Review Groezrock 2012: zondag

Op zaterdag 28 en zondag 29 april vond een uitverkocht Groezrock plaats. Elk jaar in april zorgt het hardcore/punkrock festival dat Meerhout weer davert op haar grondvesten. Dit jaar mocht Groezrock zelfs een vierde, akoestische podium verwelkomen.

Voor de grote bands waren er de Main Stage en de Impericon Stage. De overige bands mochten spelen op de Etnies stage en de akoestische optredens werden verzorgd op de Fender Acoustic Stage. Tussen al dat geweld in stonden er ook nog bands op het Macbeth podium.

Aangezien wij ook een deel interviews op onze planning hadden staan (volgen later) is er niet van elke band een verslag.

Zebrahead:

Ali en zijn speelse bende van de scherpe poppy punk-band Zebrahead voelden zich duidelijk nog thuis op Groezrock. Het mocht dan wel nog ietsje vroeger zijn dan hun passage in 2010, de tent was al goed gevuld en doorheen de nummers werd dit enkel nog vermeerderd. De jongens waren duidelijk ook goed in vorm want het was meteen raak bij alles wat ze deden.

De spits afbijten lieten ze over aan hun topper 'Rescue Me'. Zeker de fans van het eerste uur (zo vroeg op de dag nog bijna letterlijk te nemen) stonden al meteen te springen en te dansen. Dit gaf de band blijkbaar nog een extra boost want ze werden alleen maar beter en beter. Aan interactie was er bij dit optreden ook zeker geen gebrek. Van speelse interactie tot letterlijk spelen met het publiek. Een tiki-bar en een zwembadje waar enkele fans het podium voor opmochten en een medewerker die crowd (letterlijk) surfend in een bootje naar achteren geraakte. Dit waren maar enkele momenten die waarschijnlijk weinig aanwezigen zullen vergeten.

Van hun nieuwste album 'Get Nice!' hebben we jammerlijk niet al te veel mogen proeven, op 'Ricky Bobby' na. Toch zullen niet veel fans hen dit kwalijk nemen aangezien er wel tal van hun sterkste hits aanwezig waren. Ongeveer halverwege kregen we bijvoorbeeld 'Hello Tomorrow' dat nog eens liet zien dat zowat de hele tent de naam kent. In de tweede helft kregen we nog meer van dat met onder andere hun radio-hit 'Playmate of the Year' en het meer dan fantastische 'Anthem'. De jongens van Zebrahead waren duidelijk geliefd, begeerd en gewenst. Zeker in het geval van een shirtloze Ali aan het vrouwelijke geweld te horen. Tot een volgende keer maar weer, denk ik dat iedereen wel kan toegeven.

MxPx All-Stars:

MxPx All-Stars is kortweg gezegd dezelfde band als MxPx maar dan met andere tour leden. De band bestaat uit de originele zanger/bassist Mike Herrera. De overig MxPx leden touren niet meer graag omwille van familiale toestanden (gezin). Ze schrijven wel nog nummers voor MxPx. Hierdoor zag Mike zich genoodzaakt om op zoek te gaan naar andere bandleden die wel graag nog willen mee touren. Deze tourleden vond hij in de band Cancer, met name Joel Bader , Sven Wallwork en Silvio Spadino. Ondanks deze andere podiumbezetting slaagde Mike en de zijnen er wel in stevige poppunk nummers neer te zetten. Het was natuurlijk uitkijken naar het nummer ‘Punk Rawk Show’, bij dit nummer ontplofte de tent.

Good Riddance:

Op 16 februari 2012 maakte Good Riddance bekend dat ze terug een band zijn en dat ze terug gingen touren na een afwezigheid van meer dan vijf jaar. Groezrock had de eer om één van de eerste reünie shows te mogen ontvangen. Een zeer goed gevuld hoofdpodium stond klaar om Good Riddance met open armen te ontvangen en de band sloot de fans terug in hun armen. Vanaf het moment dat ze opkwamen tot het moment dat ze afsloten ontplofte de tent. Het voelde aan alsof de band nooit weggeweest was en de show verliep zeer gesmeerd. We kregen het ene topnummer na het andere rond onze oren gesmeten. Good Riddance kwam, zag en overwon Groezrock. Diegene die hun gemist hebben kunnen deze zomer de band komen checken op Pukkelpop.

Anti-Flag:

Voor de tweede keer vandaag mocht Anti-Flag het podium beklimmen. Eerder de dag speelde de band ook al een akoestisch optreden op de Fender Acoustic stage. Met hun nieuwe album 'The General Strike' onder de arm slaagde Anti-Flag er makkelijk in het publiek mee te krijgen op de Impericon Stage. Hun nieuwe nummers werden afgewisseld met goede oude, vertrouwde hits. Het viel ons vooral op dat Anti-Flag terug meer muziek speelt tijdens een set en hun politiek gerichte teksten bewaard voor de lyrics en minder voor de bindteksten, in het verleden was dit wel eens anders. Op hun eigenwijze manier sloten ze de set af door het drumstel in het publiek te zetten en daar het laatste nummer te drummen.

Terror:

Hardcore legende Terror was co-headliner op de Impericon Stage. De band is nog steeds op tour met het stilaan legendarische 'Keepers Of The Faith' album. Met zeer hoge verwachtingen zakten we af voor een stevige hardcore show. Een stevige hardcore show kregen we dan ook direct voorgeschoteld. Het publiek op de eerste rijen ging volledig uit zijn dak maar de sfeer ging jammer genoeg niet volledig tot achter in de tent. Met een paar stevige pits en nog wat klassiekers vloog Terror halverwege de show er weer eens stevig in. Na ongeveer 45 minuten sloot Terror af met hun nummer ‘Keepers Of The Faith’. De overgebleven 15 minuten gaf de band cadeau aan de band Take Offense. Deze opkomende band mocht plots spelen op een zeer groot podium, helaas droop het merendeel van het publiek al af tijdens dit optreden. Nu snappen wij ook goed dat een band als Terror opkomend talent wilt supporteren maar we hadden ze liever 60 minuten zien spelen.

Geschreven door Kevin Embrechts, Ronnie Reniers en Kurt Lamberigts

Meer foto's kan u hier terug vinden.

Alle informatie alsook de review van de eerste dag vindt u hier terug.