals dat hoort te klinken anno 2015 en gevarieerd genoeg om te blijven boeien.

De sfeer zat er alvast goed in. De eerste circlepits werden in gang gezet. Crowdsurfers waren nog niet te bekennen dus vond de zanger het een goed idee om te tonen hoe dat moet: hij sprong het podium af en gooide zich in het publiek. Zijn voorbeeld werd helaas nog niet gevolgd. Ook door op de boxen te klimmen trok hij veel aandacht. Facelifter weet hoe het moet, ze beukten er op los en het is duidelijk dat er meer in zit dan een EP!

De tweede band was Bodyfarm. Opnieuw death metal uit Nederland zelve maar dan iets ruwer. Denk eerder aan Obituary en Bolt Thrower, old school dus. Vaak wordt er met deze muziek aan melodie en variatie ingeboet en dat was ook bij Bodyfarm wel een beetje het geval naarmate het optreden vorderde.

Wel hoorde je duidelijk dat technisch alles goed gespeeld werd en de zanger, die tevens ook gitarist is, is een brulboei van jewelste. De moshpit werd alleen maar groter dankzij hun songs. Met alvast drie albums op hun naam staan gaat het hen alleen maar goed.

Orange Goblin, wat een naam kan je denken. Dit viertal uit Engeland stond garant voor opnieuw een stevige portie metal. Met hun snelle gitaarriffs en eerder thrashy sound waren ze de eerste buitenlandse band die het publiek naar hun hand zetten. Frontman Ben Ward is indrukwekkend te noemen. Een boom van een vent met een bijpassende stem, in de tijd van de Vikingen zou het een fantastische krijger zijn. Zijn aanwezigheid ging aan niemand voorbij en hij wist het publiek goed op te jutten, aan interactie ontbrak het niet.

Technisch speelden ook de muzikanten heel goed. Al 20 jaar spelen deze heren samen muziek, dat klinkt door in hun nummers. Dit alles zorgde ervoor dat ook Orange Goblin een schot in de roos was hier op Dynamo Metal Fest.

Hierna brak het feest pas echt los. Alestorm staat altijd garant voor een groot feest. Deze gekke Schotten staan vaker dronken dan nuchter op het podium, de muzikale kwaliteit en vooral de zang laten dan ook soms steken vallen. Sterker nog, Alestorm moet niet al te serieus genomen worden. Dat is maar goed ook, want anders erger je je dood. Bij Alestorm gaat het om feesten. Verschillende mensen waren verkleed als piraat, hadden een hoed op en hadden plastieken zwaarden of andere accessoires bij zich. Sfeer alvast verzekerd.

Van bij het eerste nummer ontstond er een stofwolk vooraan het plein. De moshpit brak los, mensen dansten en sprongen en ook de eerste crowdsurfers van de dag waren een feit. Ook de band had er zin in, ze speelden goed hun typische pirate metal met een brede lach op het gezicht.

Nummers als Shipwrecked, Nancy the Tavern Wench en natuurlijk Keelhauled en Rum (dat ze net een tikkeltje sneller speelden wegens tijdsgebrek) waren een waar succes. Ook moet de crowdsurfende man in de rolstoel vermeld worden, het toont wederom de eensgezindheid en samenhang van de metalcommunity aan.

Terug tijd voor het stevigere werk. Het fameuze Biohazard uit Brooklyn gaf een no-nonsense optreden. Weinig praatjes tussenin en gewoon op die gitaren rammen. Old school hardcore op en top.

Zanger Billy Graziadei leek in topvorm. Ook hij sprong van het podium af om over de eerste rij heen gitaar te spelen en het publiek gek te maken. Maar het was toch vooral gitarist Bobby Hambel die de show stal met zijn uitstekend gitaarwerk dat hij de hele tijd demonstreerde.

Hierna was het tijd voor thrash metal. Nuclear Assault, ook uit New York, zijn al bezig sinds 1985. Dit niet zonder problemen, ze zijn immers al tweemaal uit elkaar gegaan. Opmerkelijk is dat ze over al die jaren slechts 6 studio-albums hebben uitgebracht, waarvan het laatste al 10 jaar geleden is. Vorige maand brachten ze nog een nieuwe EP uit genaamd ‘Pounder’, maar nu zijn ze opnieuw aan een laatste tour bezig, zo zijn de geruchten. Misschien kreeg Dynamo Metal Fest dus nog even een primeur?

