Review Fatal Move cd release party

Datum: 
vrijdag, 8 maart, 2019

Wanneer ik op een typische maartse avond vol regen en wind het padje van jeugdhuis Kaddish in Schoten opwandel, overvalt me een gevoel van heerlijke nostalgie. Het is veel te lang geleden dat ik hier was. Jaren geleden zat ik hier bijna wekelijks. De fuiven en optredens die ik er bezocht hadden steevast een hoog alternatief rock- en ja, zelfs metalgehalte.  De alternatievelingen, zoals ze toen genoemd werden, troffen elkaar hier! Er is niet veel veranderd sinds toen, meer nog: ik vernam dat Kaddish terug meer rock en metal wil programmeren. Een strak plan lijkt me. Geen beter moment om een nieuwe traditie af te trappen met een avondje metal/hardcore. Fatal Move, de Merksemse hardcoreband, stelt namelijk hun nieuwe boreling voor: Somewhere Between Life and Death.

Voor de gelegenheid nodigden ze een paar extra bands uit om hun feestje op te luisteren. Wanneer ik de zaal binnenstrompel, is het optreden van Solenya al ver gevorderd. Het valt me op dat op dit vroege uur redelijk veel mensen aan het podium hebben postgevat. Deze lokale band bestaat nog maar sinds 2016 en geeft serieus van jetje. Ze stralen een positieve energie af. De zanglijnen wisselen af tussen screams en hier en daar iets cleanere vocals, waarbij de screams de zanger duidelijk beter afgaan. Als ik een tip mag geven: schaaf de clean vocals wat bij en focus op de screams, maar al bij al blijf ik met een aangenaam gevoel achter.

Sounds Like Deceit is een Vlaamse metalcore-/deathcoreband, opgericht in 2010. Deze jongens versierden een plekje op de aankomende Groezrock affiche en dat op zich verdient al respect. Ik was vooral onder de indruk van de gitaarskills van  de gitarist die vergeten was dat de dresscode zwart was en in een wit T-shirt zijn riffs door de boxen ramde. De twee zangers (Brian en Niels) vullen elkaar perfect aan. Het feit dat zij uit de Kempen komen, speelde hier blijkbaar een beetje in hun nadeel, want niet al te veel mensen vonden de weg naar het podium. Jammer, want deze jongens speelden een strakke set, met leuke riffs. Zanger Niels liet dit echter niet aan zijn hart komen en vulde dan zelf maar regelmatig de lege plek voor het podium. Het kan natuurlijk ook komen doordat er een of andere nozem aan extreem violent dancing deed en daarbij expres het publiek aan de buitenkant opzocht. Daarom een warme oproep: lieve violent dancers, gelieve in het vervolg de muziekliefhebbers, headbangers en dus normale moshpitbezoekers, niet op de zenuwen te werken. Blijf bij een lege dansvloer gewoon in het midden, waar je niemand kwaad doet! Ja, het mag duidelijk zijn, ik ben geen fan van dit soort “dansen”. Jammer voor de zes muzikanten op het podium, want zij konden mij wel serieus bekoren!

Goede wijn behoeft geen krans en Bark is zo’n goede wijn - een band die geen introductie nodig heeft. Wanneer de voormalige bassist van Diablo Blvd. en Bliksem fungeert als je roadie, dan weet je dat je goed bezig bent (of het bewijst gewoon hoe hard de Antwerpse rock scene aan elkaar hangt, dat kan ook). Zij tappen uit een ander vaatje dan de rest, maar zijn daarom niet minder geliefd. Door enkele technische problemen begonnen zij er iets later aan, maar wanneer Rons stem opener Voice of Dog op onze trommelvliezen afvuurt, is er geen ontkomen meer aan, aan deze woeste roedel! Met een blik op waanzin, alsof hij zelf hondsdolheid heeft, begeestert zanger Ron Bruynseels de meute. Hij spoort de mensen aan om dichterbij te komen en als gehoorzame hondjes komen de puppies naar voren. Geen Martin Furia vandaag bij Bark, maar zijn vervanger (die blijkbaar slechts drie dagen tijd had om zich in te spelen), is geen onbekende. Toon Huet is namelijk ook lid van Furia’s andere band ‘Furia’ (kan u nog volgen?) Soit, om maar te zeggen: Toon kwijt zich voortreffelijk van zijn invaltaak. Zoals gewoonlijk wordt I remain Untamed luidkeels meegezongen en stelt een Bark optreden niet teleur. Integendeel, we worden alleen maar grotere fans!

Over de andere band zijn we iets minder enthousiast.  No Second Chance is een Britse band uit London met een typische Engelse hardcoresound. Rauw en snedig, maar daardoor laten deze 5 Britten helaas weinig ruimte voor afwisseling. Sympathieke jongens, daar valt niks aan af te dingen, en ongetwijfeld zeer goede muzikanten, maar na 3 nummertjes had ik het wel gehad en ik was blijkbaar niet de enige die dit gevoel had. Daardoor was de honger naar Fatal Move enkel groter geworden. De verwachtingen waren hooggespannen, want ondanks het feit dat deze jongens al sinds 2009 bestaan, is het nog maar hun tweede full-length album. De laatste keer dat ik deze jongens aan het werk zag, was me dunkt op Antwerp Metal Fest van 2014. Sindsdien is er veel gebeurd, door medische perikelen stond de band het laatste jaar zo goed als op non-actief en er werd ook een nieuwe bassist ingelijfd! Het is duidelijk dat deze jongens gegroeid zijn: backdrop, passende belichting, introtunetje, … het plaatje klopt volledig. Wanneer er dan nog eens geopend wordt met een mokerslag zoals Redefine, dan is het van bij het begin duidelijk: deze band lost de verwachtingen moeiteloos in. Zanger Ziggy Coertjens is bijzonder goed bij stem en de rest van de band musiceert op hoog niveau. De nieuwe songs staan als een huis, er is duidelijk hard aan gewerkt. Veel afwisseling, met scherpe breakdowns, vette riffs en gruizige baslijnen! De tempowisselingen zijn niet bij te houden en een goed gevulde Kaddish weet het duidelijk te smaken. Tijdens The Way You Are, krijgt Ziggy Vocale versterking van Johnny Unstoppable. Het is ook geen toeval dat Bark mee op de affiche stond, want op Make It Happen, mag Bark zanger Ron nog eens laten zien waarom hij met zijn vroegere band Hard Resistance een van de grondleggers is van de Belgische hardcore! Make It Happen was ongetwijfeld één van de absolute uitschieters van wat voor de rest al een schitterend optreden was. Dat de heren alles geven was op een gegeven moment mooi duidelijk toen zanger Ziggy de enige was die nog een T shirt aan had op het podium. Ik was echter vooral blij dat de behaarde mannen rond mij besloten om het voorbeeld van de bandleden niet te volgen! Fatal Move bulderde door Kaddish als een goed geoliede machine. Beladen met een karrevracht aan stevige nieuwe tracks walste ze Schoten plat! Job well done!

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!