Review Metal Female Voices Fest IX dag 3

Datum: 
zondag, 23 oktober, 2011

mfvfDeze derde dag begon net als de andere dagen iets later dan gepland. De deuren gingen pas 20 minuten later open, wat geen verrassing was voor de doorgewinterde MFVF ganger. Opnieuw stonden een hele resem bands op het programma, een misschien nog gevarieerdere mix dan de vorige dag.

Diary About My Nightmares (afgekort door D.A.M.N.) mochten openen, en hoe. Je kan ze beschrijven als een tweede Arch Enemy. Wie nog niet goed wakker was, was dit dus zeker na deze band. De blondine had een zeer krachtige stem die perfect bij de muziek paste. Muzikaal klonk het na een tijdje wel een beetje hetzelfde, maar toch waren er de nodige tempowisselingen en de stem die steeds een beetje anders was. Deze band zal zeker nog groeien, een zeer goed begin van de dag. Jammer dat ze zo vroeg geprogrammeerd stonden en maar een half uur mochten spelen.

Operatika was de volgende band. Je zou je al afvragen waar de klassieke, symfonische MFVF bands naartoe zijn, wel hier heb je er een. Best een leuke band, die nog wel zullen groeien in hun genre. Ze hebben ook nog maar een album, The Calling genaamd. Ze sloten af met een cover van Dio, namelijk We Rock. Dit nummer was door al het symfonische en de vrouwelijke stem wel amper te herkennen. Laten we het houden op een middelmatige performance, niet wauw maar lang ook niet slecht.

 

Volgende band was Velvetseal. Deze Hongaarse band ging wat verder in het verlengde van hun voorgangers, ze blijven me dan ook niet echt bij. Triosphere daarentegen wel. Een hard rock neigende band waarbij de zangeres ook gitaar speelde. Aldus waren ze met drie gitaristen en een drummer. Leuk was ook dat ze veel van plaats wisselden, met momenten dat op elke loopweg naar het publiek toe een gitarist stond. Dit was een vrij dynamisch optreden en een welgekomen afwisseling qua muziekstijl.

 

Van een totale verandering kan gesproken worden met System Divide. Deze band is gevormd door de zanger van Aborted en zijn vrouw Miri, zangeres van Distorted. Het resultaat: deathcore afgewisseld met vrouwelijke vocalen. Een rare combinatie zou je denken en met momenten is het dat ook. De zware stukken waarin je echt wel Aborted herkent, worden plots radicaal afgewisseld met de vrouwelijke stem, waarbij er dus ook een tempoverandering in de muziek is. Een unieke combinatie tot nu toe die lang niet slecht klinkt, al zal je beide genres moeten kunnen appreciëren. Uiteraard was dit de zwaarste band van de dag en de energie spatte dan ook van het podium. Wat een stem heeft die zanger toch, gaande van rauwe screams tot de allerdiepste grunts. Gecombineerd met Miri geeft dit dus een uniek resultaat.

Midnattsol heeft al drie maal eerder op MFVF gespeeld. Deze keer hebben ze een nieuw album onder de armen, The Metamorphosis Melody. Plots waren er vrij veel fans van de band aanwezig, dat was duidelijk merkbaar aan de t-shirts. De band of althans de zangeres Carmen moet gedacht hebben, het oog wil ook wat. Het gevolg was dat ze met een diepe decolleté en een kort kleedje optrad. Enige raad voor haar: hef je been niet op de speakers en spring niet teveel rond. 

 

Muzikaal was dit wel hun beste optreden tot nu toe, het klonk zelfs met momenten vrij zwaar. Ze lijken er op vooruit gegaan met hun nieuwe album. Je hoort nog steeds de folk elementen in hun muziek, maar de gitaren zijn zwaarder geworden bij nieuwere songs.

 

Stream of Passion gaf dan weer een performance om u tegen te zeggen. Ook zij zijn graag geziene gasten op MFVF en met hun nieuwe album Darker Days zijn ze nog sterker dan tevoren. 

 

Hiervan hebben ze onder andere Lost, Collide en Darker Days gespeeld, drie zeer geslaagde en vernieuwende nummers. Ze hebben zich zeker en vast bewezen met dit nieuwe album (lees een review ervan hier). Hoewel natuurlijk de oude songs niet moeten onderdoen, zoals Passion, gewoonweg prachtig. Zangeres Marcela speelde af en toe ook viool.

 

Aan de show werd ook gedacht, voor het eerst vandaag werden rookmachines gebruikt, die de rook onder hoge druk naar omhoog stuwden. Er heerste een gemoedelijke sfeer in de zaal, het was 50 minuten lang genieten grotendeels dankzij de zoete stem van Marcela.

 

Zowaar werd het nog beter met Draconian. Deze doom metal band gaf een performance die nog lang in het geheugen zal blijven. Zonder twijfel waren zij een van de hoogtepunten van deze MFVF editie, net als hun voorgangers Stream of Passion trouwens. De sfeer in de zaal was ongelooflijk, zo’n intense sfeer kan alleen goeie doom metal creëren. Sommigen kunnen hun muziek als eentonig en langdradig beschouwen, anderen krijgen er maar niet genoeg van.

 

Voor mij persoonlijk vloog dat uur voorbij, plots waren ze bij het laatste nummer beland. De grunt van Anders Jacobsson is gewoonweg machtig en grijpt je als het ware naar de keel, terwijl de stem van Lisa je doet wegsmelten. Combineer dit met de melancholische melodieën die ze produceren en je droomt volledig weg. Hun nieuwste album is ook aan bod gekomen (lees een review hier), maar het waren vooral de oudere songs die het hem deden. Qua interactie met het publiek was er niet veel aan, maar ze lieten de muziek voor zich spreken.

De voorlaatste band was Visions of Atlantis. Wat een weg hebben ze al afgelegd, het is de derde maal dat ze op MFVF spelen. Een maal met hun vorige zangeres, vorig jaar met de nieuwe (Maxi Nil) en deze keer zou het wel zeer speciaal worden: ze namen namelijk een dvd op. Toch is het (net als Diabulus in Musica trouwens) vrij vreemd om deze band als co-headliner te zien. Zo geweldig en groot zijn ze niet, dan zijn voorgaande twee bands veel beter. Zoveel publiek was er dan ook niet, veel mensen liepen rond, zaten neer op de banken of gingen eten of buiten zitten. Qua vocalen zijn ze zeker niet slecht, zowel de mannelijke als vrouwelijke klinken goed, maar muzikaal is het allemaal nogal rechtlijnig. Een setlist van een uur lang was meer dan genoeg. Ze stelden overigens ook hun single Maria Magdalena voor aan het publiek, die twee dagen hiervoor was uitgekomen. Ook hiervan kunt u een review lezen.

Therion mocht deze editie afsluiten. Een grote naam als headliner en ook de eerste maal dat ze hier speelden. Hun show begon alvast goed met een intro en een vrouw die in een groot kleed als een vlinder over het podium danste. De band kwam op en zetten de show nogal bombastisch in. Jammer genoeg is maandag een werkdag en kon ik de show niet uitkijken, dus de review beperkt zich tot hier.

De negende Metal Female Voices Fest zit er alweer op. Op naar de tiende editie, waarvan al enkele namen bekend zijn. Nieuwsgierig? Lees ze hier.

Lees ook de reviews van de voorgaande dagen hier en hier.

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!