Je merkte wel dat de band al even over zijn hoogtepunt heen is. Het optreden was vrij statisch. Niet dat de muziek slecht klonk, want net als hun voorgangers wisten ze het publiek actief te maken of liever te houden. Crowdsurfers bleven komen, de moshpit stond niet stil en de eerste rij speelde luchtgitaar en headbangde naar believen. De band echter bewoog amper van positie, ze kunnen nog wat leren van de 60-jarige Angus Young.

Wie het veel beter deden waren Death Angel. Deze bay area thrash metal band is graag gezien in Eindhoven. In 1990 stonden ze al hoog geprogrammeerd op Dynamo Open Air. Twee jaar later hield de band het voor bekeken, maar na een break van bijna 10 jaar stonden ze in 2002 opnieuw op datzelfde festival, het was hun eerste show over de oceaan sinds hun split. Zanger Mark Osegueda vertelde ook meerdere malen hoe Eindhoven hun tweede thuis is.

Death Angel speelde strak, zeer strak. Wat een geweld lieten de Amerikanen op Eindhoven los. Zowel oude als nieuwe nummers kwamen aan bod. De band heeft sowieso een sterke live reputatie maar wat ze hier op Dynamo Metal Fest lieten zien sloeg alle ramen uit. Welkom terug in Eindhoven!

De absolute headliner die Dynamo Metal Fest heeft weten te strikken is het Zweedse Arch Enemy. Veel mensen zullen zelfs puur voor hen gekomen zijn aan het aantal t-shirts van de mensen die ermee rondliepen te zien. De band van gitarist Michael Amott die hij startte sinds hij Carcass verliet heeft misschien minder geschiedenis en dan sommige eerder genoemde bands, maar hun succes valt niet onder stoelen of banken te steken. De vaart kwam er pas echt in begin 2000, toen frontvrouw Angela Gossow de vocals op haar nam. Ondertussen is zij bij het laatste album 'War Eternal' vervangen door de jongere Alissa White-Gluz. Een blauwharige in plaats van een blondine, maar een even grote brulboei.

Alissa hoeft zich al lang niet meer te bewijzen. Ze is volledig ingewerkt in Arch Enemy en de team spirit binnen de band lijkt beter dan ooit tevoren. Ook gitarist Nick Cordle is vorig jaar vervangen door niemand minder dan Jeff Loomis (ex-Nevermore) die samen met Amott zijn stempel op de muziek drukt met zijn immense gitaarsolo’s. Beide heren zijn dan ook fantastische gitaristen.

De band is nog steeds op tour met hun laatste album ‘War Eternal’, een pracht van een plaat. Standaard bestaan de setlists van de laatste jaren dan ook uit menig nummer van dat album, maar hier op Dynamo Metal Fest kregen we wat extra variatie. Zo werden Burning Angel en Avalanche gespeeld, het ene een oud nummer, het andere een nieuw dat nog niet veel gespeeld is. Verder kwamen de grote hits zoals het agressieve Ravenous, de metalanthem My Apocalypse, het onmisbare Dead Eyes See No Future, meezinger No Gods No Masters en uiteraard We will Rise aan bod, naast nieuwe nummers als War Eternal, Stolen Life met de extra gitaarsolo van Loomis, You will know my Name en het meesterlijke As the Pages Burn. De hele tijd deed het publiek duchtig mee, gaande van headbangen tot crowdsurfen en moshen.

Alissa voerde het hele optreden lang interactie met het publiek, ze komt heel sympathiek over. Maar pas op, eens ze haar keelgat openzet neem je best toch een paar stappen achteruit. Het was een show van jewelste waarbij rookpluimen en vuurvlammen de lucht inschoten. Zoals het een headliner beaamt, ging de band even het podium af om tot slot nog een bisnummer te spelen. Het instrumentale Snowbound zette het gitaartalent van Amott en Loomis nog even in de schijnwerper, vervolgens kwam Alissa en de overige bandleden terug op om Nemesis nog te spelen. Onder luid applaus sloot Arch Enemy daverend Dynamo Metal Fest af.

De volledige setlist:

  • Khaos Overture
  • Yesterday is Dead and Gone
  • Burning Angel
  • War Eternal
  • Ravenous
  • Stolen Life
  • My Apocalypse
  • You will know my Name
  • Bloodstained Cross
  • As the Pages Burn
  • Dead Eyes See No Future
  • Avalanche
  • No Gods No Masters
  • We will Rise

Bis:

  • Snowbound
  • Nemesis
  • Fields of Desolation (instrumental outro)

Dynamo Metal Fest kan terugblikken op een uiterst geslaagde eerste editie. Het concept lokt een massa mensen, de locatie is gezellig te noemen en de programmatie was op en top. Volgend jaar opnieuw!

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!