Review Limp Bizkit @ Trix (Marlies)

Datum: 
dinsdag, 5 november, 2013

Dat Limp Bizkit garant staat voor energieke shows en interactie met het publiek, dat is een feit. Voorbije jaren konden we ze bewonderen op Pukkelpop en Graspop. Momenteel touren ze de wereld rond om de fans kennis te laten maken met hun nieuwe plaat "Stampede of the Disco Elephants.” We waren benieuwd hoe de Amerikanen overeind zouden blijven in een zaal. Het concert was dan ook binnen enkele dagen uitverkocht.

Pas op de dag van het optreden van Limp Bizkit zelf, werd het voorprogramma bekend gemaakt. Het zou Dj Franko worden. Klinkt tot dan bij velen onbekend in de oren, maar Franko is dus de vervanger van Dj Lethal, die definitief uit Limp Bizkit is gestapt. Een halfuurtje rock- en hiphopnummers door elkaar kon het publiek wel opwarmen.

Gitarist Wes Borland kwam het podium opgestormd in een aparte outfit. En apart kun je hier gerust een understatement noemen. We verwachtten dan ook niets anders van Wes. Hij was volledig in het wit uitgedost met led-verlichting op zijn hoofd en arm. Voor elk nummer een ander lichtpatroon zelfs. Van Wes kunnen we zo’n escapades wel verdragen, aangezien hij nogmaals bewees een topgitarist te zijn. Ook bassist Sam Rivers had een basgitaar voorzien van de nodige sfeerlichtjes. Dat zijn rode pet met zijn hoofd vergroeid is, dat weten we. Toch wou Fred Durst niet onderdoen en kwam hij het podium op gehuld in een dinosauruspak. Hoe dat achteraf moet geroken hebben, daar zullen we maar over zwijgen.

Ze beten de spits af met ‘Welcome to the Jungle’ van Guns ’n roses. Daar beginnen ze wel vaker mee. Mooi nummer uiteraard, maar toch wat vreemd om je fans te verwelkomen met een cover. Ze komen tenslotte naar Limp Bizkit en dan is het eerste wat je wilt horen toch een Limp Bizkit nummer, me dunkt. Ze hebben het wel goedgemaakt met ‘Rollin’ als tweede nummer. Na een valse start, ging het publiek helemaal uit z’n dak. Bij het refrein werd er weer naarstig heen en weer gewiegd, zoals we het gewend zijn bij ‘Rollin’. Ze hielden de sfeer erin met ‘Hot Dog’, die na het tweede refrein wel werd afgebroken voor een Metallica jam. Onder andere ‘Creeping Death’ en ‘Seek and Destroy’ passeerden de revue. ‘Gold Cobra’ volgde op het Metallica-tussendoortje en dan was het opnieuw tijd voor een volgende cover. Wel eentje die op hun nieuwe plaat zal staan. We kregen de primeur. Het was namelijk de eerste keer dat ze ‘Thieves’, een cover van Ministry, live brachten. In deze cover verliest Limp Bizkit een beetje z’n eigenheid. Ook de zang van Fred Durst was niet zoals we van hem gewoon zijn.

Tijd om weer een niveautje hoger te schakelen en dat deden ze ook. Ons geduld werd beloond met ‘My Generation’, ‘Livin’ it up’ en 'Counterfeit'. Hier wordt het echt wel duidelijk; Limp Bizkit moet het hebben van z’n classics en ook deze nummers kunnen op het meeste enthousiasme rekenen. Fred spreekt het publiek toe: “Who’s ever been broke? Who knows how it feels to be broke?”. Weinig respons. “So… I see a lot of rich people in this place”, en met deze wijze woorden begint het nummer –ra ra- ‘I’m Broke’.

Terug naar coverland met ‘Smells like Teenspirit’ en ‘Heart-shaped Box’ van Nirvana. Hier gaan ze de mist in. Wes Borland neemt het zingen op zich en dat had hij beter aan Fred overgelaten. De crowd liet het niet aan z’n hart komen en feestte vol overtuiging verder. Ook de band staat duidelijk vooral plezier te maken en dat werkt aanstekelijk. Dino Durst geeft een antwoord met “My Way or the Highway”. OK, dan kiezen we toch voor his way. Verder coveren ze ook nog 'Faith' van George Michael en dat doen ze goed. Maar de volgende cover, ’Killing in The Name’ van wie anders dan Rage Against The Machine doen ze nog veel beter. De zaal lijkt te ontploffen. Ontelbare crowdsurfers houden het niet meer en zelfs de stijve harken op de achterste rij kunnen niet blijven stilstaan.

Afsluiten doen ze met ‘Nookie’, 'Take A Look Around’ en ‘Break Stuff’. De bezwete, kapot gefeeste en vooral voldane massa verlaat de zaal op ‘Staying Alive’ van The Bee Gees. Van een statement gesproken.

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!