Review Life Of Agony + Biohazard @ La Madeleine

Biohazard en Life of Agony trekken samen door Europa met een co-headlining tournee! Dat wilden wij voor geen geld ter wereld missen. Twee bands die onze muzikale wereld kleur gaven begin jaren 90 met iconische albums als River Runs Red, Urban Discipline en State Of The World Address! We zakten dan ook goedgemutst af naar zaal La Madeleine in Brussel. Wij waren hier nog nooit geweest, maar de zaal zelf wist ons alvast te charmeren! Het concert was uitverkocht, dus dit wilde zeggen dat heel wat mensen uitkeken naar deze affiche!

Maar alvorens onze helden het podium onveilig konden maken, hadden ze nog een klein voorgerechtje in de vorm van de Amerikaanse band LYLVC. Wat deze band brengt is niet bijster origineel, een mix van hiphop, rap, hardrock overgoten met een elektronische saus, o.a. Linkin Park deed het hen al eens voor. Maar ze smijten zich wel vol overgave en het moet gezegd zijn, de raps van Oscar Romero weten wij bij wijlen wel zeer te smaken en uiteraard ook het feit dat zangeres Alyse Zavala een zeer sympathieke deerne is, maakt het aanschouwen van deze band zeer makkelijk verteerbaar. Nummers als Dangerous en Perfect Drug zijn blijven hangen, maar we betwijfelen of wij van deze band verder nog veel gaan horen.

Life of Agony is als een goede wijn, zij behoeven namelijk ook geen krans! Na het vertrek van grumpy drummer Sal Abruscato en het aanstellen van diens vervanger Veronica Bellino, vond de band een verfrissende tweede adem en toeren ze bijna onafgebroken! Deze show was wel een eerste kennismaking met een herboren Keith Caputo, die voor het eerst terug toert sinds hij Mina de rug toekeerde. Maar dit is allemaal bijzaak, want LOA staat als een huis. Het plezier spat er van af. Joey Z ontpopte zich de laatste jaren als volleerd publieksmenner en kwijt zich wederom voortreffelijk van zijn taak! De set was deze keer mooi opgedeeld in drie stukjes. De eerste nummers blazen ze het publiek omver met, hoe kan het dan ook anders, zes nummers uit het legendarische album River Runs Red. De circle pits zijn niet meer op één hand te tellen. Daarna volgen nog Lost at 22, Weeds en I Regret. Net wanneer je denkt dat LOA je niet meer kan verrassen in hun set, spelen ze een cover van Cro-Mags, We Gotta Know! Schitterende cover, waarna Keith voor het eerst het publiek ook écht toespreekt. Met twee afsluiters van River Runs Red zit deze razende set erop. Het is altijd een blij weerzien met deze band en dat heeft hun passage van vanavond zeker niet veranderd.

Hoog tijd voor Biohazard, in originele bezetting zowaar. Dat wil zeggen met drummer Danny Schuler, leadgitarist Bobby Hambel en originele zanger en bassist Evan Seinfeld. Billy Graziadei is er uiteraard van de partij, want hij is degene die Biohazard al jaren kunstmatig in leven probeerde te houden! Dit laatste moet goed gelukt zijn, want hij en zijn vroegere kompanen hebben blijkbaar hun geschillen opzij gelegd en zo kunnen wij vanavond eindelijk genieten van Biohazard from Brooklyn, New York, in full force! De jongens mogen dan al een stuk in de vijftig zijn, dat was er totaal niet aan te merken! Evan Seinfeld staat scherper dan ooit tevoren en Bobby Hambel ziet er misschien een stukje ouder uit, hij speelt even strakker dan in de beginjaren van Biohazard, misschien zelfs strakker! Af en toe werd een pauze ingelast om de jongens op adem te laten komen (vooral Evan heeft het af en toe moeilijk om vocaal bij te blijven), maar heel lang duurden de korte beat-intermezzo’s nooit. Meestal werden ze snel overstemd door een of andere bindtekst! De setlist werd netjes verdeeld tussen de albums State of the World Address en Urban Discipline. De jongens hebben blijkbaar zo veel plezier in het terug samen spelen dat er zelfs nieuw materiaal werd bij elkaar geschreven. Hoog tijd om dat uit te testen! Foresaken is een trashy klinkend, crossover track, waar duidelijk uit blijkt dat er op deze jongens nog lang geen sleet zit! Deze voorbode doet ons reikhalzend uitkijken naar dat nieuwe album en bijbehorende tournee! Ondanks dat de gemiddelde leeftijd in de zaal (vermoedelijk) een stuk boven de 40 lag, werden de frontstage security mensen serieus op de proef gesteld. Tijdens Punishment werden de laatste kelen schor geschreeuwd en komt LOA gitarist Joey Z een stukje meespelen! Op de uitdijende tonen van Hold My Own zat deze wervelstorm er echter na een dik uurtje op! Wij kunnen alvast niet wachten tot een volgende Biohazard clubshow!

Bekijk ook de foto's hier.