Review Earuptionfest 2025: Wat kan de Antwerpse scene toch mooi zijn

Vorige zaterdag kwam de crème de la crème van de Antwerpse scene naar JH Vizit in Wilrijk. Niet alleen de bands, maar ook het publiek. Vergeef me enig chauvinisme, maar hier is een verslag. 

Jammer genoeg was ik net te laat aanwezig voor de twee eerste bands te zien. En dat is jammer, want de thrash metal van Axident leek me wel een geweldige opener. Gelukkig komen ze binnenkort naar Slaughterfest, dus herkansing! Ook de grunge van Barbie Propeller had er in kunnen gaan als zoete koek, maar het zij zo. Gelukkig waren er die dag nog meer bands om naar uit te kijken. Earuption Fest koos voor een Antwerpse affiche, en daar was het aanwezige publiek, of zoals ik ze noem, de Antwerpse familie, enorm blij mee. Want wat was het daar een gezellige boel. Iedereen kende iedereen, er werd luidkeels met elke band meegezongen en alle bandleden stonden gewoon mee te feesten, gezellig met een pint in de hand. Soms is een festival als dit gewoon een groot familiefeest, maar dan zonder de zatte, rechtse nonkels, maar enkel met liefde voor elkaar. Wat mooi toch. 

Maar jullie komen vooral voor de review van de bands. Dus daar gaan we dan. Eerste band dat ik zag was Governor, een nieuw project van de mannen van Moker. Die band was eerder rechttoe rechtane deathmetal, maar Governor zoekt het iets melodieuzer, met cleanere zang. Niet slecht, maar ook nog niet echt wauw. Er zatten nog een paar kinderziektes in. En dat is logisch, het was hun allereerste optreden ooit, of zoals zanger Ad De Wachter het benoemde 'een try-out'. Wel in de gaten houden, dit kan nog echt goed worden. Het legendarische MINUS45DEGREES stond nadien op het podium in Wilrijk. Deze band is al sinds 1999 bezig, was al een tijdje niet meer te zien, maar na hun explosie van een optreden vorig jaar tijdens 30 years Antwerp Music City, was dit een meer dan blij weerzien. Zowel voor de band als het publiek. Het spelplezier was van de geizchten van de bandleden af te lezen. Jammer dat het geluid niet al te best door de boxen kwam, maar dat kon de pret niet bederven. Het je graag wat moderne invloeden voor je hardcore. Zet deze band dan alvast in je playlist, bedank me later!

Was iedereen maar zo gelukkig of energetisch als Koen, de zanger van Hope Erodes. Het podium was veel te klein, dus sprong hij regelmatig het publiek in, om dan voorhoofd tegen voorhoofd met een fan mee te zingen. Ook stond hij regelmatig in het rookkanon, glimlachend, alsof hij net een gigantische scheet vol rook had gelaten. Kleinkinderenhumor, maar het werkt. En de muziek was zeker ook niet slecht. Metalcore met een hoek af. Uiterst dansbaar, maar waar er overnagedacht is. Ze kwamen met oudere nummers, maar fans konden ook enkel nieuwe nummers ervaren. Hopelijk staan die snel op een EP of album, en dan hop naar het grotere werk! Plezier verspreiden over heel België ,dat is waar deze band voor gaat! En wij volgen graag!

Dan was het tijd voor de eerste van de drie headliners. Want dit festival had niet genoeg aan één headliner, en koos meteen voor drie. Your Highness staat altijd garant voor een geweldig sludge/stonerfeestje. En dat was, voor mij alvast, zeer welkom. Deze band heeft al op de grootste Belgische metalfestivals gestaan en deze ervaring was duidelijk merkbaar. Een strakke show, zonder franjes, gewoon vlam, rechtstreeks de oortrommels in. Om eerlijk te zijn, dit hoort tot mijn favoriete genre, dus ik was zeer gelukkig. En dan moest de laatste band nog komen. 

Fatal Move was zonder twijfel dé band van de avond! Hoewel sludge mijn favoriete genre is, moet ik toegeven dat hun muziek niet helemaal mijn smaak is. Maar dat deed er absoluut niet toe, want het publiek ging volledig uit zijn dak. Moshpits, crowdsurfers, de energie was ongekend! Fatal Move wist met hun krachtige sound en overtuigende podiumprésence iedereen mee te sleuren. De heren brengen rauwe en onversnede hardcore die je bloed doet koken. Een indrukwekkend optreden dat niemand onberoerd liet!

En dan kwamen de pinnenmutsen boven. Er stonden er al verschillende op half zeven, door dat de prijs van de pintjes niet van de hoogste was. Gnome was klaar om het dak van de Vizit er af te blazen. En dat deden ze dan ook. De pinnenmutsen vlogen in het rond. Deze band is, in mijn ogen, het beste als ze puur instrumentaal spelen. Dan voel je dat dit drietal enorm goede muzikanten zijn. Hun, soms infantiele, teksten brengen bergen humor en dansbare muziek zijn zeker niet slecht, maar het is de muziek die er dubbel zo hard staat. Net zoals de pinnenmuts, die al jaren meegaat en vol gemorst bier zit. Zo stijf en zo hard. En zo hebben wij het graag. 

Bedankt Earuption Fest om Antwerpen weer even op de metalkaart te zetten! Graag nog meer van dat!